Het is weer eens zover, door het lopen met de prothese zijn er twee kleine wondjes ontstaan. Balen! ???? Het gebeurde tijdens een wandelingetje met Body. Soms probeer ik een stukje te lopen met maar één kruk ter ondersteuning, als het lopen goed gaat. Dat was nu het geval, dus oefende ik wat. Toch voelde ik dat het korset niet lekker zat en het wat pijnlijk was. In Heliomare kon ik soms best goed met één kruk lopen, dat gaf toen geen problemen. De laatste maanden doe ik dat bijna niet meer, want blijkbaar schuif ik onbewust in het korset waardoor de huid stuk gaat door de wrijving. Ondanks de pijn moest ik het rondje natuurlijk afmaken, terwijl ik voelde dat het schuurde aan de onderkant en bang was dat ik de huid stuk zou lopen. Thuis heb ik meteen gecontroleerd en zag ik dat het open was en wat bloedde. Geen paniek hoor, in die zin dat het echt om hele kleine plekjes gaat, maar nu mag ik dus niet (teveel) lopen, zodat het kan herstellen. Eerder bij een bezoek aan Heliomare had ik van de wondspecialiste speciale pleisters gekregen, waar ik nu dankbaar gebruik van maak. Met een paar dagen zal het wel weer beter zijn.

Dinsdag had ik een afspraak met Double Performance, Rolstoel en Handbike Expertisecentrum, uit Gouda. Een adviseur kwam bij ons thuis, voor een adviesgesprek op maat. Ze haalde achteruit de bus een sportrolstoel en kwam onze kant op. Zo’n sportrolstoel heeft wielen die erg schuin staan en dat betekende eigenlijk dat de stoel niet door de voordeur kon. Handig. ???? Gelukkig konden de wielen ook van deze stoel af, maar zelfs toen was het nog passen en meten om binnen te komen. De adviseur was een leuke jonge meid die mij een hoop wist te vertellen over het sporten vanuit de stoel. ????
Double Performance levert high performance sportrolstoelen, deze zijn super sterk én veder licht. Bestand tegen de belasting van de door mij bedreven rolstoelsport, badminton en misschien later in de zomer tennis. De sportrolstoel wordt volledig op maat gebouwd, naar individuele lichaamsafmetingen, specifieke wensen en behoeften.
Weet je hoe moeilijk het is om vragen te beantwoorden over mijn wensen ten aanzien van de sportrolstoel, zonder enige ervaring? Ik heb hooguit twee keer in zo’n stoel gezeten, in Heliomare en bij het parabadmintontoernooi bij mijn club Duinwijck. Hij moet in elk geval snel zijn, zodat mijn wielen eigenlijk hetzelfde bereik hebben als twee benen. Dan kan ik een groter deel van het veld bestieren en nog meer partij bieden aan de tegenstanders. Zou leuk zijn toch? Dat is voor mij in ieder geval belangrijk. De adviseur heeft van alles opgemeten en ik mocht zelfs de kleuren uitkiezen. Mat zwart met, je raadt het al, rode details. ???? Na anderhalf uur waren we klaar en spraken we af dat ik binnenkort een offerte opmaat zal ontvangen die ik, samen met de offerte van RDMobility, voor zal leggen aan de WMO. De WMO bepaalt uiteindelijk met welke offerte ze akkoord gaan. De levertijd bedraagt wel tien weken, dus tegen de tijd dat de sportrolstoel er is, zitten we midden in de zomerstop van de badminton…???? Eens kijken of er een tennisclub is, waar ik in de zomer welkom ben…

Er is iets geks aan de hand met mijn e-mail, waarbij ik zelf de oplossing niet gevonden krijg. Frustrerend. ???? Jeroen zou mij daarbij helpen, super fijn, maar dat hield in dat ik naar Santpoort zou moeten rijden. Met de auto. Alleen. ???? Ik stelde het steeds een beetje uit. Het klinkt stom, want ik heb tenslotte mijn rijbewijs opnieuw gehaald, dus ik kan echt wel rijden, maar ik durfde gewoonweg niet. Ik kon mezelf niet zover krijgen om achter het stuur te stappen. Toen het begon te schemeren, was mijn excuus dat ik nog niet in het donker gereden had. Kortom, ik bleef thuis. Veilig. Dat e-mail probleem kon wel even wachten…toch?

