Je gelooft het niet, maar vanochtend is Sven ontzettend verrast door de KLM! Ik had hem aangemeld voor de ‘KLM Geslaagde actie’ op een tip van Judith. Sven reageerde op het inschrijven nog zo van ‘mam moe dat nou ?????’ Één van de voorwaarden was namelijk dat je een vlag uit moest hangen als je geslaagd was en dat wilde hij in eerste instantie niet. Maar hij was geslaagd en dus kwam die vlag er wel degelijk! ???? Hoort erbij toch? Nooit verwacht dat hij in de prijzen zou vallen… Gisteren belde de KLM mij op met de vraag of Sven geslaagd was, of de vlag uit hing en of hij tussen acht en tien uur in de ochtend thuis zou zijn. De prijs was, naar zeggen, in onze wijk gevallen, maar de straat en het huisnummer waren nog niet bekend. Deze ochtend was ik vroeg opgestaan en had me aangekleed, want stel je voor…???? En ja hoor om half negen ging de deurbel.

Sven deed open en werd door een heel KLM team gefeliciteerd met zijn behaalde diploma en de twee wereldtickets die hij gewonnen had. ????✈️???????? Er was een cameraman die alles filmde en na de blauwe confetti regen, waren de tuinen van de buren ook vrolijk versierd. ???? Zo vet! Als iemand het verdient is Sven het. Na zo’n heftig jaar je VWO diploma halen met ook nog eens mooie cijfers. Toppertje! ❤️ Nu mag hij op z’n gemak gaan nadenken, waar, wanneer en met wie hij op reis gaat. ☀️????✈️???? Super actie KLM!

Wat later in de ochtend kwam oud collega Mirjam op visite. In 2017 was ik bij haar en haar man (die geboren is met één been) langs geweest omdat toen al sprake was, dat mijn been misschien geamputeerd moest worden. Ik wilde heel graag weten hoe het leven was met één been. Uiteindelijk is toen toch nog gekozen voor een been-besparende operatie. Inmiddels weten jullie dat het verhaal in 2018 helaas toch een andere wending kreeg. Mirjam en ik hebben lang zitten kletsen, ervaringen gedeeld en ik kreeg wat tips qua rolstoelsport. Het was fijn haar gesproken te hebben en ik ben zeker van plan om een keertje te gaan kijken bij de rolstoelhockey van haar man.

In de middag ging ik in mijn rolstoel naar de kapper ????????‍♀️ op het Ruiterplein, twee straten verderop. De drempel was te hoog voor de rolstoel, maar ik kon met mijn krukken naar binnen en de kapster hielp mij, net als de eerste keer, met de rolstoel. Na anderhalf uur, was mijn coupe weer wat korter en de kleur wat opgefrist en kon ik in mijn rolstoel weer naar huis.

Marjon en Petra zouden komen borrelen en eten, dus heb ik weer eens een lekkere lasagne gemaakt met mijn prothese aan natuurlijk. ????Marie schoof na het eten ook nog aan. De mannen gingen in de stad een hapje eten, Lynn moest oppassen en Sven honkballen. We hebben eerst lekker buiten in de tuin en in het zonnetje gezeten, daarna binnen gegeten.☀️ Het werd een gezellig meidenavondje! ????

Uit een doosje vol kracht????

Zelfrespect, zelfkennis, zelfbeheersing. Alleen deze drie geven het leven onovertreffelijke kracht.✨