Het mooiste cadeau voor mijn verjaardag…

Laat ik maar meteen met het super goede nieuws beginnen; zowel de CT scan van de longen, als de MRI van het bekken waren goed! Yes!! ???? Geen recidief, geen gekke plekjes of vlekjes te zien. Godzijdank! Wat een opluchting. De spanning viel letterlijk van mijn schouders. Dit is het mooiste verjaardagscadeau wat ik me kon wensen. Ik ben zo blij!! Vanwege de lange wachttijd had ik Nicolette, mijn contactpersoon in het LUMC, een berichtje gestuurd met de vraag of ik ‘ontzettend alsjeblieft’ de uitslag zou kunnen krijgen als deze bij hen bekend was. De telefonische afspraak met de arts staat pas volgende week gepland, maar die spanning was niet te dragen. Het gaat namelijk nogal ergens over. Mijn leven. Fijn dat zij begrip had voor de situatie en mij toch veel sneller dan verwacht het goede nieuws kon brengen. Mijn verjaardag kon niet meer stuk! ????

Mijn verjaardag!

Een dag om van te genieten
en even te reflecteren.
Een dag waarop alles kan
en je nog best lang zal teren.
Een dag die zich nog vaak
menigmaal herhalen mag.
Gewoon Jip

Donderdag mocht ik 52 kaarsjes uitblazen!

Vroeger vond ik het misschien niet leuk om ‘ouder’ te worden, maar nu vind ik het prachtig. Met trots zeg ik dan ook dat ik 52 lentes tel. Het was dubbel feest, een goede uitslag én mijn verjaardag, dus dat was bij uitstek een reden voor een mooi feestje. De ochtend begon rustig met een kopje koffie op bed van dochterlief, een heerlijke start van de dag. Tijdens het tweede bakkie belde Sven vanuit Oslo en hebben we lekker een tijdje zitten kletsen. Niet veel later kwam de visite en iedere keer als de bel ging, stormde Sim enthousiast naar de deur. Onze trouwe viervoeter geniet trouwens, net als zijn vrouwtje, van gezelligheid en mensen om zich heen. Hij heeft Brabantse genen hè?! ???? Hij haalde bij iedereen wel een aai over zijn kop en als je even geen aandacht gaf, kreeg je een poot op je been, een natte neus tegen je hand of er werd een speeltje voor je voeten gelegd. Zijn maatje Jorn, die al een paar keer op hem gepast heeft, liet hem ook nog even uit. Dus ook voor hem was het feest!

Elke dag is een cadeau, klaar om uitgepakt te worden. Ingspire

Frank had mij de avond voor mijn verjaardag verrast met een bezoekje aan een privé wellness in Haarlem. Ongestoord genieten en tot rust komen in een mooie sfeervolle sauna. Een heerlijk uitje, waar ik enorm van kan genieten. Toch blijft het ook altijd (in)spannend, omdat het lopen op krukken op een natte gladde vloer levensgevaarlijk is. We kregen gelukkig wel een hoop extra handdoeken, zodat we (nou, ja manlief dus) de vloer regelmatig konden drogen en bedekken met badlakens. De Spa die wij hadden gereserveerd had een stoombad en op een lager gelegen niveau, een Finse sauna en bubbelbad. Om daar te komen, was er een trap met een zes treden. De gastheer zei doodleuk bij zijn welkomstwoordje ‘Voor ik het vergeet te zeggen, één van de trapleuningen zit los‘. ???? Niet geheel onbelangrijk voor mij om te weten, zal ik maar zeggen. Dat was dus extra opletten geblazen, maar het mocht de pret niet drukken hoor. We hebben genoten en ik heb die nacht als een roosje geslapen!

Van de kinderen kreeg ik ook al zo’n mooi cadeau; Airpods. Wow! Nu kan ik draadloos door het leven, haha. De familie had ook dit jaar weer een bijzondere verrassing bedacht; deze keer geen clinic van paralympisch coach Ilse van de Burgwal, maar een één op één sessie met presentatiecoach Saakje Bakker. Zij zal mij, met haar kennis en ervaring op het gebied van storytelling en public speaking, verder helpen met de presentatie van mijn verhaal als ervaringsdeskundige en motivator. Echt leuk, leerzaam, handig en super origineel.

De postbode bracht ondertussen de verjaardags-post en niet één maar wel acht kaarten.

