Zoek en gij zult vinden, vindt gij het niet, is het zoek…🙃

De vakantietijd is voorbij, geen lange blogs meer vol gezellige avonturen. Nee, back to reality. Zon, regen, warmte en kou wisselen elkaar af, niet alleen in het weer, maar ook in mijn gemoedstoestand. Zo zwom ik mijn laatste baantjes van deze zomer in de Houtvaart met een watertemperatuur van 25 graden (heerlijk!) en had ik eind van de week graag een paar handschoentjes aan gehad bij een ochtend ‘wandeling’ met Sim. Zo koud! Het kan vriezen, het kan dooien. That is life. Goed, terug naar mijn belangrijkste missie; een fijn nieuw huisje vinden. Ik ga me weer storten op de huizenjacht, tenminste als de woningmarkt dat toestaat, want er is momenteel weinig wat op mijn pad komt dat ‘in mijn straatje’ past. Misschien is het handig als ik mijn wensenlijstje nog eens het universum in gooi!

Droomhuis gezocht!

Gelijkvloers. Benedenwoning met een tuintje (dikke voorkeur) of appartement met ruim balkon. Toegankelijk en rolstoelvriendelijk. Ruim. Veilig. Op ‘beperkte’ afstand van het centrum van Haarlem. Open. Licht. Breed. Honden toegestaan. ♿Parkeerplaats voor de deur. Leuke buurt. Openslaande deuren. Rustig. Modern. Zonnig buiten, zuid/west. Betaalbaar. Instap klaar. Inloopdouche. Gemak. Minimaal twee slaapkamers. Een handige plek waar ik mijn handbike kan stallen. En dat met een budget van vier- tot vierenhalve ton. Huur is natuurlijk ook een optie die ik onderzoek.

Ik heb nog wat harde noten te kraken.

Maar wat als het niet lukt binnen afzienbare tijd? Tja, misschien heb ik wel teveel ‘noten op mijn zang’. Ergens zal ik concessies moeten doen, dat weet ik heus wel. Beetje bij beetje doe ik dat al hoor, maar mijn situatie is nu eenmaal niet standaard en ja het kost gewoon tijd. Weet je, volgens mij ben ik de ideale kandidaat voor ‘Kopen zonder kijken’! Wat zou het fijn zijn om alle woonzorgen uit handen te geven. Alle beren op de weg te zien verdwijnen, want ik vind het allemaal nogal wat. De slapeloze nachten zijn niet meer op één hand te tellen. Dus… Martijn, Alex, Bob en Roos, stop met zoeken naar geschikte kandidaten, ik heb jullie hulp keihard nodig en heb de ultieme uitdaging voor jullie!

Meezingen

Ik kan 3-stemmig zingen. Hard, vals en… dol enthousiast! 😊

Popkoor Shuffles is een Haarlems koor en bestaat uit 37 leden, allemaal vrouwen van verschillende leeftijden, die dol zijn op zingen.

Tijdens de vrijwilligersuitje van het IPSO Huis Kennemerland hebben we, gewoon buiten op het strand van Villa Westend, wat liedjes met elkaar gezongen. Dat was echt zo leuk en het klonk nog goed ook, al lag dat laatste zeker niet aan mij, haha. Opvallend was dat iedereen er blij van werd en met een lach op het gezicht meezong of meebewoog. Nou en als je in een moeilijke fase van je leven zit, moet je dingen doen waar je blij van wordt. Zo besloten Lonneke en ik ons ontbrekende talent eens een stem te geven en een kijkje te nemen bij een popkoor in Haarlem. Zo makkelijk is het overigens niet om er tussen te komen, want de meesten zitten tjokvol. Er bestaan zelfs wachtlijsten voor zangkoren. Blijkbaar is het dus een populaire hobby bij vijftigplussers, dikke plus hoor. Eenmaal bij het koor gaan ze waarschijnlijk nooit meer weg, want er komen maar weinig plekjes vrij. Bij Shuffels hadden we geluk en mochten we ‘sfeer komen proeven en wat noten kraken’.

