Geef ook voor het leven!

Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat Street artist Judith de Leeuw klaar is met haar unieke kunstwerk wat zij maakt voor de nieuwe tv-show van het KWF;  ‘Voor het leven’. Zij laat zich voor het ontwerp van haar kunst altijd inspireren door persoonlijke verhalen. Graag stel ik jullie voor aan de medekandidaten Kelly en Pim, op de foto boven het blog. Ook zij hebben een heftig ziekteproces achter de rug. Samen zullen wij met vele andere gasten, komende maandag te zien zijn tijdens de live uitzending van AVROTROS waar de enorme muurschildering zal worden onthuld. Tijdens deze donateursavond willen ze zoveel mogelijk stukjes van het kunstwerk symbolisch verkopen, waarmee men bijdraagt aan een betere toekomst voor mensen met kanker. Het is een heel nieuw en mooi concept. Een blijvend kunstwerk waar mensen zich wellicht (deels) in zullen herkennen. Ik ben zo benieuwd!

By the way, deze keer geen zwaar blog hoor. Nee, het verre van dat zelfs, het is luchtig. Het gaat over kleding, al was het vinden van dat wat ik zocht absoluut een zware bevalling. ????

Outfit

De zoektocht naar een passend kledingstuk voor de liveshow is in volle gang.

• Kleren maken de man – Iemand die keurig gekleed is maakt een goede indruk.
• Gemakkelijk van kleren veranderen – Zijn gevoelens gemakkelijk wijzigen.
• Schone kleren werken niet – Wie te veel zorg aan zijn kleren besteedt, vindt het zonde dat ze vuil worden en werkt dus niet.(☝????????)

Rusteloze dagen. Slapeloze nachten. Om gek van te worden. Ik heb urenlang in webshops gekeken, heel internet afgestruind, omgekeerd en overhoop gehaald op zoek naar de ultieme outfit. Als ik dacht iets gevonden te hebben, bleek mijn maat uitverkocht of was het stiekem ver boven mijn budget. Duh! ???? Toen mijn favoriete jurkje online toch weer beschikbaar kwam, heb ik hem meteen besteld. Maar ja, of deze op tijd binnen is, moeten we nog zien. Hemelvaart houdt de boel op. En ja, dan moet het ook nog passen en leuk genoeg zijn. De kleding moet goed voelen en passen bij Ilse2.0 en dat is zo makkelijk nog niet. Dochter- en zoonlief hebben mij natuurlijk ook gewoon gewezen op mijn eigen kledingkast. Wat is er mis met jouw jurkjes? ‘Nou, die zijn niet nieuw‘, zei ik alsof dat überhaupt een geldig reden was.

Ik wil shinen!

Mandy nodigde mij uit voor een kop koffie en omdat ik mijn kledingstress met haar deelde, was ze zo lief haar halve kledingkast beschikbaar te stellen. Ze had prachtige jurken beneden gehangen, zodat ik deze kon passen. Ik deed mijn eigen bovenkleding uit en zat zowat half naakt bij hun in de woonkamer.???? Jurk aan, naar de spiegel in de hal hupsen, foto maken, jurk uit en de volgende proberen. Allemaal even mooi, echt, maar toch kon ik uit het prachtige aanbod geen keuze maken. Ik ben en blijf een weegschaal hè? Kiezen is gewoon niet mijn sterkste kant. Het kwam erop neer dat ik met een tas vol jurken, door de regen, naar huis fietste. Zo kon het thuispanel oordelen en ikzelf er nog een nachtje over slapen.

• Door iemands kleren heen zien – Weten wat er in zijn binnenste omgaat.
• Dat raakt mijn koude kleren niet – Dat kan mij niet schelen.
• De zorg in de kleren laten – Als men slapen gaat, de zorgen tijdelijk van zich afzetten.

I could give up shopping, but I am not a quitter! ????

Dinsdagmiddag ging ik voor de zekerheid toch maar even een kijkje nemen bij boetiek BEAU in Overveen. Ik was er namelijk nog niet uit en daar verkochten ze het merk waar ik naar op zoek was. Helaas vond ik daar niet wat ik zocht. Maar wat zoek ik eigenlijk? Ik had werkelijk geen idee. Ik hoopte iets tegen het lijf te rollen, waarvan ik direct zou zeggen, wow! Na een tip reed ik door naar de stad, omdat daar een winkel was, die weleens wat geschikts voor mij zou kunnen hebben. Voor de deur zag ik dat de drempel voor mij te hoog was. Lekker dan. Wat nu? Ik koppelde mijn fiets af, stapte uit de rolstoel, zette deze voor het raam en ging op krukken naar binnen. Ik vroeg een allervriendelijkste winkeldame mijn rolstoel een beetje in het oog te houden. Dat deed ze, maar ik had het al snel gezien. Het merk verkochten ze wel degelijk, maar de items waren zwart en donkerblauw. En dat wilde ik nu juist niet. Daar was ik dan wel weer over uit.

Shortest horror story ever; sold out.

