Donderdag, mijn vrije dag! Deze dag had ik geen afspraken, ook wel eens lekker! Ik was van alles van plan, maar ook weer niet. ????

Rond half acht werd ik wakker en heb ik de televisie aangezet om te kijken naar de uitslagen van de Provinciale Statenverkiezingen. Blijkbaar was het slaapverwekkend, want ik was toch weer in slaapgevallen. Misschien ben ik soms toch wel een beetje moe…???? Sven bracht mij een kopje koffie op bed, daarna ben ik opgestaan. Ik zat heerlijk in de keuken een kopje koffie te drinken bij mijn ontbijtje, toen Marie langs kwam. Na een kletspraatje aan de keukentafel (lees: bar) zijn we samen Body uit gaan laten. Al keuvelend door de buurt, had Body zijn plasjes gedaan en waren wij weer op de hoogte van elkaars beslommeringen. Zo snel gaat een ochtend voorbij. ????

Nadat ik met Sven geluncht had, heb ik hem gevraagd de kaarten uit het LUMC en Heliomare bij mij op mijn bankje neer te leggen. Hij kwam met twee grote tassen vol.

Ik heb ze niet geteld, maar wel allemaal opnieuw gelezen. Jeetje, het maakte weer diepe indruk op me. Zoveel mensen die meegeleefd hebben, zoveel kaarten, zoveel mooie en bemoedigende woorden. Kaarten van familie, van de angels????, van collega’s, van vriendinnen van mijn vriendinnen, van nichten en neven, van vrienden van mijn familie, van oud collega’s, van vrienden van vroeger, van buren, van Rabo klanten, vanuit Kinheim en HBS en vanuit mijn zakelijke netwerk. Echt ongelofelijk. ‘Een kaartje, kleine moeite, groot plezier’. Zeker waar! Ik werd er ook weer een beetje stil van. Stil omdat het nog maar zes maanden geleden is. Zes maanden waarin zoveel is gebeurd en dat was terug te lezen in de kaarten. Ik heb niet iedereen persoonlijk kunnen bedanken, maar al die kaartjes hebben mij er de afgelopen maanden wel doorheen gesleept. Dank jullie wel! ????

De zelfgeschreven kaart van mijn moedertje raakte mij weer ❤️

Machteloos aan de zijlijn staan, dat voelt echt niet fijn. Graag zou ik wat wegnemen, van jouw zorgen en pijn. Maar helaas heeft de mens niet zoveel macht. Ik denk veel aan jou en hopelijk geeft dat kracht.

Dikke zoen van je mams

Deze was vooral grappig ????

Er was eens een wijze vrouw die zei ‘fuck this shit’ en ze leefde nog lang en gelukkig.

En deze gaf hoop ????????

In iedere verandering verbergen zich duizenden mogelijkheden.

Deze was top ????

De Ilse Moerkerkstraat!

Inge, mijn jeugdvriendin, heeft de afgelopen jaren ‘mijn verhaal’ verteld in de vorm van brieven gericht aan mij. De brief starte altijd met ‘Lieve lieve Ilse’ en ze (be)schreef aan mij al onze gesprekken; mijn angsten, mijn hoop, mijn verdriet, mijn onzekerheden, maar ook mijn talent en mijn kracht. Vanmiddag heb ik de brieven teruggelezen van de tijd rondom de operaties van 2014, 2017 en 2018. Het maakte mij verdrietig, maar ook trots. Verdrietig om alle ellende die ik, en wij als gezin, de afgelopen jaren voor onze kiezen hebben gekregen. Trots om alles wat ik en wij getrotseerd hebben.

Goed, het was genoeg voor vandaag. Nu maar weer vooruit kijken en volgende week starten met het volgende traject en mijn nieuwe been!

Lach, treur, vecht, rust, accepteer, neem, geef. Sta achter alles wat je doet, maar leef het leven. Leef!✨

Martin Gijzemijter