Hallo hoe heet je…en tot welke stemgroep hoor je?

Om kwart over zeven hadden we afgesproken bij het Staten Bolwerk, naast station Haarlem, waar het ‘clubhuis’ gelegen is. Met een volle buik scheurde ik die kant op, want ja ik was weer eens aan de late kant. Lon stond me op te wachten en had in de tussentijd al wat dames voor de ingang gesproken. We stalden onze fietsen in een soort van achtertuin en volgden de koorleden naar binnen. Grappig hoe dat werkt, hier werd niet de vraag gesteld ‘wie ben je en wat doe je‘, nee, hier ging het vooral om de kleur van je stem. Lon heeft al koor-ervaring en kon daar dus een redelijk antwoord op geven. Ik had werkelijk geen idee. Ik wilde ‘gewoon’ een avondje meezingen, maar zo eenvoudig is het niet. Even voor de duidelijkheid voor de leken – zoals ik – onder ons:

• Sopranen hebben de hoogste stemmen en zingen de melodie en hoge harmonieën voor helderheid.
• Alten zingen met warmte en zitten tussen sopranen en tenoren qua vocal range.
• Tenoren hebben hogere stemmen en bieden harmonische ondersteuning en zingen soms leadlijnen.
• Bassen zorgen voor diepte en stabiliteit, met de laagste stemmen en vaak de baslijnen in de muziek.
• En dan heb je volgens mij ook nog van alles wat daar tussen zit, half/ half. Ik hang ergens tussen de alten en de tenoren in. Denk ik…

Er werd een serieuze warming up gedaan van de stembanden. Als mijn kids dat gezien hadden…🫣

De stoelen stonden in een kring en we mochten een plekje zoeken. Natuurlijk had ik mijn eigen (rol)stoel bij me en gingen we dichtbij de uitgang zitten. Konden we onzichtbaar verdwijnen mocht dat nodig zijn. 🤭 Het was tijd voor een heuse warming up. Iedereen ging staan en de dirigente gaf aan wat we mochten doen. We begonnen met het losgooien van de armen, het draaien van de heupen en ademoefeningen door het vullen van de buik met een hap lucht. Daarna ontstond er een soort gekke luidruchtige chaos. Heb jij ooit gehoord van liptrillingen (zoemen met je lippen om spanning te verminderen); tongtrillen (een ‘lalalala’-geluid om je tong en keel te ontspannen); de sirene-oefening (door van laag naar hoog te gaan als een sirene strek je je bereik) en de vocale sirene (‘mee-mee-mee’ zingen op gevarieerde toonhoogte)? Nou we hebben het allemaal gedaan en godzijdank zijn hier geen bewegende beelden van gemaakt! 😅 Geloof me, er ging een wereld voor me open.

De tongtwister ‘de man met de spillebenen’ was ter verbetering van de articulatie.

Oh ja en we hebben naast ‘de man met de spillebenen’ ook nog duizend keer het woord ‘Cappuccino’ in alle variaties gezongen. Daarna begon het echte werk. De groep verzamelde zich bij de piano, ieder bij zijn eigen stemtype en werd het nummer ‘How Many Times’ van Lori Spee – dat ze als huiswerk (ja dat komt er dan ook nog bij) hadden op gekregen – met elkaar geoefend. Regel voor regel, stemkleur voor stemkleur. Over en over. Best saai eigenlijk! En ik maar denken dat ik een avondje gezellig ging lallen… Na de pauze nam iedereen weer plaats in de kring en werden er wat nummers gezongen die ze ten gehore hadden gebracht bij het Korenlint. Eerlijk is eerlijk, het resultaat klonk prachtig. Kreeg er soms zelfs kippenvel van. Nu weet ik dus dat het samen zingen niet vanzelf gaat, maar er heel veel uren oefenwerk in zit. Veel meer dan ik ooit had gedacht. Respect!

Mensen kun je vergelijken met muzieknoten:
Als ze eenmaal op elkaar zijn afgestemd,
vormen ze een prachtig orkest!

Is dit wat ik nodig heb?

