Rond kwart voor acht werd ik gewekt en moest ik vanuit een diepe slaap wakker worden. ‘Oh goedemorgen!’ Eerst weer tijd voor een ontbijtje, wassen en aankleden. Om half negen stond vandaag de eerste therapie gepland met de ergotherapeut. Dat is best heel vroeg en snel ben ik (nog steeds) niet. Nu moet ik ook rekening houden met het toilet bezoek. Die katheter was wel lekker makkelijk. ???? Even snel naar de wc is er niet meer bij. Ik heb nu nog hulp nodig, want het is best ingewikkeld. Ik moet de rolstoel links naast de wc plaatsen met de linker beugel omhoog, dan mijn rechter armleuning naar achter brengen, dan laag gaan staan en met mijn rechterhand de rechter beugel vasthouden en dan kan ik gaan staan en mezelf draaien zodat ik op de wc-bril kan zitten. Dan moet de linker beugel ook weer naar beneden, zodat ik ‘comfortabel’ (steunend op de beugels) kan zitten. Dat laatste is het zeker nog niet.

Aandachtspuntje: mijn broek moet dan nog naar beneden.

Hoe dan? Gedoe dus.

Misschien is dit ‘too much information’ ????, maar probeer het maar eens met 1 been. Do try this at home! ????

Dit hele traject moet dus andersom nog een keer om terug in de rolstoel te komen. Een plasje doen duurt minstens vijftien minuten.????

Dus de ergotherapeut stond inmiddels al op mij te wachten. We zijn naar beneden gegaan en daar heeft ze een rondleiding gegeven over de afdeling ergotherapie. Daarnaast heeft ze een beetje verteld over wat je moet doen om bepaalde hulpmiddelen via de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO) vergoed te krijgen. Ook dat is heel ingewikkeld, maar een actie voor later in dit proces.

De volgende therapie was ochtend gymnastiek voor rolstoelers in de sporthal.

Op muziek oefeningen doen om fit te blijven. Na deze les gingen we met een paar revalidanten een kopje koffie drinken in de Orangerie. Het is fijn om met elkaar te praten en ervaringen uit te wisselen. Heel lang kon ik niet blijven, want ik was al ruim over mijn ‘zit-tijd’ heen.

Aangekomen op mijn kamer ben ik vanuit de rolstoel op mijn bed gekomen met een ‘lage transfer’. Dat betekent; rolstoel tegen het bed aanzetten, linker armleuning weg doen, gaan staan en meteen indraaien om op het bed te zitten, hangend aan mijn ‘papegaai’ (bedheffer) trek ik mezelf in bed. Pfff ook gedoe dus ????. Maar voor het eerst zonder looprekje! ????????

Op mijn verzoek heeft de verpleegster de spiegel in mijn bed gezet, zodat ik zelf de spiegeltherapie kon doen.

In de middag kwam er een lotgenoot, ex revalidant van Heliomare (ook met een hoge amputatie) praten over zijn grote hobby ‘handbiken’. Via de fysio had hij over mij gehoord en wilde mij wel wat vertellen over de handbike. Op een gewone fiets fietsen was niet meer mogelijk, maar de handbike was een prima alternatief voor hem en waarschijnlijk ook voor mij. Hij neemt weer deel aan het ‘gewone leven’ en gaat met zijn handbike naar het werk. Eerder heeft hij meegedaan aan de

HandbikeBattle in Oostenrijk, een wedstrijd tussen handbiketeams van 11 Nederlandse revalidatiecentra. Mooie uitdaging!????

Later in de middag was het weer tijd voor visite! Met Linda heb ik al kletsend een heerlijke oliebol gegeten…???? en de familie kwam later met twee bakjes fruit voor de nodige vitamines en natuurlijk een stukje gezelligheid. De rest van de avond had ik me-time en heb ik voor het eerst op Netflix een film gekeken.

Morgen douchen (yes!) en de laatste VAC wissel. Straks lekker slapen. Tot morgen!

Het compliment van de dag is: ‘Jij bent belangrijk!’ ????