Evelien fietst in 6 weken langs alle inloophuizen van Nederland en team Ilse’s Angels fietst lokaal een klein stukje mee! ????

Dinsdag ben ik met mijn handbike naar het Inloophuis Kennemerland gefietst, locatie Santpoort, voor overleg over de Huis in actie van het KWF. Ik was hier al een hele tijd niet meer geweest en het was goed te zien dat de deur eindelijk weer eens open stond. Dat hoort namelijk ook bij een ‘inloop-huis’, al is het nu meer een ‘afspraak-huis’. Gelukkig zijn de gasten, beperkt en in kleine groepjes, weer van harte welkom en worden er stapjes gezet in het aanbod van de verschillende activiteiten. Leuk trouwens dat ik betrokken word in de organisatie van de lokale actiedag ten behoeve van de sponsorfietstocht van Evelien. Met de coördinatoren van beide locaties ging ik om de tafel en hebben we onder het genot van een kopje koffie veel besproken, gebrainstormd, een actieplan en takenlijst opgesteld. Samen kom je tot leuke en creatieve plannen en zo werden we met de minuut enthousiaster.

Ben je in de buurt, kom dan gezellig even een kijkje nemen!

Op woensdag 2 juni, tussen één en twee uur zal Evelien het Inloophuis in Santpoort aandoen. Samen met een paar van team Ilse’s angels halen we haar op en fietsen we een stukje met haar mee naar de Wulverderlaan in Santpoort-Noord. Je mag het niet verder vertellen, maar er is een speciale gast uitgenodigd die Evelien en ons team zal verwelkomen. Hij is speciaal voor ons overgekomen uit Las Vegas en kan toveren. Rara wie zal het zijn? ????

Update examens

Latijn & Biologie. Check! ✅ Engels. Check. ✅

Dinsdag had Lynn alle tijd om de examens voor de komende dagen voor te bereiden. Of in elk geval de stof te herhalen, want het meeste ‘stampwerk’ had ze natuurlijk al gedaan. Na een goede nachtrust stond ze woensdag ontspannen op en vertrok ze iets na achten, met een stevig ontbijt achter de kiezen, richting het Mendel College. Het beloofde een zware dag te worden, met twee examens van elk drie uur. Pfff.. ???? Natuurlijk brandde mijn kaarsje en leefde ik op afstand met haar mee.

Tegen vijf uur zwaaide de poort open en zag ik een ietwat vermoeid gezicht de tuin inkijken. Ik zat lekker in het zonnetje met een boek op de loungebank (ja, je hebt luxe paarden en werkpaarden ????) en vroeg meteen hoe het was gegaan. ‘Wat een fucking lange dag!‘, hoorde ik haar zuchtend zeggen. ‘Wie dat bedacht heeft, twee zware examens op één dag, spoort niet‘. ???? Te veel stof, te lange teksten, te veel moeilijke vragen en de beschikbare tijd was te krap. Ik knikte begripvol en snapte haar frustratie, maar je moet het positief bekijken en ze kon er weer twee van haar lijstje schrappen. Done. Klaar. Over. Uit. Basta.

Ledlampjes voorkomen hartritmestoornis, Yoghurt zonder klonten en Teken en de ziekte van Lyme.

Dat waren een paar van de onderwerpen van het examen Biologie, die mij wel aanspraken. Dochterlief had er iets minder mee, haha. Leuk om een kijkje te nemen in de opdrachten van het VWO, al zou ik geen voldoende meer scoren hoor. Het mooie van deze tijd is dat de antwoorden van de examens binnen een half uur na afloop online staan. Dat hadden wij vroeger niet, wij moesten gewoon heel lang op de uitslagen wachten. Lynn twijfelde eerst; ‘Zal ik wel of niet kijken hoe ik het gemaakt heb‘. Dat is best eng natuurlijk, maar aangezien je er toch niets meer aan kunt veranderen, kun je maar beter weten waar je aan toe bent. Al zegt het nog niets over het eindcijfer, je kunt wel bekijken of je het er redelijk vanaf hebt gebracht. Gespannen keek ik naar het gezicht van Lynn toen ze haar antwoorden vergeleek met de uitslagen en ze zichzelf punten gaf. Na een tijdje volgde een zucht van opluchting. ‘Volgens mij heb ik het redelijk gemaakt.‘ zei ze voorzichtig. ????

