Sim, Simmer, Simst

Als we een overtreffende trap zouden maken van onze Sim, dan bestaat deze uit Sim; een lief schattig baby labje van 9 weken, Simmer; de ontdekker, een nieuwsgierig aagje die gezellig wil spelen met zijn speeltjes en de familie en Simst; de terror op oorlogspad, een ongeleid projectiel die alles doet wat God verboden heeft en oh ja, die zijn oren dan duidelijk even uitschakelt. ???? Doet onze Sim recht aan zijn naam of hadden we hem toch Boef moeten noemen?? ???? Zeg het maar!

• Sim is een Afrikaanse jongensnaam, het betekent `schat, prijs` – dat hopen we van harte! ????
• Sim is een historisch merk van bromfietsen – het geluid als hij snurkt klinkt als een ronkende bromfiets. ????
• Sim betekent ‘aap’ – het is een deugniet eerste klas, dus ja een aap van een hond! ????
• Sim = Subscriber Identity Module, kaartje voor de mobiel met gebruikersgegevens – Kun je dat eten? ????
  

Inmiddels is onze pup alweer een weekje bij ons in huis en volgens mij voelt hij zich al lekker thuis.

Voor ons is het nog wel even wennen, want Sim lijkt in de verre verte niet op onze Body, die een enorme brave goedzak was. Blond. En oud. En langzaam. En zindelijk. Eerlijk gezegd ben ik een beetje vergeten hoe Body was als pup. De kinderen waren toen nog klein, dus de opvoeding kwam geheel op Frank en mij terecht. Ook het uitlaten. Nu zijn we alle vier druk met ons nieuwe gezinslid en moet er onderling afgestemd worden (behalve ik, ik tel voor spek en bonen mee ????) wie wanneer bij onze kleine man is. Wie hem zijn eerste plasje in de ochtend laat doen (Frank natuurlijk ????), wie hem uitlaat voor het slapen gaan (onze Sven), wie er midden in de nacht opstaat als hij moet plassen (ook Frank natuurlijk ???? ) en wie op hem let als hij spelend de boel afbreekt (daar zijn Lynn en ik goed voor). Het is een dondersteen die alles uitprobeert, veel aandacht vraagt, graag speelt en overal op en in bijt. Maar dan ook echt alles; de keukenkrukken, de bank, de tafelpoten, het tafelblad, de oven (kun je daar in bijten? Ja dat kan! ????), de keukenhanddoeken, de planten, de gordijnen, onze handen, voeten, schoenen & kleding, mijn krukken en als ik niet oplet, Leggy. Hij kruipt onder de tafels, onder de oven, onder de kast en achter de gordijnen. Lol! ????

Corrigeren voor mij is lastig, want eer ik op de plek ben waar meneertje niet mag komen, is hij al ergens anders. Hoe snel zal hij dat door hebben…? ????????‍♀️

Voor mij is het ‘oppassen’ een soort training, ik beweeg me zittend op mijn ene bil over het kleed en spring als een kangoeroe door de huiskamer. Soms heb ik tijd om mijn krukken te pakken, maar er zijn ook momenten dat ik snel moet handelen en spring dan op mijn ene been achter hem aan. ???? En dan te weten dat het vloerkleed op sommige plekken omhoog kruipt en er overal speeltjes liggen. Het is net een hindernisbaan, je zou het voor de grap eens moeten zien. ???? Het zindelijk maken gaat wel aardig, hij heeft nu al twee dagen niet meer binnen geplast. Jihoe! Oh, te vroeg gejuicht, hoor net dat het vanochtend even mis ging. De buren kunnen Frank, Sven en Lynn inmiddels wel uittekenen voor aan de groenstrook, omdat zij hem na elk slaapje en speeluurtje zijn plasje en poepje laten doen. Al snapt hij nog niet altijd waar de riem goed voor is, hoe leuk we ook roepen of rommelen met koekjes, Sim gaat gewoon zitten en kijkt je dan onschuldig aan. Wat moet ik met dat ’touw’, trekken? Leuk! ????

