Voor de wekker ging, was ik al wakker. Best vroeg eigenlijk. De pijn in mijn rug was weer niet te harden. Pfff…dus na een beetje rollen en draaien, rekken en strekken om de rug wat losser te krijgen, kon ik mijn bed uit. Nadat ik aangekleed was en mijn zwemtas had ingepakt ging ik naar beneden. Op mijn gemak dronk ik een kopje koffie met een crackertje erbij. Sven kwam niet veel later naar beneden, want hij zou mij wegbrengen. Om half negen vertrokken we naar Wijk aan Zee en Body???? mocht gezellig mee. Daar aangekomen hebben we eerst nog even buiten gezeten, voordat Sven met Body ging wandelen en ik de kleedkamer in dook van het zwembad. In mijn bikini zittend in de waterrolstoel, rolde ik naar de douche en daarna het lekkere warme water in. Het blijft heerlijk om baantjes te zwemmen en daarom vond ik ook nu een half uurtje natuurlijk veel te kort. Vanwege mijn rug heb ik het wel rustig aangedaan. Kleine bewegingen, niet teveel kracht gezet en gewoon langzaam door het water gegleden. Er komt altijd een moment dat ik het zwembad ook weer uit moet, in de waterrolstoel naar de douche rol en daarna door naar de kleedkamer. Ik had voldoende tijd tot mijn volgende activiteit en dus hoefde ik niet te haasten of te stressen om mijn klamme lijf te voorzien van kleding. ????

Na de pauze ging ik richting de sporthal voor mijn fiets-uurtje. Dit was, als het goed is, de laatste keer op een handbike van Heliomare. ???? Maar goed, morgen eerst zien, dan geloven… We besloten een rondje door de duinen te rijden en te kijken hoe het met mijn rug zou gaan. Het zonnetje scheen, het duingebied zag er prachtig uit en de hele familie van de Schotse Hooglanders liet zich zien. ????

We fietsten op ons gemak en omdat het best goed ging, konden we zelfs het rondje Kruisberg rijden. Heerlijk! Rond lunchtijd waren we weer terug, heb ik twee doosjes ‘Celebrations’ uit mijn kluisje gehaald en ben ik naar afdeling 2b gegaan om mijn oud revalidatie-genootjes een bezoekje te brengen. We hebben bijgekletst en de laatste ontwikkelingen en ervaringen met elkaar gedeeld. We sluiten de periode in Heliomare een dezer dagen af, maar blijven vast met elkaar in contact. We delen tenslotte een heftig deel van ons leven en tja…dat schept een band.

Lonneke kwam mij ophalen en omdat het zo lekker zomers weer was, hadden we afgesproken een koffietje met een broodje of taartje te doen op het strand. ☀️Ik ging in mijn nieuwe rolstoel de strandopgang op, om vervolgens naar beneden te zigzaggen. Het was fijn bij te kletsen op het terras in het zonnetje. ????

Na een paar uurtjes hielden we het voor gezien en zijn we terug naar Haarlem gegaan. De terugreis duurde wel behoorlijk lang, omdat er weer eens problemen waren in de Velsertunnel… ????

Uit een doosje vol kracht:????

Als er een geloof is dat bergen kan verzetten, dan is ‘t het geloof in eigen kracht. ✨