Two cheers for a ‘slow-dating’ app.

Woensdagmiddag stond Engels op het examenrooster. Naar zeggen was het best moeilijk en het was veel. Lynn had de volledige tijd gebruikt om zich door de twaalf teksten te worstelen en de bijbehorende vragen te beantwoorden. Ik heb de teksten later doorgekeken en kan niet anders zeggen, dat deze ook wel echt van nu zijn. Eentje ging dus over ‘slow-dating’; een nieuwe vorm van dating waarbij het juist draait om kwaliteit boven kwantiteit. Dat is vast een goede lopende app in deze Coranatijd. ????

Mocht je niet blij zijn met het examen, omdat er bijvoorbeeld geluidsoverlast was, of de organisatie van het examen slecht was of de moeilijkheidsgraad te hoog lag of de lengte van het examen te lang was, kunnen de eindexamenkandidaten een klacht indienen bij het Landelijk Aktie Komitee Scholieren (LAKS). Wist je dat zij de afgelopen dagen al duizenden klachten hebben ontvangen? De klachtenteller staat al boven de 60.000. ????  Begrijpelijk, want er kan ook een klacht ingediend worden als je vindt dat je niet goed bent voorbereid op het examen of als bepaalde stof niet in de lessen behandeld is. Tja en dat is nu door Corona zeker het geval. Lynn heeft een klacht ingediend over Bio, omdat het echt te veel was. Hoe meer klachten, hoe groter de kans dat de normering gunstiger uitvalt, dus daar nemen de scholieren graag even de tijd voor.

Badminton

We mogen weer! ‘Met de daling van het aantal besmettingen en ziekenhuisopnames kunnen we vanaf 20 mei weer badmintonnen’.????

Wow, hier hebben we met zijn allen enorm naar uitgekeken. Een potje badminton. Sinds december zitten we thuis te verpieteren en missen we onze sportieve ochtendjes. Mijn tennisarm was waarschijnlijk wel blij met de rust, al kan ik niet zeggen dat het hiermee veel verbeterd is de afgelopen maanden. En tennis is geen badminton. ???? Uiteraard was er een hele waslijst aan coronamaatregelen waar we ons aan moesten houden, maar goed, we mochten de baan op en ik had er heel veel zin in! Zou mijn sportrolstoel er nog staan? En hoe staat het met de bandenspanning? ????

‘Meer bewegen begint niet met vaker sporten, maar met minder zitten’.
Hoe dan? ????????‍????????

Niet alleen ik begon deze ochtend sportief, ook Lynn ging voor het eerst naar de sportschool nu deze opnieuw geopend zijn en Sven had de avond ervoor sinds tijden weer eens gebokst. Met mijn racket achterin de rolstoeltas vertrok ik naar de badmintonhal. Het zonnetje scheen en ik fietste mijn oude vertrouwde route. Ik parkeerde mijn fiets en zette deze vast aan het fietsenrek. De deur werd voor mij open gedaan en zo rolde ik vrolijk naar binnen. Handen desinfecteren, inschrijven (ik was nummer dertien) en na het lezen van de regels op het bord kon ik de zaal in. Ik zag een hoop blije gezichten en er werd op drie banen al fanatiek gespeeld.

Wij zijn niet gemaakt om te sporten, daarom worden wij ook moe. ????

