Elke dag weer opnieuw,
moet je jezelf bewijzen,
het doet je steevast vallen,
helaas nooit echt in de prijzen.
Blijf toch vooral geloven,
in je kunnen en je zijn,
laat vele dromen groeien,
ondanks al die hartenpijn.
#Lizismore

Ster Gouden Loekie.

De Gouden Loeki is een Nederlandse publieksprijs voor de beste reclamespot. De prijs wordt sinds 1995 jaarlijks uitgereikt door de STER.

Jaaa!! Het KWF is genomineerd voor de Gouden Loekie 2022 met de commercial ‘Voor het leven’. Natuurlijk ben ik daar super trots op, niet alleen omdat ik een piepkleine bijdrage heb mogen leveren, maar ook vanwege het prachtige resultaat. Samen met andere (ex)kankerpatiënten laten we zien wat kanker met jou en je omgeving kan doen. Het raakt werkelijk alle facetten van het leven. En zo kom ik ongevraagd een paar keer per dag bij jou thuis op de beeldbuis. In het roze jurkje. Knipper vooral niet met je ogen, want ik vlieg in één oogopslag voorbij, maar ik vond het ontzettend leuk en voelde me vereerd om mee te mogen doen en met Leggy voor de camera te shinen. De ingesproken tekst bij mijn beeld: ‘Het leven dat de tegenslag verslaat’, sluit volledig aan op mijn hele levensverhaal.

Voor het leven.

Steeds meer mensen leven langer met en na kanker (look at me!) en al deal ik dagelijks met de gevolgen ervan, bruis ik (alleen nu even niet) van de levensenergie. Daarom kon ik me ook meteen identificeren met de nieuwe pay off (slogan) van het KWF ‘Tegen kanker. Voor het leven.’ Daar straalt niet alleen de strijdbaarheid, maar ook positiviteit vanaf. Het geeft hoop en vertrouwen. De commercial is integer. Puur en rauw. Krachtig en kwetsbaar. Hard en zacht. Het gaat over tegenslag overwinnen, maar ook verliezen. Het gaat om het leven zoveel mogelijk kunnen leven en dat probeer ik net als alle anderen elke dag opnieuw. De concurrentie is groot, want er zitten prachtige, grappige en emotionele reclamespots bij, maar dat maakt het des te leuker. Wil jij ook je stem uitbrengen? Dat kan tot en met 5 maart via deze link! Doen! En weet je wat zo leuk is? Lees dan snel verder! ????

Psychologie in het theater

Heb lief als nooit tevoren.

Tja, daar zit ik dan met mijn goed fatsoen. In oktober, toen manlief nog maar net het honk had verlaten, heb ik kaartjes voor zijn verjaardag gekocht voor de theatershow Dichterbij op 9 maart in Amstelveen. Wij konden wel een boost gebruiken. Deze veelgeprezen voorstelling heeft naar zeggen al tienduizenden stellen én singles geholpen aan een mooie relatie, dus ik dacht ‘niet geschoten is altijd mis’. Daarbij was ik door een oud klasgenootje getipt voor deze show. Helaas voor ons te laat. Nu duidelijk is dat er geen verzoeningspoging komt, is het toch een beetje mosterd na de maaltijd. In overleg hebben we besloten het te laten voor wat het is. Jammer en een gemiste kans, maar tis wat tis.

Nu zit ik wel met die kaartjes in mijn maag.

‘Zal ik dan maar alleen gaan of beter van niet?’ ???? Ik sta overal voor open, maar was deze week toch echt in dubio. Aan de ene kant ben ik erg nieuwsgierig wat psychologie in het theater losmaakt, maar ja, als je relatie net op de klippen is gelopen, wordt het wel een hele pijnlijke zit. En dat bedoel ik niet alleen letterlijk. Het programma – waarschijnlijk een feest der herkenning voor stellen in relatiecrisis – is erg populair en overal uitverkocht. Kaartjes teruggeven behoort dus gewoon tot de mogelijkheden. Ik zou natuurlijk ook met één van de kinderen kunnen gaan om er een les uit te leren of met een vriendin… Precies op dat moment van overweging plopte een appje op.

 Super leuk nieuws Ilse! Je bent uitgenodigd om aanwezig te zijn op 9 maart voor de uitreiking van de Gouden Loekie…????

