Het leven is kort. Probeer daarom nu je je eigen tanden nog hebt, zoveel mogelijk te lachen….????

Mag ik even heel hard vloeken? Woensdag kwam oud collega Daisy gezellig op visite om weer eens even goed bij te kletsen, want we hadden elkaar al een tijdje niet meer gezien of gesproken. Zij had voor de lunch gezorgd en voor mij een heerlijk broodje brie meegenomen en voor onze Sim een klein cadeautje. Al keuvelend genoten we van de lunch, totdat ik weer (????!!) op iets hards beet. Nee, geen grap, het kraakte echt tussen mijn kiezen. Sh*t!! ???? Ik schrok me rot en voelde met mijn tong wat er aan de hand was, in de hoop dat er een steentje in mijn broodje had gezeten. Eerst kon ik niets ontdekken, want het harde stukje had ik blijkbaar doorgeslikt (een duur hapje ????), maar toen ik scherpe randjes voelde, wist ik dat het toch weer mis was. Godgloeiende… ???? Hoe kan dat nou? En weet je wat het ergste is, het bleek de kies te zijn die naast het onlangs getrokken exemplaar zat. Ik houd niets over zo, nog even en ik moet aan een kunstgebit…????

Meteen stuurde ik mijn tandarts een mailtje met de vraag of hij later in de middag ‘een gaatje’ vrij had, omdat ik sterk het vermoeden had dat de kies (deels) afgebroken was. Mij broodje at ik verder op met de linkerkant van mijn gebit, want ja, de trek was niet voorbij en het broodje was gewoon erg lekker. Ondertussen werd onze kleine Sim wakker en mocht het cadeautje van Daisy zelf uitpakken. Een goede afleiding, want stiekem baalde ik enorm natuurlijk. Sim was blij met het pakketje. Grappig, want al had er niets in gezeten, had hij het ook prima gevonden. Het uitpakken was al leuk genoeg en een spannend spelletje. Net voordat ik mijn oud collega uitzwaaide had ik een berichtje terug van mijn ‘grote vriend’ de dentist. Helaas kon ik niet dezelfde dag terecht, maar donderdag om half twaalf. Even ‘doorbijten’ dus. ????

Kraamvisite

Praatjes vullen geen gaatjes.

Dat is zeker waar, maar met gezellige kletspraatjes kon ik mijn zinnen verzetten. Het zonnetje scheen en ik ging in mijn rolstoel even buiten zitten om te genieten van het mooie weer en de nieuwe ‘Linda.’. Niet veel later kwam er een appje binnen van ons Inge met de vraag of ik ook buiten zat en zin had om te bellen. Dat had ik zeker, dus belde ik mijn vriendinnetje uit Eindhoven om bij te praten. Na een half uurtje moest ik hangen, want Mandy, die op kraamvisite zou komen, stond voor de deur. Gezellig! Dochter Guusje sloot, net als ons Lynn, iets later aan en was het tijd voor een beschuit met muisjes. Ik durfde niet te nemen, bang om nog meer kapot te kauwen.

Sim lag in een diepe slaap, net als tijdens de ochtend visite. Op het moment dat hij ook maar één teken van leven gaf, werd hij aan alle kanten geknuffeld. Ook nu kreeg hij cadeautjes die hij zelf van het pakpapier ontdeed. Geweldig! Hij gedroeg zich verder (natuurlijk???? ) voorbeeldig. Slimme hond, tijdens de kraamvisite stelt hij zich op als een hele lieve schattige labrador pup die braaf met zijn eigen speeltjes speelt. Niemand gelooft mijn wilde verhalen nog over ons schaapje in wolfs kleren. ???? Het feest was compleet toen ook vriendin Carmen een kijkje kwam nemen bij ons nieuwe gezinslid. Met weer een cadeautje! Sim zijn dag kon niet meer stuk. Onze planten, gordijnen en meubels wel… ????

Tandarts

Mijn wang was al stuk door de scherpe randjes van de afgebroken kies.

Dus ik was vanochtend blij dat het elf uur was en ik richting de tandarts mocht. Eenmaal daar aangekomen, ging het mondkapje op en desinfecteerde ik mijn handen voordat ik de trap naar boven sprong. Ik had alleen iets teveel gel gebruikt, waardoor mijn handen glad waren en ik geen grip had op de trapleuning, uitgleed en daardoor bijna een paar treden naar beneden kukelde. ????
Deze keer had ik toch een beetje pijn in mijn buik, want wat als de kies niet meer te redden was? Dan zou ik twee implantaten moeten, of een kunstgebit. Dat is echt niet grappig meer, al konden ze er thuis smakelijk om lachen. ???? Als een boer met kiespijn huppelde ik de behandelkamer binnen. ‘Ben ik weer!’ Ik ging liggen en met open mond en geruiste vingers wachtte ik op het oordeel van de tandarts. De kroon bleek afgebroken, maar gelukkig was de kies nog te redden. Pfff, wat een opluchting. De kroon moet ‘ooit’ vernieuwd worden (geen haast!), maar hij kon hem nu gewoon ‘fixen’ door opnieuw te vullen en aan te smeren. Wat was ik blij, dat ik met kies en zonder pijn of naar vooruitzicht de praktijk kon verlaten. ????

Oh ja, breaking news, onze Sim heeft al twee nachtjes ‘doorgeslapen’ tot zes uur!! ????
Fijn weekend! ????

Spreuk van de dag

Geef wat je ontvangt.
Ontvang wat je krijgt.
Waardeer wat je hebt.
(Ingspire)