Vrijdag

Weet je dat ik vanochtend na het ontbijt bijna uit mijn rolstoel ????‍???? gelanceerd werd? Ik schrok me de tandjes…???? Vanuit het restaurant zijn er verschillende uitgangen voor rolstoelers. Het zijn allemaal hellingen. Om naar binnen te komen moet ik zwaar werken om ‘boven’ te komen. ????????Mijn armspieren worden dan behoorlijk op de proef gesteld. Als ik de tent verlaat rol ik naar beneden en moet ik juist afremmen, anders vlieg ik zo het zwembad of een palmboom in. ???? Bij het remmen zet ik mijn handen tegen de hoepel van het wiel. Nu draag ik in Nederland ter bescherming vaak wielerhandschoentjes, maar hier niet. Het is te warm en niet charmant bij mijn zomerjurk, maar daardoor staan de blaren wel bijna op mijn handen. ???? Met mijn hoofd in de zon, liet ik mij dus in volle vaart de helling naar beneden rollen. Moest zelfs nog uitwijken voor wat gasten, anders hadden ze op schoot gezeten. Wat ik echter niet gezien had was een tuinslang, die over het pad lag. Met volle snelheid bleef ik met mijn kleine voorwieltjes hangen op de tuinslang, waardoor mijn stoel naar voren kiepte, mijn boek, dat op mijn linkerbeen lag, drie meter verder op het pad belandde en ik bijna met mijn neus de stoep raakte.???? Een Belgische dame zag het gebeuren (net als het hele terras waarschijnlijk ????) en schoot te hulp. Gelukkig liep het goed af en kwam ik met de schrik vrij, pfff dat scheelde weinig…Om bij ons meest favoriete plekje van het zwembadterras (met uitzicht op strand & zee) te komen, had ik een heel parcours met de rolstoel af te leggen. Via het zwembad moest ik over een houten brug die over het water lag, slalommend tussen alle zonnebedjes door, omhoog langs de bar met terras aan het strand, om ook de laatste meters tussen de bedjes door te rollen om zo bij ons stekje uit te komen en te kunnen installeren op één van de ligbedjes. Als dat geen goede rolstoel-training is… ???? Zal deze praktische oefening als tip eens doorgeven aan Heliomare. ????Verder deed ik weinig hoor, zonnen, lezen, zwemmen, af en toe een spelletje Yatzee en lekkere drankjes drinken. Wel ben ik vandaag voor het eerst met krukken het strand op geweest. Ik wilde perse de zee van dichtbij gezien hebben. Nu was dat best een stukje lopen door het mulle witte zand, maar het was de moeite waard. Helemaal vooraan ben ik op een strandbedje gaan zitten en kon ik kijken hoe Sven en Lynn zich mee lieten voeren door de golven. Ik vond het daar heerlijk, het geluid van de zee, de wind door mijn haren en de zon op mijn huid! Zwemmen in deze zee was onmogelijk, hoe graag ik het ook wilde. Nu is het voor mij al een kunst om überhaupt in zee te komen en me op één been staande te kunnen houden, laat staan dat ik de krachtige hoge golven had weten te trotseren. [wpvideo 5qilVHF4 ]Dus hupste ik na een tijdje weer door het mulle zand terug richting ons plekje. Wat was het warm en helemaal na zo’n inspanning. ???? Maar ik ben op het strand geweest! ✅ Op het eind van de middag, toen de zon bijna in de zee verdween, gingen Frank, Lynn en ik nog even bubbelen bij de Spa. Het water was niet super warm, Frank vond het zelfs koud, waardoor we het niet heel erg lang volgehouden hebben. Terug in de kamer hebben we een warme douche genomen en na een moment van rust, zijn we gaan eten bij het Aziatisch restaurant. Het zag er leuk uit en het buffet was net weer even anders, dan de andere restaurants, al kom je overal ook wel dezelfde dingen tegen. Nu kozen we o.a. sushi, loempia’s, garnalen, nasi en bami-gerechten. Net toen we opstonden van onze tafel en weg wilde gaan, kwam de serveerster naar mij toe lopen, en vroeg ‘What happend to your leg? Did you have a accident?’ Oké… deze vraag kwam uit het niets en had ik niet zien aankomen. Ondanks dat ik het waardeer als iemand mij zo aanspreekt, vond ik het ook confronterend. Vooral omdat ik dan het k* woord moest uitspreken en dat blijf ik een rot woord vinden. Ik vertelde haar dat ik mijn been verloren had door ‘cancer’. Daar schrok ze van. Ze wendde zich tot Sven en Lynn en zei ‘you’ve got to take good care of your mother’. Tegen Frank zei ze ‘you take good care off your wife’. ‘You’re doing good’, zei ze tegen mij en stak haar duim omhoog. ???? Ook wel weer lief. We bedankten haar voor de gastvrijheid en sloten, ook deze mooie dag, af met een potje hartenjagen in de koffiebar.

Zaterdag

Vier flesjes zonnebrand met factor dertig hebben we de afgelopen week weggespoten en ingesmeerd. Het resultaat is dat we bijna niet verbrand zijn. Wel hebben we een mooi zomers kleurtje opgedaan. Lonneke liet vanochtend via een appje weten dat het goed gaat met onze Body ????, fijn! Hij wordt daar enorm verwend. Ze schreef ook dat het vanochtend gevroren had in Nederland. Oef! Dat is een verschil van bijna dertig graden… ???? Deze laatste dag heb ik dus nog bewuster genoten van het prachtige warme en zonnige weer. ☀️ De laatste uurtjes vulden zich met zonnebaden, yahtzee spelen, lunchen, zwemmen, lezen en borrelen. Het mooiste moment was de zonsondergang, rond de klok van zes uur. Terwijl we dit aanschouwden genoten wij van een lekker drankje. Zucht. Heerlijk dit. ????Na het douchen werden de koffers deels ingepakt, dronken we een aperitiefje op het terras en gingen we avondeten en kaarten. Morgen na het ontbijt, rond tien uur, worden we met bus opgehaald. Het wordt een lange reisdag, want we landen pas rond elf uur in de avond weer op Schiphol. Daar zie ik wel een beetje tegenop. Maar ik mag niet klagen, de (fantoom)pijn was, dankzij de pijnstillers, redelijk onder controle deze week. Het warme weer heeft mijn lijf goed gedaan. Tegen mijn voornemens in om iets aan sport te doen hier, heb ik mijn lichaam rust gegeven. En ja, ik heb teveel gegeten en gedronken, maar heb er ook erg van genoten. Daar was het deze vakantie om te doen. Straks thuis kan ik weer aan de bak, want mijn batterij is weer opgeladen! Een weekje naar de zon ☀️ in de winter is een fijne onderbreking van de donkere dagen en is zeer goed bevallen en wat mij betreft… voor herhaling vatbaar!

Spreuk van de dag ????

Elke dag brengt honderd dingen om dankbaar voor te zijn.✨