De verpleegster kwam mijn buurvrouw wekken en dus indirect mij ook.???? Ik val pas heel laat in slaap, maar als ik slaap, slaap ik echt heel diep. In de ochtend moet ik dan ook van ver komen…????
Het liep allemaal even iets anders vandaag, omdat de dokteren weer langs kwamen om de wonden en littekens te bekijken. Gelukkig waren zij zeer tevreden! Het is echt bijna dicht.???????? Lynn en Aya kwamen mijn kamer binnen om even gedag te zeggen, zij hadden hier vandaag een maatschappelijke stagedag. Om half tien had ik met de ergo afgesproken in de kelder, om een drukmeting te doen. Lynn liep met haar mee, dus kon zij mooi meekijken. Ik moest op een speciale mat gaan zitten, die aan de computer vast gekoppeld zat. De drukmetingsmat werd eerst op een harde bank gelegd, waarop ik moest gaan zitten. Je zag op het scherm heel goed, dat ik alleen op mijn linkerbil zat. Rechts heb ik ook geen echte bil waar ik op kan steunen, maar daar zit wel een bot wat tijdens de operatie geplaatst is en bedoeld is als zitbot. Vervolgens hebben we de mat in mijn rolstoel op mijn kussen gelegd en toen ik daarop zat, kon je zien dat de druk toch mooier verdeeld werd.
Dit kussen houden we nu even, in de hoop dat de pijn langzaamaan verdwijnt.
Een op maat gemaakt kussen is nu nog niet mogelijk, omdat mijn ‘rechter heup en bil’ de komende maanden echt nog wel zal veranderen. Nou ja, we bekijken het wel met de dag. Na deze therapie mocht Lynn met mij mee naar de ochtendgym. Dus racen naar de sporthal????, want we waren laat. We konden mooi aansluiten in de kring en Lynn deed vrolijk mee. Zo ziet zij wat wij hier allemaal doen op een dag en dat is best hard werken soms. ???? Lynn ging verder en ik had tijd voor een bakje koffie in de Orangerie. Daarna moest ik mijn krukken boven (etage 2) halen en weer terug naar beneden voor het zelfstandig oefenen. Deze keer heb ik buikoefeningen gedaan op de mat en met Aya de bal over gegooid, ik staand op één been. Een goede evenwichtsoefening.
Zo nu waren we wel toe aan een lekkere lunch, dus hebben Lynn, Aya en ik samen gegeten in de Orangerie. Het was volle bak, dus we moesten echt even op zoek naar een vrij tafeltje, maar het eten was heerlijk. De meiden gingen weer aan het werk en ik ging naar boven om wat rust te pakken. Om half drie ging ik met de trainer handbiken. Deze keer mocht ik een E-handbike proberen. Het was erg wennen en het viel me op, dat ik evengoed nog heel hard moest werken. Wie Wijk aan Zee kent…we zijn helemaal tot aan de rotonde geweest. ???? Het was koud, er stond veel wind, maar het was droog dus heerlijk om buiten de zijn. Wel moet ik maar eens (wieler)handschoenen kopen, dat is toch wel handig. Moe maar voldaan ging ik weer naar boven. Mijn therapieën zaten erop. Even weer een momentje van rust.
Marie Louise kwam gezellig met ons eten en nam de meiden later weer mee naar huis.
Vanuit school moesten wij een maatschappelijke stage lopen en aangezien mama hier toch haar dagen vertoeft vonden wij dit een mooie mogelijkheid om wat meer van de dagelijkse bezigheden mee te maken hier in Heliomare. We liepen gedurende 2 dagen stage bij ergo- en fysiotherapie begeleid door Irene en Linda en hebben allerlei verschillende therapieën met verschillende patiënten bijgewoond. Vandaag zijn we zeer sportief bezig geweest. Van pingpongen tot jeu de boule tot ochtendgymnastiek en zelfs hebben wij een ronde gehandbiked. Heuvels op heuvels af en blijven rollen. Zwaar???? maar zeker de moeite waard om een keer gedaan te hebben. Zo kruipen wij toch een beetje in het leven van een revalidant. Deze 2 dagen hebben ons laten inzien dat dingen die voor ons ‘normaal’ lijken, helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn. Zoals het optillen van je bestek of gewoon een simpel wc bezoekje. Het doorzettingsvermogen van deze mensen is heel groot, petje af???? Nu gaan wij weer richting huis om na te genieten van deze dag. We laten mama/Ilse weer achter in heliomare en hoe moeilijk dat ook is, het is nodig om binnenkort weer thuis te kunnen zijn. We zijn trots op je!!????
Dikke kus Lynn en Aya
Houdoeee
Wat een schatjes zijn het ook!! ????????
De Margriet (nummer 21) met ‘Mijn persoonlijk verhaal’ ligt waarschijnlijk 16 mei in de winkels. Duurt nog even dus!
Wat heerlijk dat je over n paar weekjes al naar huis mag ! Dat is n super mooi vooruitzicht! ????
Ja fijn!! ????
Joh, ik heb telkens het idee dat het stuur van die handbike zo verrekte hoog zit. Of lijkt dat maar zo ?
Nog maar 28 dagen na vandaag……. xx
Ja het stuur staat ook wel hoog, maar hij draait natuurlijk. Dit is de hoogste stand. Voor mij zou het ook beter zijn om een iets lager stuur te hebben. Beter voor mijn schouders ook. ????