Wat vet! Ik werd bevrijd van een moeilijk dilemma. De keuze was snel gemaakt. Deze ‘oplossing’ kwam geheel onverwacht, maar wel als geroepen. Nu hoefde ik niet langer na te denken over de voorstelling, want ja, natuurlijk wil ik bij de uitreiking zijn! Zoiets maak ik waarschijnlijk nooit meer mee. De kaartjes voor de stadsschouwburg blijven trouwens binnen de familie, terwijl ik die avond naar Amsterdam ga voor een ontspannen avondje uit. Hoe leuk is dat? Ik kijk er nu al naar uit! Zo word ik tenminste ook niet steeds met mijn neus op de pijnlijke feiten gedrukt…

Zelfreflectie

Beren op de weg? Stuur ze het bos in!

Deze grappige tekst stond op een kaartje die bij mij op de deurmat viel. Tja, als het zo makkelijk zou zijn, zou ik verlost zijn van al mijn angsten en het bos tjokvol getemde beren zitten. Maar ik kan je vertellen, dat is het niet. Die beren luisteren namelijk helemaal niet naar mij. Die blijven gewoon rechtop staan. ???? Ik zit niet voor niks af en toe bij de psycholoog op de bank om mezelf binnenste buiten te keren en te leren hoe ik met deze moeilijke en onzekere situatie om kan gaan. En dat valt niet altijd mee. Als huiswerk had ik wat leesvoer, YouTube filmpjes en het 6-minuten dagboek op gekregen. Naast het bloggen, vloggen (hoe vind je mijn vlogs eigenlijk? ????), de nodige vrijwilligersklusjes voor het Inloophuis, de Toegankelijke Stad Haarlem en het Houtfestival, had ik dus ook wat verplichte kost weg te werken. Het boek ‘Het is niet met jou begonnen‘ van Mark Wolynn gaat over erfelijk familietrauma, wat wellicht verheldering schept in hoe wij – als kind van gescheiden ouders – in relaties staan. Genoeg stof tot nadenken en bespreken dus.

Weet je, je verliest niet alleen je partner, maar ook een droom en een toekomst samen.

Mijn grootste angst en al de negatieve emoties die mijn lijf strak zetten van de spanning, nemen we onder de loep. Pijn. Verdriet. Bang om alleen te zijn. Machteloosheid. Onzekerheid. Oneerlijkheid. Woede. Ik wil er, het liefst zo snel mogelijk, los van komen en pak dan ook echt alles aan wat mij ook maar een beetje kan helpen om de goede richting op te gaan. Tegelijkertijd leer ik ook dat dit rouwproces en al de gevoelens die daarbij horen er mogen zijn. Soms kan ik wel kotsen van die woorden ‘Het mag er zijn’ en het klinkt misschien wat zweverig, maar het is natuurlijk ook gewoon een waarheid als een koe.

Vallen is niet erg. Blijven liggen wel.

Ik ben een held (weliswaar op één sok) in het volproppen van mijn dagen, in de hoop niet te hoeven voelen. Dat deed ik in Heliomare al. Alleen het werkt niet altijd. Wat ik ook doe, hoe leuk het ook is, het hartzeer knaagt aan mij. En als ik mezelf voorbij loop (hups ????) krijg ik hem keihard terug. Alles kost meer energie, terwijl ik nu echt minder van dat spul aanmaak. Verdriet vreet namelijk ook energie. Helemaal nu ik voor meer taken verantwoordelijk ben, wat ik overigens met liefde doe; hond uitlaten, hond opzuigen (zijn haren dan hè?! ????), de vaatwasser in- en uitruimen, wassen, opruimen en soms het avondeten voorbereiden als de chef (Svennie) er niet is. En dat alles op een been hè?! Pfff, dat is het hem nu juist. En dan wil ik ook nog leuke dingen doen met vriendinnen. Thee drinken, fietsen, lunchen of wijnen! ???? En sporten om fysiek sterk en fit te blijven. O ja, en dan wil ik me ook nog inzetten voor de maatschappij en iets betekenen voor lotgenoten. ????

Het is vallen en opstaan. Knokken en doorgaan.

