Sven vertrok vanochtend al vroeg met zijn vrienden richting ‘O O Cherso’.???? Ik hoop dat hij een heerlijke vakantie heeft. Als iemand het verdient…✈️☀️????????????

De taxibus was redelijk op tijd en hoefde geen andere passagiers meer op te halen. Soort van privé taxi dus! Aangekomen bij Heliomare kon ik nog net een koffietje doen voordat ik ging badmintonnen. ???? Het was een klein clubje, want we waren maar met z’n drietjes plus trainer. Ik speelde tegen een man die ook in een rolstoel zit. Dat maakte het iets lastiger, omdat hij niet van zijn plek kon. Om dan de shuttles leuk te plaatsen, is niet handig. ???? Het werd dus gewoon overslaan (en shuttles rapen????), ook leuk! Aansluitend had ik fitness. Lekker een uurtje hard werken en zweten. ????

Tijdens de lunch heb ik, samen met een collega revalidant, op het terras van de Orangerie gezeten. Natuurlijk met een heerlijk vers broodje. Het zonnetje ☀️ scheen een beetje en de temperatuur was goed genoeg om buiten te zitten. We hebben fijn met elkaar gepraat en ook al verschillen onze aandoeningen heel erg van elkaar, delen we sommige gevolgen daarvan wel. Dat is soms heel verdrietig, maar wel fijn dat we, in Heliomare, daar met elkaar over kunnen praten.

Mijn volgende therapie was fysiotherapie, maar omdat mijn been bij de prothesemaker stond, kon ik niet gaan lopen. Deze fysiotherapeut is gespecialiseerd in de ‘bekkenbodem’, dus hebben we daar weer eens aandacht aan besteed. Ze vond dat ik al enorme stappen (????????) had gemaakt, door het operatiegebied elke dag in de spiegel te bekijken en het bij massages aan te laten raken. Een aantal weken geleden was dat nog niet denkbaar. Mooi toch?! Toen we klaar waren ging ik even bij de ergo langs om te vragen of mijn zitkussen er al was. Op de afdeling hadden ze nog niets gezien en daarom ben ik met de therapeut naar het magazijn gegaan, waar de pakketten altijd afgeleverd worden. En jawel daar stond een enorme doos met mijn naam erop. Het kussen wat erin zat was ook echt groot. Jemig! We hebben het kussen met pijn en moeite in de rolstoel gepropt, maar het zag er niet uit. Te groot, te dik en te breed. We schoten er wel van in de lach. ???? Nou, daar hebben we dan vijf weken op gewacht.???? Ik vrees dat er hier en daar nog wat aangepast moet worden. ????

Dit is hem dan…????

We hebben het zitkussen weer terug in de doos gedaan en de ergo zou deze achterlaten bij de receptie, zodat ik het daar later kon ophalen. Ik ging door naar de sporthal, waarvandaan we op pad gingen met de handbike. Deze keer hebben we maar een klein rondje Beverwijk kunnen fietsen, omdat ik om drie uur een afspraak had met de prothesemaker en daar niet te laat wilde komen.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik was precies op tijd bij Livit, Orthopedie, voor het passen van de nieuwe ‘bikini versie’ in wording van mijn korf/ korset. Het verschil met de huidige versie is best groot.???? Ik mocht er nog niet echt op staan of lopen, omdat de heupbanden er nog niet om heen zaten en die moeten de boel een beetje bij elkaar houden. Morgen hoop ik er mijn eerste stappen mee te kunnen zetten. Ben benieuwd! ????????

Bij de receptie heb ik de doos met mijn zitkussen opgehaald en een kopje thee bij de automaat. Buiten heb ik met een paar revalidanten, al kletsend in het zonnetje☀️, zitten wachten op de taxi. Zeker geen straf, maar gewoon gezellig! ????

Onderschat nooit je gedachte, neem hun invloed niet voor lief. Het zijn mentale superkrachten, dus gebruik ze positief! Martin Gijzemijter