De dames waren gastvrij en super aardig. We kregen teksten aangereikt zodat we konden meezingen, ze legden van alles uit, maar of dit is wat ik zoek weet ik zo net nog niet. Ja zingen is leuk en je wordt er blij van, maar dit is echt ’trainen, trainen, trainen’. En je moet thuis aan de bak. Huiswerk. 🙄 Misschien ben ik meer van de ‘karaoke-achtige meezing clubjes’, als die al bestaan. Of nog beter; Holland zingt Hazes! En dames onder elkaar kan heel gezellig zijn, maar waar de ene de ruimte neemt om tussen de muzikale noten door wat te kletsen, sommeert de ander tot stilte en focus. Er is heel wat af ‘ge-ssstttt…’. Daarbij blijkt deze hobby niet goedkoop, want je betaalt al snel tweehonderdvijftig euro per jaar. Begrijpelijk, want de dirigente, de locatie en muziek moeten betaald worden, maar heb ik er dat voor over? Nee, dit is geen noten kraker, we vonden het wel een super leuke ervaring, met dank aan de dames van Shuffle, maar wij gaan op zoek naar een andere uitdaging!

Bijkletsen

Tip: Om een lang verhaal kort te maken, loop gewoon weg midden in het gesprek.🤭

Afgelopen week heb ik weer een bezoekje gebracht aan mijn lieve moedertje. Deze keer had ik mijn bike meegenomen en konden zus en ik op de fiets naar het verpleeghuis iets verderop. Het voordeel was dat ik nu met de rolstoel ons mam kon ophalen in de huiskamer. Zij zit zelf in een rolstoel met duw-ondersteuning wat het voor mij mogelijk maakte om een ‘wandelingetje’ in de hal en binnentuin met haar te maken. Een soort rolstoeltreintje, mams voorop, ik als tweede locomotief. Lachen hoor! Nou ja, ik vond het leuk, als mams genoot heeft ze dat in elk geval niet laten merken…  🙄 Filmpje zien? Klik hier. We hebben de middag afgetopt met een heerlijk fietstochtje door Alblasserdam en de molen van Kinderdijk.

Feest!

Dinsdag was onze Sim jarig en dat hebben we natuurlijk gevierd! Onze trouwe viervoeter is alweer drie jaar jong en mocht zelf zijn cadeautjes uitzoeken bij de Dekatuin. Hij heeft letterlijk met zijn neus tussen alle heerlijke geurende botjes gezeten, maar ook de knuffels kon hij niet weerstaan. Hij ‘koos’ uiteindelijk voor een groot bot en een bal waar koekjes in kunnen. Zo zie je maar, dom is hij zeker niet! En hij bofte want van de medewerker kreeg hij niet één, maar een hand vol koekjes. Niet gek dat hij daar heel graag naar binnen gaat…

Change of plans.

Onze Sven zou ‘as we speak’ in Marrakesh op vakantie zijn, maar door de verwoestende aardbeving in Marokko heeft hij zijn reis omgeboekt. Verschrikkelijk wat daar gebeurd is, maar ik ben zo blij dat zoonlief daar niet zat toen de aarde letterlijk onder de voeten vandaan werd geslagen. Het zal je maar gebeuren! Hij zit nu met een paar vrienden in Barcelona, waar ze zelfs last minute kaartjes voor een voetbalwedstrijd hebben weten te bemachtigen, net even iets anders dan de geboekte ballonvaart boven de woestijn, maar toch. Nee hoor, die gasten vermaken zich wel! Kind blij, mama blij. Zo simpel is het! En ik heb dit weekend een familiereünie, omdat mijn tante – de zus  van mijn vader – haar verjaardag met alle van Hooijdonkjes viert. Leuk hè?! Tja en daar maken Manja en ik weet een feestje van door er een weekendje Heeze van te maken. Zin in! 😊

Spreuk van de dag

Het is tijd om op te ruimen
je geest te verruimen
zodat je los kunt laten
wat jou niet meer dient
en het leven gaat leiden
dat je verdient
Veraschrijftpuur.nl