De ene dag is de andere niet. Soms voelt het alsof ik me op een dun laagje ijs begeef en er elk moment doorheen kan zakken. Totaal geen evenwicht. Wankel. Volledig uit balans. Een emotioneel wrak. Maar er zijn ook echt wel dagen dat ik oké ben, de buikpijn op een laag pitje staat, het lichter is in mijn hoofd, de beren in het bos zitten ????, het leven mij toe lijkt te lachen en ik de vrijheid voel. Weglopen voor je emoties helpt sowieso niet, al is het zo nu en dan best lekker. een soort struisvogelgedrag. Soms val ik, huil ik de ogen uit mijn kop, verman mezelf en sta ik weer op. Rug recht, kin omhoog en borst vooruit. Kom maar op! ????????
Wil je mijn vlog zien over vallen en opstaan, klik dan hier!

Soms kan er veel veranderen,
zomaar in één dag…
Maar na regen komt zonneschijn
en na tranen weer een lach!
Wishes for you

I stick you a heart under the belt. ❤️

Het is echter niet alleen liefdesverdriet en doffe ellende hoor. In moeilijke tijden kom je er ook achter dat veel mensen lief voor je zijn, de behoefte voelen je te troosten en te willen steunen, een luisterend oor bieden, zomaar een knuffel geven of een arm om je heen slaan. Een kaartje. Een bezoekje. Een bloemetje. Een berichtje. Een attentie. Een opsteker. Een opkikkertje. Een complimentje. Een hart onder de riem. Geloof me, dat alles doet wonderen. En dan moet ik je nog wat bijzonders vertellen. Afgelopen week kreeg ik van mijn badminton-papa een prachtig bronzen beeld cadeau – ooit gemaakt door zijn vrouw – van een zittend meisje dat duidelijk radeloos is. Met één hand op haar voorhoofd en haar andere hand uitreikend voor hulp. Zij geeft precies weer, hoe ik me voel. Prachtig en heel bijzonder. Je begrijpt dat dit beeldje – wat deze heftige tijd symboliseert – voor mij erg waardevol is en nu prijkt op de kast in onze huiskamer.

Respons

Ik ben een open boek, maar denk maar niet dat ik je ga voorlezen! ????

Schrijven werkt niet alleen therapeutisch, nee het is veel meer dan dat. Ik prijs mezelf rijk, dat ik zoveel mooie reacties krijg, maar ook dat er oude contacten weer opduiken en nieuwe zich aandienen. Zo heb ik ‘mi mejor amiga’ (mijn bff) uit Tenerife weer terug in mijn leven, heb ik diepgaande gesprekken met mensen die hun ervaringsverhalen met mij delen en kreeg ik zelfs een telefoontje uit Denemarken van een leeftijdsgenootje die al 25 jaar kampt met een zitprobleem en mij een lange zoektocht wil besparen. Iedereen leeft mee en probeert iets te doen om een positieve draai aan mijn dag te geven. Geweldig toch? En ja, ik ben een open boek, sta overal voor open, wil nieuwe dingen doen, mensen ontmoeten waarvoor ik iets kan betekenen en vice versa en mag daarin nu volledig mijn eigen beslissingen nemen. Dat is ook wat waard toch?

Doel

Swim to fight cancer.

De eerste donaties en lieve berichtjes zijn binnen. Yes! Dankjewel. Ik merk dat het mij goed doet om me te focussen op mijn nieuw gestelde doel; twee kilometer zwemmen voor kankeronderzoek. Inmiddels ben ik wat lijntjes aan het uitzetten ter voorbereiding: Waar kan ik veilig trainen, wie helpt mij met een opbouwend trainingsschema en wie/ welke sponsor wil mij voorzien van een warm en passend wetsuit. Ik houd jullie op de hoogte, maar als jij mij verder kan helpen met het een of ander, let me know!
Help je mij om mijn doel te bereiken? Klik dan hier!

De winter is nog niet gedaan, maar de zon is onderweg. Het komt goed. Ik weet het zeker.
Fijn weekend allemaal! ????

Spreuk van de dag

Soms weet je het niet meer
en da’s oké want weet je,
morgen kan het anders zijn,
pluk je misschien een beetje
alledaags en klein geluk
gewoon zomaar op straat,
laat vandaag een beetje rusten
als het even minder gaat.
#Lizismore