Er zaten een paar ontroerende fotokaarten bij en ik moest echt wel wat traantjes wegpinken, maar wat voelde ik mij jarig. Van pa, die vroeger Melkwinningsspecialist is geweest bij het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij, kreeg ik een oude koperen melkbus, die hij ooit van een boer had gekregen en die vroeger ter decoratie bij ons in de huiskamer stond. Een bijzonder cadeau waar ik zeker een mooi plekje voor ga zoeken. Maar daar bleef het niet bij, ik ben deze dag verwend met heerlijke geurende Rituals producten, een prachtige bos bloemen, een flesje bubbels, een gevuld envelopje, een paar telefoontjes en vele felicitaties op social media. De grappige foto boven dit blog is gepost door Klaas en die wilde ik jullie niet onthouden. ???? Dank dank dank!

Een monteur van Kersten kwam op mijn verjaardag dan eindelijk mijn handbike maken. Of toch niet…?

De nieuwe versnellingskabel voor mijn fiets heeft drie weken op zich laten wachten, maar eindelijk was de afspraak gepland en zou de monteur op mijn verjaardag mijn bike komen maken. Een mooi cadeautje toch?! De servicebus kwam voorrijden en Frank rolde de fiets naar buiten zodat de monteur aan de slag kon. Koffie wilde hij niet. Ik was van plan om de goede man even gedag te gaan zeggen, maar heel eerlijk ben ik het door de visite glad vergeten. Ik zat lekker te beppen en was helemaal niet bezig met mijn fiets of de monteur die zich buiten in het zweet stond te werken. Totdat bijna twee uur later de man opnieuw aanbelde en zei dat de fiets gerepareerd was. Toen Frank met de handbike de huiskamer binnen kwam rollen, schrok ik me rot. Oh jee, ik was heel die goede man helemaal vergeten! Wat stom! Ik huppelde snel naar het raam, maar de bus van Kersten Hulpmiddelencentrum was inmiddels al vertrokken. Arme man, hij was echt lang bezig geweest. Nou ja, niets meer aan te doen, een volgende keer zal ik hem wat meer aandacht geven. Ik was blij dat mijn fiets gemaakt was. Toch…?

Tapas eten bij el Pincho op de Riviervischmarkt.

Aan het eind van de middag vertrok de familie weer richting het zuiden en kwamen de buufjes een klein drankje doen. Frank, Lynn en ik zouden deze dag afsluiten met een etentje in de stad. Rond zessen was iedereen weg en stapten we op de fiets. Ik durf het bijna niet meer te zeggen, voel haast vervangende schaamte, het is ongelofelijk maar waar… de versnelling deed het niet. Ik kon schakelen wat ik wilde, er gebeurde niets. Nada. Noppes. Hoe dan? ????????‍♀️ Hoe kan iemand twee uur knutselen aan een fiets en zeggen dat het probleem opgelost is, terwijl dat helemaal niet het geval is? Ik snap er werkelijk waar niets van. De stoom kwam nu toch echt uit mijn oren hoor! Drie weken wachten op een kabel en nu kan ik nog geen kant op. Als klap op de vuurpijl kreeg Lynn ook nog een lekke band, dus die kon haar fiets op de route achterlaten en bij haar vader achterop springen, terwijl ik mij weer het leplazarus draaide in de eerste versnelling. ????

Maar wat er ook gebeurde, mijn dag kon sowieso niet meer stuk. Het probleem met de fiets liet ik los, daar zou ik mij later wel weer druk om maken. De fietsen stalden we bij de Sint Bavo en vervolgens gingen we bij restaurant El Pincho naar binnen. We kregen een gezellig tafeltje in de hoek, ik zette mijn rolstoel ernaast en nam plaats op de bank. We bestelden heerlijke Spaanse tapas y vino. Gelukkiger kun je mij niet maken. Toen er ook nog een gitarist Spaanse muziek kwam spelen, was het plaatje compleet. Ik heb genoten met een dikke vette zachte G! Maar het feest is nog niet helemaal voorbij, want zondag doe ik het nog eens dunnetjes over en ga ik met mijn vriendinnen (de angels) op pad en proosten we samen op het leven! Salud! ????

Spreuk van de dag

Wat als later eerder komt
Eerder dan verwacht
Heb je alles dan gedaan
Waar je ooit eens overdacht?
Daarom vier geniet dans en lach
Straal en glunder elke dag
Koester omarm hou vast en bemin
Geef je leven elke dag zin
Want als later eerder komt
Eerder dan verwacht
Heb jij misschien wel alles gedaan
En zelfs meer dan je ooit had gedacht
Fem.