Waar je talenten en de behoeften van de wereld elkaar kruisen, ligt je roeping. Aristoteles.

Het grootste deel van het traject ‘the next step‘ is inmiddels afgerond en ik kan oprecht zeggen, dat het een hele goede stap is geweest om met een coach aan de slag te gaan. Ik zie het als een cadeautje voor mezelf. Een leuk, leerzaam ontwikkelproces, die mij een hoop nieuwe inzichten heeft gegeven. Echt, ik ben superblij met Eveline, waarmee ik de afgelopen maanden heb samengewerkt aan mijzelf. Zo zijn we op zoek gegaan naar waar mijn kracht ligt en wat mijn talenten zijn. Misschien moeilijk te geloven, maar ik heb er toch een paar gevonden.????

De overheid voert opnieuw een subsidieregeling in: NL Leert Door. Een gratis ontwikkel-advies bij een loopbaanadviseur.

Eveline is tevens aangesloten als onafhankelijk loopbaanadviseur bij NL LEERT DOOR, en ook daar heb ik mij voor aangemeld, om nog een stapje verder te gaan in het bepalen van mijn nieuwe koers en mijn persoonlijke visie en missie. We hebben al vele gesprekken gevoerd, de ‘ik en mijn ikken’ opstelling gedaan, de energie check uitgevoerd en energie-bronnen gezocht die belangrijk zijn voor een optimale energie-capaciteit, ik heb verschillende schrijfopdrachten gemaakt, mijn levensverhaal aan het papier toevertrouwd en een PowerPoint in elkaar geknutseld voor mogelijke presentaties. Ook heb ik veel gelezen en inspiratie opgedaan. Huiswerk vond ik zelfs leuk, al snappen mijn kids daar niets van! ???? Kortom, ik ben een stuk wijzer geworden.

Het zal toch niet…

Mijn handbike, of beter gezegd de ondersteuning van de fiets, vertoont weer eens kuren, grrr. Ik merkte al dat de kilometerteller niet de gewenste informatie gaf en omdat de vorige keer dat ik ‘pech’ onderweg had, daarmee ook de ellende begon, vrees ik dat er weer wat kapot is. Halverwege de Hyacintenlaan viel mijn fiets stil. Nee! Ik had een afspraak en was al aan de late kant en vreesde dat ik op pure armkracht verder zou moeten. Nou, ik weet niet of jij een e-bike hebt, maar geloof me, als de ondersteuning het niet doet, moet je verdomd hard trappen om op je bestemming te komen. Nat en bezweet. ???? Ik ging aan de kant staan, zette het knopje wel tien keer aan en uit. Er gebeurde niets. Nog eens, aan en uit. Weer niet. O jee…nog een keer…ja!…er brandde weer een lichtje. Gas! Ik wist niet hoe snel ik moest gaan rijden, want stel je voor dat de accu het opnieuw zou begeven. Met een opgelucht gevoel kwam ik op tijd op mijn afspraak. Zucht, gelukkig! Nu maar hopen dat de fiets het de komende tijd blijft doen, anders moet ik mijn vrienden van de Hulpmiddelenspecialist weer gaan bellen. ????

Rubriek ‘Om het lijf’

Donderdagmiddag kwam Patricia Jimmink, mede-auteur van het boek ‘de Judovader’ en freelance Journalist bij het Haarlems Dagblad en NHD voor een interview voor de rubriek ‘Om het lijf‘ over mensen met een beperking uit de bijlage van het HD. Via Marijke van de tweedehands kleding winkel ‘Gijs en Guus‘ in Santpoort, zijn wij met elkaar in contact gekomen. Grappig hoe sommige lijntjes lopen.

De deurbel ging en ik huppelde met mijn krukken naar de hal en deed de voordeur open. Het blijft gek als er iemand op bezoek komt die je niet kent en geen hand mag geven, dus een beetje onwennig stelde ik mezelf voor en heette Patricia welkom. Voor deze gelegenheid had ik natuurlijk een outfit van ‘Gijs & Guus’ aangedaan. Voordat we aan tafel gingen zitten, zette ik thee, schonk ik een glaasje water in en vroeg haar de glazen mee naar de tafel te nemen. Tja, ik kan een hoop en wil veel zelf doen, maar dit kan ik natuurlijk niet. Voordat het interview/ gesprek begon, kletsten we wat en zette zij een apparaatje op tafel, voor de geluidsopname. Ik snap heel goed dat het opnemen belangrijk is, want ik ben lang van stof (????) en mijn verhaal is nogal uitgebreid en complex. We hebben ruim anderhalf uur met elkaar gesproken. Het was een fijn gesprek met een warme vrouw. Aan haar de schone taak om hier een verhaal van breien van circa 500 woorden… ???? Ga er maar aan staan! Oef, dat is een hele uitdaging, maar komt vast goed!
Binnenkort zal er ook nog een fotograaf langskomen om een beeld te maken ter ondersteuning van het artikel. Het zal een foto worden van mijn fantoombeen (maar die is er niet ????), mijn silhouet of Leggy mijn prothese. Ben ik voor niks naar de kapper geweest…????  Ik ben benieuwd! ????

Spreuk van de dag

Onderstaande spreuk las ik in het blad ‘Vriendin’, terwijl ik genoot van een kopje thee bij de kapper, met plukjes haar ingepakt in folie, voor een frisse ‘herfstcoupe’. Hij is kort en zet je toch even aan het denken, vandaar dat ik hem graag met jullie deel.

Geluk is jezelf genoeg zijn.✨