Het leven moet je vieren

Het leven is niets meer of minder, dan wat jij er elke dag van maakt. Hang slingers aan de muur, stift je lippen rood en zorg voor wijn die smaakt. Lief Leven

Vorig jaar mocht ik op 7 oktober vijftig kaarsjes uitblazen en oh wat hebben we dat gevierd! Ik had de dag zelf de hele familie op bezoek en het weekend erna een dansfeestje georganiseerd op een prachtige locatie, Brouwerskolkje Exclusief. Alles was versierd en we genoten met elkaar van de verzoekplaatjes en jaren ’80 muziek van DJ Bas, lekkere drankjes & hapjes. Ik heb gedanst tot ik niet meer kon, op mijn ene been, met de mensen die ik liefheb. Het was voor mij een avond om nooit meer te vergeten. Vandaag ben ik jarig, maar helaas gooit Corona roet in het feestje en zal het klein gevierd worden. Toch jammer, want als iemand het leven en al haar verjaardagen uitgebreid viert, ben ik dat wel. Deze verjaardag zal anders zijn; zonder paps, die het nu, heel begrijpelijk, vanwege Corona niet aandurft langs te komen en zonder mams die het simpelweg niet meer weet. Broer en zus komen lunchen en mijn vriendinnen komen een beetje verspreid over de dag. We gaan er sowieso wat gezelligs van maken en proosten op het leven, want hé…ik word maar één keer 51! ????

Mijlpalen

Een mijlpaal is iets belangrijks wat je bereikt. Een afsluiting van een tijdperk, een belangrijke gebeurtenis, een gedenkwaardig feit. Oftewel een punt op jouw route.

Natuurlijk moet je vooral vooruit kijken, wat geweest is geweest. Maar soms is het goed om te zien waar je vandaan komt en te realiseren dat je met vele kleine stapjes voorwaarts, uiteindelijk daar komt waar je wilt zijn. Daarom blik ik terug op mijn vijftigste levensjaar, waar ik voor mezelf doelen had gesteld. Met trots kan ik vertellen dat ik er heel wat heb behaald, het zijn geen gouden medailles, maar de ‘gewone’ dingen van het leven en stuk voor stuk mooie mijlpalen op mijn route als Ilse2.0

• Mijn eerste deelname met de handbike aan de Ride for the Roses in Goes.
• De belofte aan mijn behandelend arts dat ik op mijn 50^ste verjaardag zou dansen, heb ik ingelost. Weliswaar niet op de bar, dat was net iets te riskant, maar ik was niet van de dansvloer weg te slaan!
• Uiteindelijk heb ik toch op een fijne manier afscheid mogen nemen van de Rabobank.
• Ik ben het eerste rollende lid van badmintonvereniging Duinwijck en nu ik ook mijn sportrolstoel heb, kunnen ze niet meer om mij heen. ????
• Deze zomer heb ik een sprong in het diepe gewaagd door in het openluchtzwembad de Houtvaart te zwemmen en in de Planeet heb ik meegedaan aan Agua Fit.
• Ik heb met mijn handbike deelgenomen aan de Bourgondische fietstocht. Op mijn lijf geschreven!
• De mooiste mijlpaal is het behalen van mijn rijbewijs voor het aangepast autorijden. Leve de vrijheid!
• Voor de Stichting Heel Haarlem Helpt heb ik de social media verzorgd voor de Gouden Hart Actie en hebben we maar liefst 1.500 zorgverleners in het zonnetje mogen zetten.
• Samen met de buurvrouw heb ik het initiatief genomen voor een Burendag-project, dat resulteerde in een veilige en rolstoeltoegankelijke steeg/ achterom.
• Tijdens de collecteweek van KWF op Radio2 ben ik geïnterviewd voor het programma ‘Zet ‘m op Rutger in de vroege ochtend, (toen iedereen op één oor lag ????) en heb op deze manier een bijdrage mogen leveren aan de actie.
• Toen het HD een artikel wilde schrijven over het gevaarlijke punt (en een mogelijke oplossing) op de Westergracht waar Lynn een aanrijding heeft gehad, schoof manlief mij als invalide vrouw naar voren, voor een interview in de krant. Maar de spiegel staat en daarmee is het doel bereikt!
• Binnenkort word ik zelfs sporter van Uniek Sporten van de maand november. Dat was mij met 2 benen niet gelukt hoor! ????
• En last but not least; mijn eigen website ilsemoerkerk.nl heb ik met trots gelanceerd.

Droom

Dromen moet je Durven Doen! Ook ik heb toekomstdromen en of deze te realiseren zijn, dat weet ik niet. Laat ik het stapje voor stapje bekijken, steeds mijn grenzen iets verleggen en mezelf blijven uitdagen. Doelen stellen geeft mij houvast, nu zou ik ook graag een fysieke uitdaging aangaan in het komende levensjaar, maar dan moet mijn lijf het wel aan kunnen, sterk genoeg en blessure vrij zijn. Ondanks dat ik graag vol gas vooruit wil, weet ik dat ik genoegen moet nemen met kleine stapjes. Alles gaat langzamer en met veel gedoe. Mijn lijf vraagt de nodige aandacht en mijn energie is beperkt. Toch ben ik trots dat ik na twee jaar al zover gekomen ben en dat geeft mij positieve energie voor de toekomst. Mijn uiteindelijke doel is mensen die het nodig hebben, een hart onder de riem de steken, te inspireren en motiveren, met mijn ervaring als basis!

Spreuk van de dag

Het geeft niet als je struikelt,
en je doel niet hebt behaald.
Als je opgeeft en niet meer opstaat,
pas dan heb je gefaald.✨