Bij de tribune deed ik mij jas uit, zonnebril en tasje af voordat ik van stoel zou gaan wisselen. Eén van de recreanten, laat ik hem mijn badminton-vader noemen omdat hij altijd zo goed voor mij zorgt, was zo lief geweest om de fietspomp met autoventiel mee te nemen. Mijn held! Stiekem had ik daarop gehoopt, omdat ikzelf nog niet zo goed georganiseerd ben. ???? Ik rolde naar de kleine hal achterin de zaal en zette mijn huis-tuin en keukenrolstoel naast de trap neer. Yes, mijn sportrolstoel stond er nog.

De banden waren zoals verwacht zo goed als leeg.

Hupsend ging ik naar de trap en nam plaats op de eerste trede om het slot van de sportrolstoel af te halen. Daarna zette ik het losse wiel op de sportstoel, maar werd erop gewezen dat de stoel dan niet door de deur past. Oh ja! Dat was ik voor het gemak vergeten. Ik haalde het wiel er weer af en duwde de stoel door de haldeur naar de zaal. Daar werden de banden door mijn badminton-vader netjes van lucht voorzien. Fijn! De stoel rolde weer. Toen ik de baan op wilde, kwam ik erachter dat mijn racket nog in de rolstoeltas zat. Lekker bezig Ils! ???? Gelukkig bood iemand aan het voor mij te halen, dat scheelde mij een hoop gedoe.

Goed kunnen verliezen is veel moeilijker dan goed kunnen winnen. OMdenken

Haha, dat moet ik wel zeggen, gezien ik van de vier potjes er drie verloren heb. ???? Net aan hoor, dus zo slecht was het ook weer niet. En meedoen is belangrijker dan winnen. (zegt de verliezer ????) Het viel niet mee om in het spelletje te komen, na maanden van geheel-badminton-onthouding. Al is dat geen excuus, omdat iedereen daar last van had, maar toch! ???? Als ik naar voren wilde om een shuttle te pakken, trok ik mijn stoel naar achteren.???? Hoe en waarom doe ik dat steeds? Dat blijft mijn grootste uitdaging, bewegen in het veld. Hoop dat ik op korte termijn mijn verjaardags-clinic kan boeken met Ilse van de Burgwal, coach van het NL para-badmintonteam. In elk geval voordat ik tweeënvijftig word…

Stom!

Naar het idee uit de populairste rubriek van het tijdschrift LINDA.

• Als de deurbel gaat terwijl ik op zolder bezig ben, ik zo snel als ik kan naar beneden spring (en dat is niet heel snel ????) en op het moment dat ik met het zweet op mijn voorhoofd de voordeur opendoe, ik de pakketservice voor mijn neus zie wegrijden… ????????
• Dat ik soms bij het uitblazen van een kaarsje op de salontafel, mijn evenwicht verlies en ik met mijn hele hebben en houden met mijn neus op tafel beland. ????
• Dat ik halverwege de trap erachter kom dat ik mijn telefoon op bed heb laten liggen en ik dus op de trap rechtsomkeert moet maken. ????
• Als ik lekker achterin de tuin zit en de deurbel gaat niet één keer, niet twee, maar vier keer vlak achter elkaar. ???? Eer ik eenmaal ben opgestaan, mijn krukken in mijn handen heb, naar de voordeur ben gehuppeld en eindelijk de deur open heb gedaan zijn er minuten verstreken, tot zichtbare ergernis van de gene die staat te wachten. Als ik dan ben terug gehuppeld naar de bank en mezelf opnieuw heb geïnstalleerd, dat dan die stomme deurbel opnieuw gaat….g*dsgloeiende! En dat maal vier. ????
• Oh ja, nog een paar: Corona, fantoompijn, grijze haren, kanker, tenniselleboog, maar één been en één bil hebben, balans, negativiteit en een half leeg glas. ????

Alvast fijne pinksterdagen!

Spreuk van de dag

Vecht voor jouw dromen.
Iedere dag.
Als heldhaftige strijder,
zwaarbewapend met zijn lach.
Lief leven