Dinsdag ging Frank een ommetje maken met Sim en ben ik met de rolstoel meegegaan. We gingen door de poort, waar mijn stoel best wel wat geluid maakte en dat vond Sim wel grappig. Dat ik tijdens het wandelen naast of achter hun aanrolde in de rolstoel leek hij gewoon te accepteren. Prima dus, maar toen hij net iets te dichtbij mijn stoel kwam raakte ik zijn pootje met mijn rechterwiel. Hij piepte even heel hard en ik schrok me rot. Hij ging zitten met zijn pootje omhoog. Oh nee! Wat zielig. ???? Nog beter uitkijken dus. Gelukkig was hij daarna niet bang van de stoel en gingen we vrolijk verder. Gisteren ben ik met Leggy meegewandeld, ik liep voorop en dat met mijn slakkengangetje, ???? maar dat duurde echter niet lang, want meneertje kreeg door wat de bedoeling was en haalde mij in. Uiteindelijk kwam ik tien minuten later thuis dan de hond en zijn baasje…????

Socialisatie

Wist je dat een puppy tot hij ongeveer 12 tot 14 weken oud is nieuwsgierig zal reageren op nieuwe dingen, en na die leeftijd meer angst gaat ontwikkelen?

Daarom gaat Sven zaterdagochtend met Sim voor de eerste keer naar de puppycursus oftewel socialisatie training. Vanwege Corona mag er maar één begeleider per hond bij de cursus in Assendelft aanwezig zijn. Zo jammer, want ik had dolgraag mee willen kijken. Nou ja, waarschijnlijk ga ik mee als ondersteuner, omdat Sim nog niet alleen in de auto kan zitten en Sven zijn handen aan het stuur heeft. Ik zal daar dan buiten moeten wachten. Body heeft ook allerlei cursussen doorlopen bij KynoConnect en zij weten inmiddels dat onze lieverd in juli is overleden en wij met onze nieuwe aanwinst komen. Wat zij volgens mij niet weten is, dat ik ‘iets’ veranderd ben en als Ilse2.0 door het leven ga, hoop dat ik ze niet teveel laat schrikken.????

Sim heeft de buurt inmiddels al een beetje verkend, is met Sven naar het tuincentrum geweest, waar hij in een kartonnen doos in het wagentje mocht. Spannend joh! Vanmiddag heeft hij kennis gemaakt met de dieren van de kinderboerderij in Bloemendaal, zo stond hij neus aan neus, tête-à-tête, met een schaap en heeft even gespeeld met een andere hond. Te leuk! Ik had graag mee gegaan, maar moest thuis wachten op de monteur van Hulpmiddelenspecialist Kersten… ????

Hulpmiddelenspecialist

Omdat ik na ruim een week nog geen bericht had van de Hulpmiddelenspecialist, ben ik zelf maar in de telefoon geklommen om te vragen wat de status was.

Wat bleek, de nieuwe accu was binnen, dus er kon een afspraak gepland worden. Yes! Vanmiddag tussen één en vier zou de reparatie-bus voorrijden. Mijn bike stond in verband met Corona, zoals gevraagd, klaar in de voortuin en ik in de wacht. Om vier uur was er nog niemand, maar om half vijf kwam de reddende engel. Het was dezelfde aardige monteur van afgelopen week, Arief. Arie met een F of Tarief zonder T. ???? De bus stond naast onze auto geparkeerd en hij ging meteen voortvarend aan de slag. Hij vond het gezellig als ik erbij bleef, zodat we wat konden kletsen en zette een campingstoel voor mij op de stoep. Na wat gesleutel en geouwehoer waren we een half uur verder en had ik een extra vest aangedaan, omdat het best koud was.

Toch lukte het hem niet de accu en de houder te vervangen, omdat hij niet de juiste sleutel bij bleek te hebben. Waar ken ik dit van? ???? Of hij de bike mee mocht nemen naar de werkplaats? Ach prima, morgen moet ik naar Heliomare en dat doe ik toch niet op de fiets. Hij heeft me beloofd de handbike morgen, voorzien van een nieuwe accu, terug te brengen. Ik ben benieuwd, al moet ik zeggen dat ik in deze man iets meer vertrouwen heb, dan in de monteur die mij in de zomer hielp.

Spreuk van de dag

Opvoeden is een kwestie van liefde, geduld en wijsheid.
En de laatste twee groeien vanzelf als de eerste er is.✨