Wat was het een heerlijke zonnige week, prachtig fietsweer! 🌞 De wereld krijgt weer kleurt en dan ziet alles er toch echt een stukje mooier en vriendelijker uit. Ik kreeg deze week spontaan de lentekriebels, ben zeker niet geboren met groene vingers, maar heb een snoeischaar uit mijn schuur gevist en nadat ik had opgezocht hoe ik de Hortensia moest kortwieken, heb ik een poging gewaagd. Met gevaar voor eigen leven overigens, want op één been is dat wel een dingetje. Zo belandde ik bijna in de rozenstruik, die weliswaar nog geen bloemen heeft, maar van die akelig scherpe doorns des te meer… 🌞 Maar niet alleen rozen hebben akelige stekels, sommige mensen ook. Als je weet wat er woensdag allemaal gebeurd is, valt het vertrouwen en geloof van de goedheid van de mens wel even helemaal weg. De zoveelste rollercoaster…je gelooft het gewoon niet.
Kopje van Bloemendaal
Heb jij hem wel eens gefietst?
Vrijdags ben ik dus met mijn handbike van 201FysioSport naar mijn fietsmaatje Bart in het Ramplaan gefietst, een stukje van 2,3 km. En eerlijk? Dat was een ramp. Ik vond het verschrikkelijk eng om me zo laag liggend door het verkeer te bewegen. Ik had ook het idee dat iedereen mij aankeek van ‘wat doe jij hier met die gekke fiets.’ Totaal ontmoedigd kwam ik dan ook aan op de gewenste locatie en dat maakte dat ik echt als een berg opzag tegen de training van zaterdag. Wat was ik dan ook blij dat mijn teammaatje had bedacht dat ik door zijn vrouw met mijn fiets naar het startpunt zou worden gebracht. Een top idee, want anders zou ik al mijn kruit al verschoten hebben, voordat we überhaupt waren begonnen.
NH Nieuws.
Tijdens het boodschappen doen eerder die week was ik ‘aangerold’ tegen reporter Fred Segaar van NH Nieuws. Deze sympathieke man heeft twee jaar geleden een reportage gemaakt van mijn training en deelname aan de Swim to Fight Cancer, waarbij ik samen met broer en zus 2 km door de grachten van Haarlem heb gezwommen. Toen hij vroeg hoe het met mij ging, vertelde ik niet alleen enthousiast over mijn nieuwe huisje, maar ook over mijn nieuwe stip aan de horizon. ‘Je kent me hè? Ik heb weer een toffe uitdaging gevonden!’ Terwijl ik het vertelde, zag ik zijn radartjes draaien. De volgende ochtend kreeg ik een appje:
‘Goedemorgen Ilse, zouden de anderen het ook oké vinden als ik de training kom filmen? Zou je ze dat willen vragen?’
Haha, daar had hij een nachtje op liggen broeden zo net voor zijn pensioendatum. De groep ging natuurlijk akkoord, want hoe leuk is het als onze uitdaging breed gedragen wordt. Met het hele team van HelioHeroes, nog wat ervaren Heroes van voorgaande jaren en NH Nieuws, verzamelden we op de parkeerplaats bij Restaurant 720 Degrees, vroeger bekend als De Uitkijk. Een beetje keuvelend over de reeds gedane trainingen, de kleding en de mankementjes van de fietsen stonden we klaar voor vertrek. Een ieder ging met zijn eigen buddy de klim maken. Waar blessureleed was, werd er wat rustiger aan gedaan en met iets minder hoogtemeters getraind. Marc, mijn buddy nam mij mee de Hoge Duin en Daalseweg op en af. Nou en dat heb ik geweten…
Dit is nog niets ten opzichte van waar we naar toe trainen, maar OMG!
Schakelen is het allerbelangrijkste van het hele handbiken. Als je niet op tijd terug schakelt, ben je ‘de lul’ en rol je net zo hard weer achteruit de heuvel af. Daar heb ik dus mijn buddy voor, die mij aangeeft wanneer wat te doen en op het moment dat ik kapot ga en denk ‘ik kan niet meer’ motiveert hij mij om de laatste meters vol te houden. Spieren verzuren en in je hoofd roept één stemmetje dat je het niet kan en wilt opgeven, terwijl de ander schreeuwt ‘Komt op, knallen, yes you can!’. Het is een mentale strijd, maar zo heb ik wel vier keer het Kopje op gefietst. Nooit gedacht, wel gedaan en dat onder toeziend oog van de camera. Het interview op het hoogste punt kwam mij eigenlijk wel goed uit (bedankt Fred!), want zo had ik mooi de tijd om een beetje bij te komen van de eerste twee klimmen. Nieuwsgierig naar het filmpje zien? Kijk hier!
