Smul jij ook zo van televisieprogramma B &B Vol Liefde? Van alle gekke combinaties, de acht seconden knuffels, de ongemakkelijke stiltes, het gebrek aan interesse in de persoon die speciaal naar het buitenland is afgereisd en het hoge gehalte spirualiteit (en nee, dat is geen schrijffout, zo noemde deelneemster Claudia het, haha). Heerlijk om naar deze real live soap te kijken en daarbij je eigen sores lekker even aan de kant te zetten. Heel Nederland heeft het erover en oordeelt erop los, maar mocht je het gemist hebben, gewoon lekker ‘bingen’. Dit programma staat bol van positieve zomerse energie en balans. Een ware Yin Yang flow golft inmiddels door Nederland. En laat ik nu net deze week, het zelf soms een beetje kwijt zijn…

Ik voel me…

Groot en klein
Warm en koud
Krachtig en kwetsbaar
Samen en alleen
Onbeperkt en beperkt
Levenslustig en leeg
Begrepen en onbegrepen
Gezien en ongezien
Liefdevol en harteloos
Uitbundig en ingetogen

Open en gesloten

Blij en verdrietig
Ontspannen en gespannen
Bewolkt en zonnig
Donker en licht
Energiek en futloos
Gerust en ongerust
Hoopvol en wanhopig
Sterk en zwak
Heel en beschadigd
Boos en kalm

Stil en luidruchtig

De zon en de maan
Passief en actief
Rustig en onrustig
Zwart en wit
Verdrietig en opgelucht
Zeker en onzeker
Wankel en stabiel
Ik ben nog altijd zoekende,
naar enige vorm van balans
Waar Yin en Yang samenkomen

Bios

De film Oppenheimer.

Wat doe je met druilerig weer? Precies, dan duik je de bioscoop in. Het is in juli en augustus volgens mij nog nooit zo druk geweest als deze zomer. Toch kwam het idee bij ons op als poepen. Lynn was maandag vrij en had geen plannen en ook ik had niet veel bijzonders te doen. Zullen we een filmpje pakken? Goed idee, maar welke? We keken in de Pathé app en zagen dat de geprezen film Oppenheimer een half uur later zou beginnen en er nog een paar relax-seats beschikbaar waren. Deze film zou ik zelf in eerste instantie misschien niet eens gekozen hebben, maar de recensies waren lovend en iedereen heeft het erover. Het moest dus wel de moeite waard zijn. Net als de film Barbie trouwens, maar dat trekt mij (vooralsnog) helemaal niet. Snel reserveerden we twee stoelen, deden onze jas aan en sprongen op de fiets.

Bioscoop struggles; de popcorn al op hebben, voordat de trailers begonnen zijn.

Binnen bij Pathé vroeg ik waar ik mijn bike mocht stallen, de jonge medewerkers hadden werkelijk geen idee, keken een beetje rond en stuurde mij met fiets en al de lift in. ‘Zet hem maar bij de ingang van de zaal.’ Oké, prima. Beneden koppelde ik mijn bike af en ging nog even naar het toilet voor een laatste plasje, want de film zou drie uur duren. Oef, dat is wel een hele lange zit en aan pauzes doen ze al heel lang niet meer. Nu maar hopen dat ik gedurende de film niet naar de wc hoefde, want dat is op krukken in het donker en met de nodige trappen, niet echt heel handig. We kochten wat te drinken en te snaaien, gingen de zaal binnen en nestelden ons in de heerlijke luxe fauteuils. In no time zaten we midden in een biografische triller. Een intens en zeer indrukwekkend verhaal over Oppenheimer, de ‘vader van de atoombom’. Wat een film, een absolute aanrader!

The world forever changes.

