Gisteren zouden mama, Manja en Nicky naar Haarlem komen om te shoppen en in de stad te lunchen.

Dat is altijd gezellig zo met de meiden onder elkaar. Maar helaas was mams ziek en kwam dus niet mee. ???? Natuurlijk vond ik dat erg jammer, want zo vaak zie ik haar niet. Om met de Valys (busje) naar Alblasserdam haar huidige woonplaats te gaan, zijn we anderhalf uur onderweg en dan moeten we ook nog terug…voor mij is dat nu echt nog te ver, te lang rijden en teveel gedoe. Hoop dat ze er de volgende keer weer gewoon bij is.

Toen Manja en Nicky gearriveerd waren, hebben we eerst een bakkie koffie gedronken en zijn we daarna op de fiets naar de stad gegaan. De meiden fietsten vooruit en we zouden elkaar in de stad treffen voor de lunch. Zus en ik hebben onze fietsen in de bewaakte fietsenstalling op de Botermarkt gestald. We wilden Hudson Bay in via de achterkant, maar dat bleek met de rolstoel onmogelijk, dus moesten we om het pand heen en via de hoofdingang naar binnen. Onze missie was een geschikte winterjas voor mij vinden. Eentje die waterdicht is voor de ritjes met de handbike en die ‘ademt’ voor de inspanningen tijdens de wandelingetjes met Leggy en het fietsen. Bij Hudson Bay en Beversport hadden we nog geen succes.

De meiden lieten ondertussen weten dat ze honger hadden, dus spraken we af bij ‘het Hofje zonder Zorgen’.

Het was lastig binnen komen met de rolstoel en het zat propvol, dus we moesten op zoek naar een alternatief. ’Meneer Frans’ had wel plek, maar jeetje… van de drie ingangen was er niet één rolstoelvriendelijk. ????Uiteindelijk ben ik met mijn krukken naar binnen gehuppeld en hebben Manja en Lynn mijn rolstoel getild. Na een lekkere lunch konden we binnendoor naar ‘Sport & Styles’ en verder met onze zoektocht naar een goede jas. Geloof me, ik had vier leuke jassen gevonden en gepast, maar kon geen keuze maken.???? Ben een weegschaal hé?! ????

We zijn er eigenlijk te lang binnen geweest. Mijn energie raakte op en ik had het bloedheet. ????

Ik koos de jas die voldeed aan de eisen en rekende af. We gingen terug naar ‘Meneer Frans’ en mochten van de ober via de achterdeur van het restaurant naar buiten, want die was wel geschikt voor de rolstoel. Hij bood zelfs aan dat ik bij een volgend bezoek even moest bellen, zodat ik ook dan gebruik kan maken van de rolstoelvriendelijke personeelsingang. Heel attent! ????Ondanks dat ik uitgeput was, hebben we nog snel twee kleine boodschapjes gedaan. Daarna hebben we de fietsen gehaald en zijn we naar huis gefietst. Ik was kapot en ben de hele avond niet meer van de ???? afgekomen. Maar…ik heb een jas! ????

Wat een fijn verrassingscadeau kreeg ik voor mijn 50ste verjaardag van oud-collega’s Esther, Corina en Loes.

Ik werd vanochtend door de meiden opgehaald om samen op pad te gaan. Hoe, wat en waar was voor mij een verrassing. Ik kreeg te horen dat we niet gingen wandelen en ik niet veel hoefde te lopen, dus de rolstoel en Leggy bleven thuis. Wel nam ik twee kussens mee, zodat ik in elk geval comfortabel zou kunnen zitten. We vertrokken richting Uitgeest. Voor mij deels een bekende route, omdat ik met Heliomare daar in de haven een aantal keer zeilles heb gehad. Nu sloegen we niet af naar de haven, maar naar Bistro ‘t Schippersrijk aan het Uitgeestermeer en wel voor een heerlijke high-wine.????

Een cadeau dat op mijn lijf geschreven is.????

We kregen een tafeltje aan het raam met uitzicht op het meer en werden ontvangen met een glas cava. Ik zeg, een goed begin is het halve werk. ???? Ik zal jullie niet lekker maken en daarom de details van de hapjes besparen, maar we hebben enorm gesmuld. Gelukkig hebben we de foto’s nog! ????