Jaaaa!!! Mijn eerste zelf gereden kilometers zijn een feit. ???????? Dit betekent dat er weer een mijlpaal bereikt is en ik het laatste punt van mijn ‘to do revalidatielijstje’ kan afvinken. ✅ Vandaag vroeg Sven of ik een stukje wilde rijden, zo ja, dan zou hij op tijd thuis zijn van een middagje studeren in de bibliotheek. Mooi, het aanbod stond. Afgelopen weekend is het er gewoon niet van gekomen. Vond ik eigenlijk ook niet zo erg hoor, ik vond het stiekem wel fijn om het een beetje voor me uit te schuiven. Super spannend, ik kan niet anders zeggen, maar ik keek er ook naar uit. Dubbel gevoel dus. Eens moet de eerste keer zijn, toch? Rond drie uur kwam zoonlief aanfietsen en ging het echt gebeuren. Met mijn krukken hupste ik naar de auto. Ik deed de deur open, gaf mijn krukken aan Sven, leunde tegen het portier en dook in het gat van de pedalen om het linker gaspedaal tevoorschijn te halen. Zo eenvoudig was dat echter niet. Voor de voorbijgangers moet het er wel heel erg gek uitgezien hebben. ???? Een eenbenige vrouw die met haar hoofd onder het stuur van de auto verstopt zat. Uiteindelijk lukte het mij het gaspedaal naar beneden te trekken en moest ik natuurlijk het rechter gaspedaal omhoog zetten, zodat ik onderweg geen vergissingen zou kunnen maken. Zucht ????, nu kon ik plaatsnemen op de bestuurdersstoel, waar mijn eigen kussen lag, zodat ik stabiel kon zitten. Ik stelde de spiegels en mijn stoel in en ik luisterde aandachtig naar de korte uitleg van mijn privé instructeur. ???? Op mijn vraag of we eerst een rondje door de buurt zouden rijden, puur voor mijn gewenning, moest hij lachen en stelde voor de uitdaging wat hoger in te zetten en meteen een rondje Zandvoort te doen. Oeps, oké! ???? Ik startte de auto met mijn linkervoet op de rem en drukte op de startknop, zette de schakelhendel naar de D van Drive en gaf heel zachtjes gas. Yeah…daar gingen we! ???? Heel voorzichtig reed ik naar de Randweg, om binnendoor naar Zandvoort te rijden. Bij de stoplichten, in de bochten en bij het inhalen was ik een beetje zenuwachtig, maar de auto reed lekker en het ging verder prima. Op de parkeerplaats van Zandvoort, met uitzicht op zee, parkeerde ik de auto en vanuit die positie heb ik ook achteruit ingeparkeerd.

De hellingproef om de weg weer op te komen voelde wat onwennig, omdat ik niet wist hoe de auto zou reageren, maar het ging goed. Iedere keer als ik mensen zag kijken dacht ik, ‘oh jee je moest eens weten… ik zit hier met mijn ene been voor het eerst achter het stuur!’ ???????? Geloof het of niet, maar we zijn veilig en zonder brokstukken thuis gekomen met de snelheid van een hoogbejaarde, dat dan wel. De laatste oefening die ik deed, was een noodstop bij ons in de straat. Deze keer zat Sven tegen de voorruit geplakt, ha ha. ???? De kop is er af, vanaf nu wordt het alleen maar makkelijker en leuker. Freedom! ????????

Spreuk van de dag ????

Er zijn mensen die zo traag rijden, dat ze niet worden geflitst maar geschilderd. ????