Yes! Weer een belangrijke mijlpaal want mijn wonden zijn nu helemaal dicht!???????? Na de huidtransplantatie van drie december is zowel de schaafwond (het donorgebied) als de wond van de amputatie helemaal dicht. We kunnen nu spreken over de verzorging van de littekens, want dat is voor nu weer belangrijk.

Het is vrijdag, de laatste ‘werkdag’ van de week. Deze dag ging mijn wekker om kwart over zeven. ????

Dus ik in alle vroegte onder de douche. Om half negen stond ik beneden bij de fysio en zelfs daar waren de deuren nog dicht. Uiteindelijk trof ik mijn therapeut boven en gingen we op zoek naar een rolstoel (+handbike) die ik dit weekend zou mogen uitproberen. De stoel was in gebruik, maar ook die revalidant kreeg een andere rolstoel op proef. Alle twee blij. ???? We hebben de handbike aan mijn rolstoel gekoppeld en zo ging ik de gangen door. Eerst even naar de technische dienst om mijn rugleuning aan te passen en de banden op te pompen. Het sturen met deze handbike ging niet zo makkelijk, dus dat worden alleen maar rondjes met ruime bochten door de buurt. Mocht je dichtbij wonen en een flits voorbij zien gaan, dan gaat het goed! ???? Ik kon de ‘nieuwe’ stoel meteen uitproberen bij de rolstoelles. Deze stoel is echt wel anders, dus ik was blij dat de trainer er voor koos om deze keer binnen te rijden met de nodige obstakels. Aangezien ik toch in de sporthal was, pikte ik het half uurtje ochtendgym even mee. Met de elastieken hebben we onze armspieren mooi getraind. ????????

Daarna was ik vrij en had ik tijd om even te kletsen met collega revalidanten die vandaag met ontslag gingen. Omdat ik toch weer behoorlijk pijn had, at ik mijn broodje maar weer op bed.

In de middag had ik nog een uurtje fitness staan. De warming up begon met vijftien minuten handbiken op het apparaat. Het was afzien, want de pijn in mijn rug was intens. Ik dacht eerst na tien minuten te stoppen, maar toch kon ik het niet laten om de tijd vol te maken. Daarna heb ik mijn trainingsschema afgewerkt en was ik precies om twee uur klaar. Snel terug naar mijn kamer want ik had een afspraak met Joyce van het KWF. Zij kwam mij interviewen omdat ik dit jaar ambassadrice ben van de Ride for the Roses???? in Goes. Het viel niet mee om mijn verhaal vanaf 2014 weer te vertellen. Het blijft heftig. We hebben dan ook weer ruim anderhalf uur zitten praten. Op het moment dat wij klaar waren, stapte Sven binnen om mij op te halen voor mijn weekendverlof. Goeie timing!

We hebben mijn tas gepakt en beneden het koppeldeel van de handbike opgehaald. Het was nog een hele klus om de rolstoel, de handbike en mijn weekendtas in de auto te krijgen. Daarnaast hebben we ook Joyce een slinger gegeven naar station Haarlem, dus zij zat dubbelgevouwen tegen het raam geplakt????, maar was ondanks dat blij met de lift.

Thuis heeft Sven heerlijk voor ons gekookt! Lynn en ik hebben samen de Voice gekeken en straks ga ik na lange tijd weer boven slapen bij manlief. Trusten! ????