Eigenlijk had ik gezegd dat ik voorlopig nog niet naar het kappertje zou gaan, omdat werkende mensen wat mij betreft voorrang hebben. Maar omdat de mannen en dochterlief meteen de eerste maandag al waren geweest, kreeg ik toch ook zin in een frisse coupe. ????♀️ Op de site zag ik dat er best nog wat mogelijkheden waren op korte termijn. Ik reserveerde een plekje voor afgelopen maandagmiddag. Met schoongewassen handen, zonder ziekteverschijnselen, ging ik met Leggy naar Pascalle Hairstyling op het Ruyterplein. Het is een stukje van niets, maar ik doe daar ruim tien minuten over.????Waarschijnlijk zagen ze mij aankomen lopen, want de deur ging open toen ik er bijna was. Er waren vier kapsters aan het werk, met prachtige roze mondkapjes op. ???? De klanten zaten netjes op anderhalve meter afstand van elkaar, maar er werd geen ‘gezondheidscheck’ gedaan bij binnenkomst. Ik mocht aan het einde van de rij plaatsnemen en kreeg een cappuccino aangeboden in een wegwerp bekertje. Mijn kapster vertelde hoe blij ze was dat ze weer aan het werk mocht. Twee maanden niet knippen… ik hoopte maar dat ze het niet verleerd was. ???? Er werden een paar highlights gezet om mijn grijze haren op te frissen. Op de vraag of ik een tijdschriftje kon krijgen om te lezen, kreeg ik als antwoord ‘nee sorry’. Vanwege de Corona mogen we niet lezen. Nou ja, we mogen niet met onze handen aan de Prive, Story of Weekend zitten. Dan maar een beetje op de telefoon swipen en kletsen met een oud bekende. Het fijnste moment bij de kapper, is als mijn haar gewassen wordt. Heerlijk zo’n hoofdmassage. ???? Omdat ik Leggy aan had, duurde het wel even voordat ik bij de wasbak was. En weer terug. ???? Na ruim vijf maanden ging eindelijk ook de schaar weer eens in mijn lange droge dorre lokken. Heerlijk! Tevreden en met natte haren verliet ik de salon, om anderen de ruimte te geven. Zo…ik kan er weer vijf maanden tegen… ????????
Afgelopen dagen heb ik met tape en een brace om mijn rechterarm gelopen, in de hoop mijn tenniselleboog wat te ontlasten. De eerste dry needling viel me niet tegen, misschien omdat ik totaal niet wist wat mij te wachten stond. De tweede behandeling echter was aanzienlijk pijnlijker. De fysiotherapeut prikte wederom drie keer, maar nu moest ik toch echt op mijn tanden bijten. Het met de naald roeren in mijn spier gaf een behoorlijke pijnscheut, een soort kramp richting mijn hand. Mijn arm voelde meteen zwaar aan, maar de pijn verdween gelukkig snel weer toen ik met de handbike naar huis fietste. Of het effect heeft, kan ik nog niet zeggen. Echt verschil merk ik nog niet…????
Ik heb ooit wel eens geschreven dat het pad achter ons huis, op een hobbelweg lijkt. Ik ben er met Leggy al eens bijna languit gegaan en als ik over de schots & scheve tegels fiets met mijn handbike, raakt mijn hoofd zowat de muren van de schuurtjes van het vele schudden. ???? Op de ene of andere manier ben ik nu terecht gekomen in het projectgroepje ‘tussenpad/ brandgang/ poort’. ???? Een buurvrouw had het initiatief opgepakt om hier werk van te maken en had een brief met enquête voor de buurt opgesteld. Omdat ze weet dat ik van communicatie ben en belang heb bij een ‘veilig’ steegje, heeft ze mijn hulp gevraagd. Samen met nog een andere buurvrouw hebben we de brief ondertekend en zij hebben deze in de brievenbussen gedaan. Ook onze buren zullen ongetwijfeld gemerkt hebben dat het pad tussen de huizen afgelopen jaren behoorlijk verslechterd is. In de herfst en winter blijven alle plassen liggen en is het glad. In de lente en zomer groeit het onkruid als onkruid. ???? Vooral de stenen brokstukken bij de splitsing van het pad, leveren gevaarlijke situaties op. Voor iedereen die er met de fiets achteruit gaat, slecht ter been is of voor mij met Leggy en de handbike. Het idee is om een weekend te plannen waarop we samen met de buurtjes deze klus kunnen klaren, zo blijven de kosten laag. Ik heb makkelijk praten, want helpen is natuurlijk geen optie. Frank is dus vanuit nummer 75 het haasje, dat begrijp je. Aanmoedigen daarentegen kan ik als de beste! ???? De respons was groot. Fijn dat bijna iedereen wil meehelpen en betalen. Ze mogen hun borst nat maken, want het gaat om het leeghalen van het pad, het wegbreken van het cement op de kruising, ophopen met zand, egaliseren en het opnieuw leggen van de tegels. ????Natuurlijk moeten de helpende handjes ook een beetje verzorgd worden met koek & zopie, misschien kan ik daar mijn bijdrage leveren. Donderdag hebben we een kort ‘tussenpad overleg’. Je kan maar ergens druk mee zijn…????
Oh, ik heb jullie de mondkapjes nog niet laten zien. Eerlijk gezegd draag ik ze liever niet, maar ach als het dan toch moet, dan maar eentje met kleur! ???? Ik denk dat we er straks allemaal een mondkapje standaard in onze handtas hebben zitten. De mannen zijn nog niet om, maar Lynn en ik zijn in elk geval voorbereid!
Jeetje, ik ben net heel klunzig gevallen…???? Ik moest naar het toilet, twijfelde of ik de lamp aan zou doen in de hal, maar deed het niet. Toen ik vanuit de wc uit het felle licht, de donkere hal in stapte, voelde ik dat mijn kruk op de drempel stond en ik onzeker begon te wankelen. Op een of andere manier lukte het mij niet om in balans te komen, waardoor ik achterover tegen de kapstok en tussen de schoenen viel. Zo stom, ik kon mezelf totaal niet opvangen. Mijn armen zaten vast in de krukken en mijn ene been liet me in de steek. Grrr.. Dat onze winterjassen er nog hingen was mijn redding. Het was een relatief zachte landing, al voelde ik wel pijn in mijn rechterheup/bil en mijn arm. Doordat ik toch een paar keer ‘au au’ riep stonden binnen no time Lynn, Frank en Sven voor mijn neus om mij omhoog te takelen. De schade lijkt mee te vallen, al zat ik wel even te trillen van de schrik. Ik moest Lynn beloven altijd een lamp aan te doen als het donker is. Bij deze…beloofd! ????
Spreuk van de dag ????
Vergeef jezelf je fouten, probeer dat te accepteren. Wees een mooier mens dan gisteren, alleen dan wordt leven, leren. ✨