In 1945 kreeg natuurkundige Robert Oppenheimer (1904-1967) de leiding over het Amerikaanse atoomwapenprogramma, dat het Manhattanproject werd genoemd en speelde hiermee een cruciale rol bij de ontwikkeling van de allereerste atoombom in de geschiedenis. Ze brachten in de woestijn van New Mexico de allereerste nucleaire bom tot ontploffing. Het licht van de explosie was zelfs tot op een afstand van 290 kilometer van de testlocatie zichtbaar. Op 6 augustus 1945 gooide het Amerikaanse leger een atoombom op de Japanse stad Hiroshima, gevolgd door een tweede bom drie dagen later, die explodeerde boven de stad Nagasaki. Het doel van het Amerikaanse leger was om met het gebruik van deze atoombom het einde van de Tweede Wereldoorlog te bespoedigen.

Stom!

• Mensen die tijdens het begin van de film (dus te laat) de zaal binnenkomen en andere gasten lastigvallen met hun luidruchtige zoektocht naar de juiste rij en stoelnummers
• Mensen die in de slotminuten van de film naar de wc gaan en op het spannendste moment, de climax, terugkomen en voor jou langs lopen
• Dat ik vol overtuiging mijn verloren (en nieuwe) leesbril zocht samen met de Pathé medewerkers, om er thuis achter de komen dat ik de bril helemaal niet mee had. Lag gewoon in de keuken. Duh!

Ambassadeurs

Keurmerk Toegankelijkheid.

Als ambassadeur van Toegankelijk Haarlem zitten we niet stil. Buiten het feit dat we druk bezig zijn met het werven van nieuwe leden, om onze draagkracht en zichtbaarder te versterken, is het onze taak om meer bewustwording te creëren over toegankelijkheid in de breedste zin van het woord. De Week van de Toegankelijkheid (2 t/m 7 oktober) leent zich daar prima voor en ter voorbereiding daarop gingen we met een aantal van ons op rollers-pad. We zouden vooronderzoek doen in het centrum van onze stad; Hoe welkom zijn wij bij winkels en horecagelegenheden? En onder ‘wij’ verstaan we dan Haarlemmers met een beperking of chronische aandoening. Met een rollator, rolstoel, geleidstok of ander hulpmiddel.

Schouw.

We hadden een lijst opgesteld met de criteria waarop wij de controle zouden doen. Als ze voldoen, krijgen ze in die bewuste week begin oktober een prachtig keurmerksticker uitgereikt. Wie wil dat nu niet? We verzamelden op de Grote Markt, spraken de ‘schouw’ door, maakten een korte vlog en verdeelden ons in twee groepjes en de Grote Houtstraat in twee delen. De linker- en rechterkant. Ik kan niet anders zeggen dat we overal hartelijk zijn ontvangen en we uiterst vriendelijk te woord zijn gestaan. Uiteraard wel nadat we verteld hadden wie we waren en wat we kwamen doen. Sandra ging met haar handbewogen rolstoel naar binnen en is dus relatief klein en makkelijk wendbaar en ik ging met mijn handbike de winkels in. Niet heel handig, maar omdat het best een groot gevaarte is en een grote draaicirkel heeft, vertegenwoordigde ik eveneens de scootmobiel. Wij begonnen bij Hans Anders en Maartje en Sulya, die in een elektrische rolstoel rijdt, de kant van de Intertoys.

Check!

Drempels werden opgemeten, pashokjes getest en (automatische) entreedeuren bekeken. Is de winkel goed bereikbaar en overzichtelijk? Is er een draadloos pinapparaat en/ of staat deze op de juiste hoogte? Aantekeningen werden gemaakt en aanbevelingen besproken. We zijn er twee uur zoet mee geweest en dan denk je misschien dat we de hele stad gedaan hebben, maar nee. We zijn niet eens tot de helft gekomen. Het koste meer tijd en energie dan verwacht. We zullen de stad de komende tijd dus vaker een ’toegankelijk’ bezoekje brengen! Bekijk hier onze vlog.

Uitnodiging

Vrijwilligersuitje Inloophuis Kennemerland.

