Selecteer een pagina

Geluk hangt niet alleen af van wat je kunt krijgen, maar juist ook van wat je kunt geven.

Het avondje van Sinterklaas stond voor de deur en ondanks dat we al lang uit de kleine kinderen zijn, blijf ik het een leuk feestje vinden. Een feestje dat gevierd moet worden. Elk jaar weer. Helaas dachten onze mannen daar iets anders over. Geen zin zeiden ze volmondig, dus werden er geen lootjes getrokken, geen surprises gemaakt en geen gedichten geschreven.???? We hielden het op een lekker etentje samen. Versta me niet verkeerd, dat vind ik ook leuk hoor, maar ja dan zouden er geen pakjes zijn. Het zal je niet verbazen dat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om helemaal niets te doen. Hallo, het is Sinterklaas! Die man brengt cadeautjes, wie wil dat nou niet? ????????‍♀️ Vorig weekend was ik met Marie en Petra al de stad in geweest, dus de nodige cadeautjes waren mooi op tijd in huis. Dat kon ik afvinken van mijn ’to do’ lijstje. Voor het gedicht ben ik later gaan zitten, maar heb het kort en vooral luchtig gehouden.

Deze hele week liep ik al met een ideetje rond. Ik wilde heel graag Sinterklaas spelen buiten ons eigen huishouden om, en dan bedoel ik dat niet letterlijk met een mantel aan en een mijter op.

Trouwens, ik heb ook nog nooit een Goed Heiligman gezien op één been, jij wel? ???? Nee, ik wilde een familie verrassen die wel een opkikkertje kon gebruiken. En dat is zacht uitgedrukt. Ik weet als geen ander hoe fijn het is als er in zware tijden mensen zijn die de moeite nemen om met een klein gebaar en een beetje aandacht de pijn van dat moment proberen te verzachten. Ook wij hebben in de afgelopen jaren verschillende keren een zak van Sinterklaas gekregen met kleine cadeautjes van mensen die ons, met alle ellende van toen, een hart onder de riem wilden steken. Dat vond ik zo hartverwarmend! ????

Toch moest ik natuurlijk ook bedenken hoe ik mijn plannetje tot uitvoering zou brengen. Het gedicht stond redelijk snel op papier, maar als ik voor Sinterklaas wilde spelen moest ik er toch echt even op uit voor de nodige cadeautjes. Nee, slim was het zeker niet om te wachten tot 5 december, maar het liep eenmaal zo. Met een rolstoel, in tijden van Corona, op de dag van pakjesavond gaan shoppen was een behoorlijke uitdaging. ???? Waar zou ik heengaan? De stad, de Cronjé of Overveen????? Ach ik zie het wel als ik eenmaal op de fiets zit, dacht ik, dus ik deed Leggy aan, ging in mijn stoel zitten en koppelde buiten mijn handbike aan. Daar ging ik, vol goede moed de drukte tegemoet.

Laat ik nou net het geluk hebben dat ik onderweg Mandy tegen kwam. Na een praatje bleek ook zij nog Sint inkopen te moeten doen en was onderweg naar de stad. Mijn beslissing was dus snel gemaakt. Ik zou met haar mee gaan naar de Grote Houtstraat, dan had ik toch wat helpende handen in de buurt. Fijn! Het wat te druk, eigenlijk niet te doen, maar alles voor het goede doel. Alles. We vonden ieder nog een gaatje om onze fiets te parkeren. Zelf kon ik niet bij het fietsrek om mijn handbike vast te zetten, maar Mandy kon dat gelukkig wel. Bij binnenkomst in de HEMA moest iedereen een winkelmandje meenemen, maar ja ik heb twee handen nodig om te rollen en een schoot om iets op te leggen heb ik niet, dus bedankte ik daarvoor. Terwijl Mandy even een ander klein boodschapje ging doen verderop in de straat, rolde ik tussen de mensen en schappen door op zoek naar wat leuks.

Het was druk, te druk en ik kon mijn kont werkelijk niet keren. Ik stond overal in de weg en rolde voor iedereens voeten. ????

De cadeautjes die ik eigenlijk wilde kopen, kon ik met geen mogelijkheid vasthouden of meenemen en er zat niks anders op dan gewoon even een rondje te rollen en te inventariseren. Vervolgens was het wachten tot mijn hulp terug zou zijn. Mandy liep later met een winkelmandje mee door de mensenmassa en na een beetje zoeken hadden we wat we wilden hebben en konden we afrekenen. De rij was lang, maar we konden redelijk snel terecht bij de zelfscan. Mandy ging eerst, maar halverwege weigerde de zelfkassa dienst. Zal je altijd zien. Er werd een medewerker bijgehaald en nog één en tegen de tijd dat het probleem opgelost was, had ik bij de andere kassa inmiddels afgerekend. Mijn rolstoeltas zat bijna vol en bij de Etos kocht ik de laatste dingetjes.
Zucht. Winkelen is voor iedereen al vermoeiend, maar mij kost het echt veel energie. Ik was dan ook blij dat ik geslaagd en klaar was. De laatste boodschap werd gedaan door Mandy, terwijl ik haar fiets, met een overvolle fietstas, bewaakte. Alsof ik ook maar iets zou kunnen doen als er iemand haar boodschappentas zou leeghalen. Of haar fiets zou meenemen… Dan zou ik daar als een rollende reddende engel achteraan moeten. ???? Gelukkig gebeurde dat niet. Tevreden en voldaan gingen we terug naar huis. Mandy vergeleek het shoppen met mij in mijn rolstoel, met de tijd dat ze met de kinderwagen de stad inging. Nou…dat klinkt niet heel positief, ha ha. Nee hoor, ik snap het wel, ik ben gewoon heel vermoeiend…????
Thuis heb ik alle pakjes zelf ingepakt, want dat doen ze tijdens de drukte ook niet meer in de winkel voor je. Nadat ik klaar was, alles van een naam had voorzien ben ik met Frank naar Velserbroek gereden, omdat het niet handig was om alleen te doen. Rijden lukt wel, maar een tas vol pakjes dragen, terwijl ik op krukken loop, gaat niet. Frank zette de tas voor de deur, belde aan en keek op afstand of er open werd gedaan. Dat was niet het geval. Niemand thuis? Oké, wat nu? Ik besloot een vriendinnetje in de buurt te bellen, die de sleutel had en de tas met pakjes voor ons binnen wilde zetten. Top. Geregeld.

Beste Sint, ik ben het hele jaar lief geweest. Oké, meestal tenminste. Soms. Laat ook maar. Ik koop het zelf wel.

Thuis gingen we met z’n vijfjes aan de borrel en hebben we heerlijke tapas gegeten. Na het eten zijn de cadeautjes naar beneden gehaald en op de salontafel uitgestald. ???? Het waren er stiekem toch meer dan verwacht. Leuk al die pakjes bij elkaar en al zouden we Sinterklaas niet op deze manier vieren, hadden ze het wel een beetje verwacht. Misschien ben ik te voorspelbaar, haha. Er bleken meerdere Sinterklazen te zijn, want ook ik werd verrast met een heerlijke parfum en twee mooie flessen wijn. Zo zijn we allemaal in het zonnetje gezet en was het een gezellige pakjesavond! Het mooiste cadeau van de avond was het lieve bedank appje van mijn vriendinnetje. Missie geslaagd! ????

Spreuk van de dag

Aandacht is het mooiste cadeau wat je kunt geven.✨