Kak, net voordat ik wilde oversteken liep mijn ketting eraf…
Na de klimtraining was het tijd voor een welverdiend bakje koffie op het Kopje. Wat een mooie en luxe tent is dat zeg! Daar ga ik nog wel een keer een hapje eten. Nadat iedereen zijn en haar ervaringen had gedeeld, hebben we gesproken over de crowdfunding die we aan het optuigen zijn, om ons doel te behalen, want ja voor niks gaat de zon op. Buiten maakten we nog wat teamfoto’s voor de socials en website en omdat onze wielerkleding nog in de maak is, hebben we wat jasjes van onze buddy’s aangetrokken. Dat staat toch een stukje gezelliger!
Heen was ik netjes met de auto afgezet, de laatste kilometers terug moest ik doen op armkracht. Gelukkig was het meer bergaf- dan opwaarts, want veel energie had ik niet meer. Vlakbij huis, bij het oversteken van de drukke Bloemendaalseweg, wilde ik terugschakelen, maar daar ging het mis. Kak! Mijn ketting liep eraf en ik kon geen kant meer op. Met pijn en moeite ben ik heelhuids aan de overkant gekomen, waar een voorbijganger mij zag struggelen. En ja, er bestaan ook nog hele lieve mensen, want een jongeman stopte en hielp mij door de ketting er weer op te leggen, zodat ik veilig en wel het thuishonk kon bereiken. 😅 Het gaat ook nooit eens normaal…
Langervelderslag
Proost lieve pa, deze is voor jou! 🍻
Misschien is het niet de beste voeding na een pittige training, maar lekker was de chocoladebol zeker. Dochterlief had deze gekocht ter ere van haar opa (1 maart is zijn sterfdag), die bij elke viering moorkoppen of Bossche Bollen op de gebakschaal had liggen. De koffie smaakte heerlijk naast het bordje zoetigheid. Ik kwam helemaal bij. Na een opfrisbeurt zijn we een rondje gaan toeren, wat ons pap in zijn vrije tijd ook heel graag deed. Hertjes en ander wild spotten, we hebben het met de paplepel ingegoten gekregen. Bij Langervelderslag hebben we op het terras in de zon een Trapistje gedronken en geproost op (o)pa zijn leven. We hebben de dag des onheils voorbij laten komen, maar ook vele mooie herinneringen en anekdotes opgehaald. Lieve pap, we missen je! ❤️
Gestolen
In plaats van de hersteltraining waren we gebroken. In nog geen 5 minuten, twee dure handbikes weg… 😱
‘Nee joh, de fietsen zijn weg!’ 😲
Met stomheid geslagen, half misselijk en kloppende koppijn zijn we in de actie gekomen.
We hebben 112 gebeld, waarop de politie direct op de melding is afgekomen. Er is een buurtonderzoek gedaan en onze aangiftes zijn opgenomen. Dit zou niet alleen grote financiële gevolgen hebben; maar het voelde alsof onze droom werd afgepakt. Wij die na alle tegenslag keihard geknokt hebben en positief in het leven zijn blijven staan, een doel voor ogen hebben om grenzen te verleggen en te laten zien dat je met een fysieke beperking nog steeds meetelt. Wij geloven in de goedheid van de mens en speculeerden over wie achter deze laffe diefstal zou zitten. Misschien had een ijzerboer bewust of onbewust onze fietsen meegenomen. Of was het geen toeval? We wisten het niet. De politie temperden onze hoop dat ze terug zouden komen voorzichtig, omdat zij uit ervaring weten dat het meeste gestolen goed zo de grens overgaat. Wie weet bedenkt hij zich, zeiden we en daar hoopten we natuurlijk op. Deze sportvoorzieningen kosten wel € 11.000! En nee, ze waren niet verzekerd. Je fietst en zet ze weer terug op stal, je kunt er niet mee naar de winkel ofzo. Nooit rekening gehouden met het feit dat je ze geen seconde alleen kunt laten.Zonder fiets, geen training, zonder training geen HandbikeBattle.
Je gelooft het niet…
Aangeboden op Marktplaats.
NH Nieuws kopte: Handbikers lokken dief in de val: gestolen spullen weer terug
Spreuk van de dag
Niet in rijkdom of macht
ligt de grootheid van de mensen,
maar in karakter en goedheid.
#annefrank
Jeetje Ilse wat een verhaal en Rollercoaster aan emoties weer! Superfijn dat de bikes weer terug zijn en jullie verder kunnen met de trainingen. Succes en geniet van het mooie weer!