Elk jaar organiseren de coördinatoren van het Inloophuis een speciale dag voor alle (inmiddels 80, veel hè?!) vrijwilligers om iedereen te bedanken voor hun toewijding en inzet. Aangezien ik ambassadeur ben van het huis en deel uitmaak van het PR & Communicatie team, was ook ik uitgenodigd. Een super leuk en gezellig initiatief natuurlijk wat bijdraagt aan de saamhorigheid, maar waarbij je elkaar ook beter leert kennen in een hele andere setting. Vorig jaar zaten we bij de Paviljoen Loef aan de Mooie Nel, nu waren we uitgenodigd bij Villa Westend aan de Westbroekplas in Velserbroek. Het beloofde eindelijk een zomerse dag te worden, dus ik had er zin en fietste goedgemutst die kant op!

Niet omdat het moet, maar omdat het uit het hart komt.

Langzaam druppelden de vrijwilligers binnen, die zich altijd met hart en ziel inzetten voor de gasten van het Inloophuis in Haarlem, Santpoort en Heemskerk. Vandaag werden wij in het zonnetje gezet. We werden hartelijk ontvangen en kregen een kopje koffie en thee aangeboden, voordat Barbara – namens het team – opende met een warm welkomstwoordje. Het programma werd kenbaar gemaakt, maar dat was niet alles, er was ook nieuws te melden. Het Inloophuis Kennemerland krijgt namelijk een nieuwe naam en wel; IPSO Huis Kennemerland. Voor velen van jullie misschien helemaal niet spannend en dat is het ook niet want er veranderd niets, maar aangezien de branchevereniging IPSO en KWF samen keihard werken om de psychosociale zorg van de 81 inloophuizen (Centra voor leven met en na kanker) steviger op de kaart te zetten en verder te professionaliseren, wil je dat ook terug laten komen in de naam. Herkenbaarheid en betrouwbaarheid is hierbij van groot belang. De nieuwe banner werd onthuld en een applaus volgde.

Gelijkenissen.

Na een overheerlijke en uitgebreide lunch, nam het team van Sport Support het stokje over en werden we aan het werk gezet met een sportquiz. Daarna werden we in drie groepen verdeeld en moesten we om de tafel om tien ‘gelijkenissen’ met elkaar vinden. Dat bleek moelijker dan gedacht, want buiten dat we allemaal betrokken zijn bij het inloophuis, zijn we heel verschillend. Er werd gekakeld, geroepen en gelachen en de meest gekke gelijkenissen kwamen op tafel; we hebben allemaal onze eigen tanden en kiezen nog; we zijn allemaal super knap, we lusten allemaal graag en drankje, we zijn allemaal 50+, we hebben allemaal een douche (ja duh!) en… we zijn allemaal gastvrij en heel gezellig! Dat niveau dus…haha.

Sport & Spel.

Op het strand gingen we jeu de boulen, cornhole spelen (+zandzakken gooien naar een verhoogd houten platform met een gat erin) en kuppen (een werpspel waarbij je stokken met cijfers moet omgooien). Dit alles met een gezellig zomers en vrolijk muziekje op de achtergrond. Het was lachen gieren brullen en jezelf soms verbazen over hoe goed of slecht je gooide. We sloten de strandactiviteit af met het zingen van een paar liedjes. Daarna was het borreltijd en bleef het nog lang onrustig aan de waterplas. Het was een heerlijke dag en ik heb genoten, met dank aan de organisatie! ❤️ Wil je een korte compilatie zien, kijk dan hier! De uitgebreide versie kun je hier bekijken.

Oh ja, ik heb mijn Trippelstoel eindelijk binnen. Vanaf nu kan ik trippelend door het leven, al ben ik nog redelijk stuurloos met dat ding. Nieuwsgierig? Bekijk dan hier mijn vlog!

Spreuk van de dag

The older I get,
the more I realize
I don’t want to be around drama,
conflict or stress.
I want a cozy home,
good food,
and be surrounded by
happy people.