Het probleem met feiten is, dat er zoveel van zijn.
Wist je dat
- er zo’n 3.200 amputaties per jaar gedaan worden?
- 80% van de patiënten boven de 65 jaar is?
- 95% ontstaan is door vaatlijden, 4% uit trauma (ongeluk) en slechts 1% door kanker?
- 80% in meer of mindere mate fantoompijn ervaart?
- 60% terugkeert naar werk?
- 30% daarvan aangepast werk heeft?
De percentages
- 50% onderbeenamputatie
- 31% bovenbeenamputatie
- 12%, amputatie door het kniegewricht
- 5% voetamputatie (exclusief tenen)
- <1% Heup ex-articulatie (een amputatie van het gehele been door het heupgewricht)
- <1% Hemipelvectomie (deze heb ik ???? ; een amputatie van het gehele been inclusief bekken)
Hoe blijf je fit na een beenamputatie?
Om acht uur zat ik met mijn laptopje op bed klaar voor het digitale symposium met de werktitel ‘Hoe blijf je fit na een beenamputatie‘, georganiseerd door ISPO NL (International Society for Prosthetics and Orthotics) in samenwerking met onder andere revalidatiecentrum Heliomare, Universitair Medisch Centrum Groningen en dé landelijke vereniging KorterMaarKrachtig, voor mensen met een amputatie en/of aangeboren reductie van een ledemaat. Langzaam zag je de gasten ‘binnendruppelen’, van amputados en therapeuten tot studenten en instrumentmakers. Een zeer gemêleerd gezelschap. Niet iedereen had zijn camera aan staan, maar het was toch leuk om even te kijken wie er allemaal in de ‘zaal’ zat. Verder was er een chat beschikbaar voor vragen.
Bewegen is een medicijn. Bewegen Helpt!
Het programma werd geopend en verschillende sprekers kwamen aan het woord met interessante onderwerpen, variërend van de nodige studies en onderzoeken, lichamelijke ongemakken en pijn, acceptatie, protheses, voeding en blessures. Want tja, hoe blijf je eigenlijk fit na een amputatie? Dat is best een complex verhaal, afhankelijk van vele factoren en dus voor iedere patiënt anders. Even uitgaande van mezelf, kan ik je vertellen dat ook ik dat best moeilijk vind. Hoe verhoudt mijn energie inname (voeding) tot het energieverbruik (bewegen)? ???? Helemaal nu ik kamp met de nodige blessures en door Corona de badmintonhal gesloten is, waardoor ik niet voluit kan trainen.
Het is echt niet zo dat ik nu minder eetlust heb, dan toen ik twee benen had. Voor mijn gevoel is er dan ook niet heel veel veranderd aan mijn voedingspatroon, misschien wel wat bewuster en gezonder, maar ik eet echt niet alleen maar groenvoer hoor. Ik ben een Bourgondiër (geen konijn????) en gek op lekker eten! In Heliomare werd ik netjes begeleid door een diëtiste en ging ik wekelijks op de weegschaal, want ja, meten is weten. Hoeveel ik nu weeg geen idee. Vast meer dan toen ik Heliomare uit rolde, maar dat zal mede door de gegroeide spiermassa komen, toch? En de overgang helpt hierbij in elk geval ook niet echt. ????
Wat zeker veranderd is, is mijn energieverbruik. Bewegen is gezond (voor ons allemaal) en wordt zelfs geduid als medicijn. Ik sport dan wel regelmatig (als de sporthal tenminste open is ???? ), maar verbruik aanzienlijk minder doordat ik gedurende de dag niet of nauwelijks loop. Ja, hooguit een half uurtje met Leggy. Ik hups natuurlijk wel wat af op een dag. Wist je dat mijn energieverbruik bij het wandelen met prothese 102% meer is dan bij de gemiddelde tweebenige? Kon ik maar uren en kilometers wandelen… Ook met het handbiken verbrand je nooit zoveel als met gewoon fietsen. Daarbij liggen blessures op de loer en daarvan zeggen ze, beter voorkomen dan genezen. Zorg dat je er tijdig bij bent, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De oplossing hiervoor heb ik gemist, maar door in de chat de vraag te stellen hoe ik fit blijf nu is last heb van blessures, kreeg ik als tip om te gaan zwemmen. Verder rust en balans zoeken. Dat dus… ????
Het zitten is het nieuwe roken.
Dat is lekker dan! Ik rook niet, maar zit natuurlijk wel meer op een dag dan gemiddeld. En hoe ‘zit’ (leuke woordspeling ????) dat dan bij mensen met een dwarslaesie? ???? Daar is trouwens ook een boek over geschreven. Ik sprak daar vandaag over met mijn revalidatiegenootje. Het is lastig. Driekwart van de mensen met een dwarslaesie blijkt na vijf jaar overgewicht te hebben. Vooral in het eerste jaar neemt het gewicht duidelijk toe. Niet gek, want voor hen is het nog moeilijker. Hoeveel dat is voor amputados weet ik niet, maar dat hangt ook heel erg af van de hoogte van de amputatie. Buiten het feit dat we moeten dealen met onze handicap en alles wat daarbij hoort, moeten we ons ook bezig houden met fitheid, voeding en balans. Juist wij. Ingewikkeld hoor!
De avond werd afgesloten met de presentatie en symbolische overhandiging van het boek, mede geschreven door mijn ergotherapeut. Ik kan niet wachten tot het boek ‘Hoe blijf ik fit na een amputatie’ op de deurmat ligt. Hopelijk krijg ik, naast de informatie van het symposium, nieuwe inzichten!
Spreuk van de dag
Streef niet naar perfectie,
daar word je niet gelukkig van.
Wees de versie van jezelf,
waar je het best mee leven kan.
M.G.