De verpleging kwam vanochtend vroeg de kamer binnen om de medicijnen af te geven. Ik werd wakker met een vrolijk ‘goedemorgen!’. Mijn wekker was nog niet afgegaan, dus ik kon nog even blijven liggen. Tja en toen viel ik weer in slaap ????en werd ik, vijftien minuten later, alsnog van de wekker wakker. ???? Woensdag is zwemdag, dus trok ik mijn ‘bikini (maar dan anders ????)’ alvast aan onder mijn kleding en ging ontbijten. Het was de laatste ochtend van mijn roomy, ze had haar doelen hier bereikt. Jammer voor mij, want het was een fijne kamergenote en je weet nooit wat er voor in de plaats komt.???? Goed, ik ging zwemmen. In de kleedkamer stap ik altijd over naar een waterrolstoel. Dat zijn van die onmogelijke rolstoelen, waarmee ik onder de douche moet en waarmee ik bij de ingang van het zwembad moet komen of met hulp word afgezet. Gedoe dus. Maar het half uur baantjes trekken blijft heerlijk. Na het zwemmen heb ik drie kwartier om te douchen, aan te kleden, mijn haar te drogen en naar de sporthal te rollen. Dat red ik net. Fris en fruitig ging ik handbiken. Zoals eerder afgesproken mocht ik een laag zittende bike uitproberen, in de hoop dat door deze zithouding er geen fantoompijn zou optreden. We gingen een rondje door Wijk aan Zee, rondom het weiland, de kerk en de kleine straatjes. Grappig want dit deel had ik nog niet eerder gezien. De fiets was leuk, het schakelen vond ik lastig en de fantoompijn was er niet minder om. Jammer, voor nu was het dus geen alternatief.

Na de lunch had ik even tijd om op mijn kamer te rommelen en er was weer post. Leuk! Vol enthousiasme ging ik naar de sporthal voor een potje badminton. Ik had dezelfde tegenstander als de vorige keer en ook nu ging het lekker. Dit was mijn laatste therapie, de rest van de middag was ik vrij. Ik ging lekker in het zonnetje zitten en zo kon ik Leontine mooi zien aankomen. We hadden afgesproken samen een bakkie te doen. Eerst boven mijn kamer laten zien en toen twee koffie mee naar beneden genomen om buiten in het zonnetje bij te kletsen. Het was wel heel komisch dat er revalidanten met ons meeluisterde, dat was tot daar aan toe ????, maar zich ongevraagd ook echt met ons gesprek bemoeide. Hoe dan? ???????? Het zonnetje brandde en zorgde voor wat kleur op mijn wangen (en neus????).

Terwijl wij nog zaten te kletsen kwam Jorn aanlopen. Hij was vanuit zijn werk, nog in pak, naar hier gekomen. Boven heb ik Leontine en Jorn mijn been laten zien en samen zijn we lopend (ik ook!) naar de huiskamer gegaan voor een kopje koffie. Toen Leontine weg was, liepen broer en ik nog een rondje over de afdeling. Daarna hebben we saampjes gegeten. Op het menu stonden asperges, echt heel lekker! We hebben gezellig getafeld, nog een kopje koffie en thee na genomen bij de buurman en terug naar mijn kamer gegaan.

Jorn pakte zijn spullen terwijl ik mijn been aandeed. Geloof het of niet, maar ik ben met broerlief naar buiten gewandeld en heb hem uitgezwaaid. Onder begeleiding van twee rolstoelende (????) mannen ging ik terug naar boven. Dat vonden ze veiliger geloof ik. ???? Als toetje van dag heb ik toch nog een potje Keezen gespeeld. Het was weer een mooie dag! ????

Een halfvol of half leeg glas, is niet zo’n heel belangrijk punt. Problematisch wordt het pas, als je het niet meer vullen kunt.

Martin Gijzemijter