Nadat ik woensdag lekker een spelletje ping-pong had gespeeld met mijn revalidatiegenootjes in Heliomare en bij de prothesemaker van Livit was langs geweest voor het passen van het nieuwe korset, reed ik terug richting Haarlem. Bij de afslag Santpoort twijfelde ik even, neem ik de afslag of niet. In de winkelstraat zitten namelijk twee leuke kledingzaakjes. Ach, ik doe het gewoon! Vijf minuten later reed ik de Hoofdstraat in, maar geen parkeerplaats te vinden. Ik had het eigenlijk al opgegeven, want had geen zin in gedoe met de rolstoel, totdat ik aan het eind van de straat een invalide parkeerplaats zag die vrij was. Zonder erbij na te denken, gooide ik mijn stuur naar links en parkeerde ik de auto. Wel met gedoe dus, want nu moest ik de rolstoel wel uit de achterbak halen. Nell’s kwam ik goed binnen, maar daar zag ik niets waar ik echt blij van werd. En door….

Hoge drempels neem je makkelijker als je in beweging bent. Loesje

Aan de overkant zat Hop & Co, maar het eerste wat ik zag was een onmogelijke drempel. Veel te hoog. Ik zat er naar te kijken en vond mezelf stom. Waarom doe ik dit eigenlijk? In mijn uppie? ???? Ik keek waarschijnlijk heel zielig, want een voorbijganger vroeg vriendelijk of ik hulp nodig had. ‘Oh wat attent. Graag!‘ Ik stapte uit de stoel en vroeg de man deze voor mij over de drempel te tillen. ‘Sorry, hij is best zwaar hoor.‘ Zelf hupste ik er achteraan en bedankte hem voor zijn hulp. Wat zijn er toch een hoop lieve mensen op deze wereld! Het was mooi geweest als ik nu kon vertellen dat ik gevonden had wat ik zocht, maar helaas. Ook hier ging ik met lege handen naar huis, maar niet voordat de verkoopster de rolstoel voor mij naar buiten had gebracht. Ze bood haar excuses aan voor de slechte toegankelijkheid en vertelde dat ze van de gemeente geen ‘ramp’ of drempelplaat buiten mochten neerleggen. Nou ja, wie dat verzonnen heeft! ????

Personal shopper

‘Ilsje, heb je nog wat kunnen scoren??

Dit berichtje van Irene kwam als geroepen! Want ja, ik had wel wat geleend en gescoord, maar nog niet met de volle overtuiging. ‘Heb jij toevallig tijd?‘ De afspraak voor om vrijdagochtend naar de stad te gaan, was snel gemaakt en zo fietsen we samen rond tien uur richting centrum. Nadat we verschillende winkels in en relatief snel weer uit waren gegaan, kwamen we bij ‘Fantastisch’ in de Kruisstraat. Een super leuke winkel met veel Ilse dingen, alleen geen vriendelijke Ilse2.0 drempel. Nu mocht Ireentje de stoel over de drempel tillen. Kleding passen op één been is trouwens niet leuk, het voelt als keihard werken. Maar… als iets past en leuk staat krijg ik er ook wel weer energie van. Zo was ik enthousiast over drie items. Halleluja! Het zal je vast niet verbazen dat ik wederom niet kon kiezen. Ik heb me zelfs vanuit Thailand laten adviseren, haha. Fijn zo’n dochter die op afstand met je meedenkt.

Uiteindelijk heb ik een beslissing gemaakt en afgerekend. Ik kan altijd nog terug als … ????

Het was een mooi lang jasje, maar of deze het ging worden, wist ik nog niet. Voor het geval dat, shopten we vrolijk verder. En ja, eindelijk, na vele winkels van binnen te hebben gezien, trok ik iets aan wat bij mij het ‘wow-effect’ veroorzaakte. In de roos! Niets meer aan doen. Inpakken en wegwezen. Ik was blij en opgelucht tegelijk. We waren geslaagd in onze missie, met grote dank aan mijn lieve vriendinnetje die een fantastische personal shopper is. Nu maar hopen dat de online bestelling, mocht deze op tijd binnen komen, mij niet opnieuw aan het twijfelen brengt. Want dan word ik pas echt gek!

Puntjes op de i.

In de middag werd ik gebeld door Carine van ICP om de planning van D-day door te nemen. Fijn om te horen hoe het komende maandag allemaal gaat lopen. Wij (Kelly, Pim en ik) worden om drie uur verwacht in Rotterdam, dan wordt er gerepeteerd en is er een grote doorloop van de show. We eten samen en daarna mogen we even langs de visagie. De familie en aanhang worden om acht uur verwacht. Het event vindt buiten plaats en dat is nou net iets waar ik mij zorgen over maak. Het belooft maandagavond niet veel warmer te zijn dan veertien graden. Lekker dan, zit ik daar straks met een jas over mijn nieuwe outfitje. Nee, dat kan echt niet, dan is alle moeite voor niets geweest…????

Spreuk van de dag

Wees je bewust
van je gevoel.
Je gevoel bepaalt wat je
aantrekt in je leven.
Gelijke energie trekt
gelijke energie aan.
Wees dankbaar en je ontvangt
meer om dankbaar
voor te zijn.
positieve vibes