Jaren heb ik heel wat af geklaagd over mijn achterwerk. Mijn billen waren te groot, te breed, te rond, te bobbelig en dan weer te plat. Ik trainde me suf voor een paar mooie stevige billen. Het was eigenlijk nooit goed. Was ik maar wat liever geweest voor mijn kadetten. Nu ik er nog maar eentje heb, mis ik mijn rechterbil enorm. Vooral op dagen als vandaag, als zelfs het zitten al pijnlijk is en het daarbij ook nog eens fantoompijn oproept. ???? Zo stom en vervelend. Ik kan toch ook niet de hele dag blijven staan? Of liggen? Ik ben jaloers op iedereen die gewoon twee billen heeft. Zoals het hoort. Zoals we geboren zijn. Zoals ons lichaam bedoeld is. Dus mocht je ontevreden zijn over jouw derrière, denk dan eventjes aan mij en besef je dat je blij en trots mag zijn op jouw twee billen. Hoe dik, lelijk, plat, met striae of cellulitis ze ook zijn. Hallo, het zijn er twee!! ????

Ons Lynn is, samen met een klasgenootje, druk bezig met haar profielwerkstuk voor 6 VWO en doet onderzoek naar fantoompijn bij amputaties. Ontzettend interessant natuurlijk. Een deel van haar onderzoek is een enquête en omdat ik inmiddels veel mensen ken die een ledemaat missen, heb ik de vraag uitgezet binnen mijn ‘netwerk’ van amputados. Ook de therapeuten, verpleging en de prothesemakers van Heliomare worden in dit onderzoek betrokken.

Wist je trouwens dat er een facebookgroep genaamd Arm en Been Amputaties Benelux bestaat voor mensen zoals ik? Noem het mijn nieuwe vrienden, haha. ???? Nee hoor, zonder gekheid, het is best een mooi platform waar we vragen en ervaringen kunnen uitwisselen. De reacties op het verzoek van Lynn stromen binnen en dat is voor haar super tof. Mooi ook om straks de resultaten te zien en met deze groep te delen. Mocht jij een amputatie hebben of iemand kennen die dat heeft en een bijdrage wil leveren, klik dan hier voor de enquête.

Om anderen te kunnen bewegen moet je zelf bewogen zijn.

Inmiddels ben ik ruim een jaar vaste klant bij 201.fysiosport en ken ik zo’n beetje alle therapeuten wel. Of dat een goed teken is betwijfel ik, maar het is wat het is. Leven met één been brengt naast het gemis van mijn rechterbeen ook behoorlijk wat fysieke klachten met zich mee aan de rest van mijn lijf. ???? Overbelasting ligt op de loer en dat ondervind ik eigenlijk elke dag. Zo heb ik een therapeut die mijn tennisarm behandelt, een therapeut die mijn onderrug en schouders soms wat losser maakt, een therapeut waar ik mee train om mijn conditie op peil te houden en leer springen zonder hulpmiddelen en een therapeut die mij helpt met mijn balans en ervaring heeft met het behandelen van mensen met een amputatie die (deels) met een prothese lopen. Onderhoud van mijn fysiek is bijna een dagtaak. ???? Gelukkig is de praktijk dichtbij huis en ga ik er graag heen, zodat ik ooit fit en sterk zal worden.????????

Griepprik

De meest kwetsbare mensen in Nederland hebben de afgelopen maanden de griepprik ????gekregen.

Er was een enorme run op dit griepvaccin, waardoor er zelfs een tekort ontstond. Ik had met de huisarts overlegd, dat als er weer vaccins beschikbaar zouden zijn, ik hiervoor in aanmerking zou komen. Niet dat ik bang ben voor de gewone griep hoor, helemaal niet, wel voor een verminderde weerstand. Mijn lijf heeft al genoeg optaters gehad, dus ik weet niet wat het nog aan kan, dat is de reden dat ik geprikt wilde worden. Beter voorkomen dan genezen, toch?

In het kader van bewegen, ging ik met Leggy op de fiets naar de huisartsenpraktijk. Het was koud, maar het zonnetje scheen. Heerlijk weer! Ik verkoos de route buitenom, zodat ik scheve en vervelende fietspaden kon vermijden. Aangekomen bij de praktijk, parkeerde ik mijn handbike bij het fietsenrek, maar deze stond zo vol dat ik hem niet aan het hek kon vastmaken. Op hoop van zegen dan maar. De opgang naar de voordeur is niet echt rolstoelvriendelijk, de drempel naar binnen ook niet, maar ik ben inmiddels wel wat gewend, dus lukte het mij toch zonder problemen binnen te komen. De assistente die mij zou prikken kwam al kijken of alles goed ging en nodigde mij uit om de behandelkamer in te rollen. We hebben eerst gezellig even bijgepraat over hoe het nu allemaal gaat en dat was fijn. Daarna maakte ik mijn linker bovenarm vrij en werd de prik gezet. Au! Eerlijk gezegd was het een gemeen prikje, maar stoer als ik ben liet ik dat natuurlijk niet merken. ????

Spreuk van de dag

Ik denk dat ik allergisch ben voor chips, snoep en chocola. Mijn billen zwellen er zo van op. ????