Thanks Corina, het was een weekje wel. En door!
Niet normaal, wat een laffe daad!
Gelukkig zijn de bikes terug en kunnen jullie verder trainen.
Succes! Liefs Ellen
Wat een verhaal Ilse, gelukkig zijn ze weer terug en kan je verder met trainen….
Dit verzin je toch niet.
Wat zijn mensen toch laf om zoiets te doen.
Succes met de training, zo te horen best pittig.
Tja, je verzint het niet. Mensen moeten gewoon van andermans spullen afblijven. Maar we zijn weer blij en kunnen door met de trainingen!
Wat een walgelijke instelling hebben sommige mensen.Ik ben zo blij voor jullie dat de fietsen weer terecht zijn.Ik bewonder jou enorm,voor alles wat je onderneemt! Veel succes en plezier,gemakkelijk lijkt het me zeker niet! XXX Geeske
Dankjewel Geeske! Tja, het is een pittige uitdaging hoor. Pfff 😅
Ja echt hè?! Vreselijk dat mensen dit doen zonder ook maar na te denken. Maar, gelukkig een goede afloop!
Wat een verhaal, ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat ze terug zouden komen, meestal verdwijnen dit soort dingen meteen naar het buitenland. Goeie actie💪🏻
De politie gaf ons ook niet veel hoop hoor, omdat de ervaring anders leert. Maar…wij hadden gelukkig een domme boef, haha.
Het leven is nooit saai. Wat een verhaal. Gelukkig zijn de handbikes terug. Succes met trainen.
Precies, never a dull moment. En door!
Ongelooflijk…wat ontzettend fijn, dat je weer verder kan trainen! Petje af!
Tjee ils wat een verhaal zeg en wat een geluk dat de fietsen terug zijn. Zet m op met trainen wijffie.
Liefs karin
Je verzjnt het niet ……
Echt hè?!
Thanks lieffie! Wij gaan weer knallen! 💪🏼
Yes, we hebben hem mooi te pakken gekregen! 👊🏼
Wat een verhaal en avontuur weer Ilse , wat heb je toch een k*k individuen rond hobbelen her en der , nou de goede afloop maakt het een groots verhaal . Heel veel fiets plezier en zet ‘ m op groetjes.
Mijn leven zit vol avonturen 😅, gelukkig is deze goed afgelopen. En door!
Wat zijn er soms kansloze types. Blijf met je jatten van andermans spullen af. Gelukkig zijn jullie handbikes weer terug. Heel veel suc6 met trainen maar met jouw doorzettingsvermogen is niks mis
Dankjewel Mieke!
Lieve Ilse,
Wat was ik kwaad toen Paul Lampe
Vd badmintonclub het bericht doormailde
Dat jullie fietsen waren gestolen!
Ik zei tegen mijn man kunnen we geen
aktie beginnen om aan geld te komen
voor nieuwe fietsen.
Maar wij gingen de volgende dag al op
vakantie naar Oostenrijk.
Wat was ik blij dat ik in je blog las dat de
fietsen weer terecht zijn!
Goed dat je altijd zo positief blijft. Chapeau!!
Je bent voor velen en vooral voor mij een
goed voorbeeld.
Lieve groet van ons uit Serfaus (Oostenrijk). Elly Lehman de Lehnsfeld
Wat lief Elly! Ja wat een verhaal hè? Jullie veel plezier in Serfaus!
Ongelofelijk wat een verhaal Ilse!
Absurd dat iemand dit doet.
Nogmaals succes met de trainingen.
Ja, je verzint het niet… Maar goed, gelukkig kunnen we verder! X
Ongelofelijk wat een verhaal. Gelukkig met een goede afloop. Heel veel succes 🍀 met trainen
Dankjewel Suzanne! X
Wat heftig ilse, nou jij maakt wat mee zeg!! Gelukkig zijn ze weer terug!
Never a dull moment, pffff. 😅
Madre mía, que huevos tiene el hijo de puta….y seguro que sabía que las bicis son para discapacitados 😠 pero bueno, ya está pillado….. tuviste una buena idea para coger al cabron💪💪💪 otra cosa, como estas de salud, espero que estés bien 😅 en el vídeo estás muy fuerte.Y ya sabes, el Teide te espera🤣🤣🤣🤣🤣 hasta pronto cariño 😍🌹
Sí, qué historia, ¿eh? Pero por suerte atrapamos al ladrón. Ahora podemos volver a entrenar.
Mi salud es buena, y estoy contento con eso!💪🏼 😘