Jeetje, wat heb ik de laatste week veel geschreven. Duizenden woorden, waar haal ik het allemaal vandaan? ???? Ik heb geen idee. Mijn mouw?? ???? De speech voor mijn pa, een stuk voor de website van Heliomare inzake de Heliolympics, nieuwe tekst voor LinkedIn, mijn blog natuurlijk en als huiswerkopdracht voor mijn coachingtraject, heb ik mijn verhaal in concept geschreven (maar liefst vierduizend woorden), al zal dat een dynamisch document blijven, wat altijd aangevuld zal worden met nieuwe ervaringen. Mijn huiswerk had ik daarom pas dinsdagavond, op de valreep, ingestuurd naar mijn coach Eveline. Oeps, beetje laat, sorry. ???? Tijdens onze sessie van woensdag bleek toch dat ze mijn teksten, op haar vrije avond, gelezen had. Wat een top coach! We hebben mijn verhaal samen besproken en met de nodige tips en suggesties, kan ik de komende weken verder aan de slag. Daarbij pak ik de PowerPoint presentatie weer op, ter ondersteuning van mijn verhaal en dat vind ik ook echt leuk om te maken. Creatief zijn met opmaak, foto’s en oneliners. Knutselen op de laptop dus. ????

Na de lunch heb ik nog even lopen piepen over het wel of niet in de auto stappen om een stukje te rijden. Ik heb mezelf streng toegesproken en overtuigd dat ik het kan, anders zou ik niet met vlag en wimpel geslaagd zijn voor de rijtest. Ik maak het zelf spannender in mijn hoofd, dan dat het is. Niet zeuren Ils, instappen en gas geven! Dus daar ging ik. In mijn uppie. In de auto, een rondje Zandvoort. Het ging prima. Natuurlijk. Ik kan dit ‘gewoon’. ???? Heel even had ik zelfs het gevoel dat er afgelopen anderhalf jaar niets veranderd was en ik ‘normaal’ door het leven ging. ‘Het’ was er gewoon even niet. Heerlijk! Totdat ik naar mijn benen keek en ik er toch maar één telde. ???? Ik genoot van het ritje en was trots op mezelf. Ik heb het gedaan. Ik heb alleen gereden. ✅

Ik was precies op tijd terug om met Peet een rondje te gaan fietsen. Het zonnetje scheen en al kletsend hebben we de vijfentwintig kilometer weggetrapt en weggedraaid. Ook nu hebben we onderweg vele Schotse Hooglanders en Konikspaarden gezien. Prachtig!

Vanochtend heb ik na de fysiotraining mijn officiële papiertje opgehaald bij de gemeente. Ik ben nu echt de trotse eigenaar van een nieuw rijbewijs met prachtige codes, waarmee ik aangepast mag rijden. ???? Nu kan ik kiezen, ga ik een stukje lopen met Leggy, fietsen met mijn handbike of toeren met de auto. Hoe fijn is dat? Vanmiddag ging ik met Irene een stukje fietsen, om haar nieuwe sportfiets uit te proberen. Het is aan mij om iedere keer een andere route te verzinnen, maar gelukkig ken ik de duinen inmiddels op mijn duimpje. Nou…bijna! We begonnen met een heerlijk zonnetje☀️, maar werden op de terugweg verrast door stevige windvlagen en een enorme hagelbui. Gadver, hadden wij weer! ???? Maar ook nu kwam na regen zonneschijn, en reden we Haarlem in met een heerlijk zonnetje en een mooie blauwe lucht.

Nederland is, net als een groot deel van de wereld, in de ban van het Coronavirus. Er worden vele maatregelen getroffen om het virus in te dammen en alles met meer dan honderd bezoekers is afgelast. We volgen het nieuws op de voet, maar hopen toch dat ons Lynn morgen ‘gewoon’ naar Bali mag vliegen voor haar schoolstage. Ze kijkt er zo naar uit… ✈️????????

Spreuk van de dag ????

Pluk de dag en plant gelijk een nieuwe. ✨