Jemig wat een dag. Weet niet waar te beginnen…

Mijn (voorlopig) laatste nachtje in Leiden verliep rustig. Ik was vroeg wakker, maar moest nog even wachten op het ontbijt van 08.00 uur. Ik start elke dag met een schaaltje kwark, muesli aangelengd met een halfje Nutrilon. Dit ontbijt zit vol met eiwitten en proteïne, wat goed is voor het herstel van de wond. Om 08.30 was het tijd om mij te wassen. Voor het eerst deed ik ‘gewone kleding’ aan en geen nachtjaponnetje. Dat ziet er meteen toch ook wat anders uit. Minder ziek. Lynn was met de trein naar Leiden gekomen en kwam precies op tijd om te helpen met het inpakken van mijn koffertje. Verschillende artsen kwamen nog even langs om gedag te zeggen.

Iets over half 10 kwamen er 2 stoere dames van de ambulance. Het was tijd om te gaan (slik). Ik werd overgeheveld van mijn bed naar de brancard. Iets minder comfortabel.

Op weg naar de ambulance werd er hier en daar nog even gezwaaid. Aangezien Lynn en ik nooit eerder in een ambulance hebben gezeten (en het stiekem best stoer vonden), wilden wij natuurlijk wat foto’s maken. De meiden van de ambulance (ambulance zusters?) gaven ons alle tijd en maakten wat leuke kiekjes. Lynn mocht bij mij achterin zitten, wat heel fijn was. Zo halverwege de rit, had Lynn een verrassing voor mij. Ik kreeg een klein doosje van Zinzi met een prachtig ringetje erin! Zelf had ze ook een doosje wat ik mocht open maken. Ook daarin een ringetje die duidelijk leek op die van mij. De ringen zijn aan elkaar verbonden. Mijn schakeltjes staan voor alle stappen die ik zal moeten lopen om uiteindelijk uit te komen bij de kristallen steentjes, mijn eind doel. Wat een bijzonder moment, wat een mooi cadeau van mijn allerliefste Lynn. Een huwelijksaanzoek is er niets bij.

Heliomare

Aangekomen bij Heliomare mocht ik eindelijk weer even frisse lucht inademen. Ik voelde de wind langs mijn gezicht…heerlijk!

Na 3,5 week in 1 kamertje te hebben gezeten was dit korte moment buiten toch erg fijn. Binnen aangekomen riep de receptioniste meteen ‘Mevrouw Moerkerk?’ ‘Ja… ‘ Er is een prachtig boeket voor u bezorgd. Nou dat was nog eens een ontvangst! Dus bloemen mee op de brancard naar boven. Ik werd gebracht naar afd. 2B kamer 16 (rechts). Frank was daar al even bezig geweest om het ‘huiselijk’ te maken. Super lief! Ik lag nog maar net in mijn nieuwe bed, of alle kaarten werden weer opgehangen door Frank en Lynn. Ik denk dat ik nu al de gezelligste kamer heb van Heliomare.

Sven kwam met zijn nicht Naomi en neef Ruben op visite. Het was voor hun best eng en confronterend om te zien hoe ik er nu uitzie. Deze keer lagen er geen lakens over mij heen, ik was tenslotte aangekleed. Het was fijn om even gezellig met elkaar te kletsen. In de tussentijd kwamen er wat mensen zich voorstellen, maar ik moet je eerlijk zeggen dat de namen en functies niet helemaal zijn blijven hangen.

Rond 4 uur ging de visite weg en ja, daar lig je dan. Alleen in een nieuwe kamer, die ik deel met een andere patiënt. Ik kijk uit op een stukje hei en duinen. Best mooi. Toch grijpt het me naar mijn keel. Hier lig ik nog wel even….en ik wil zo graag naar huis. Gewoon thuis zijn bij mijn gezin.  Ik weet dat dat niet kan, dat ik nog maanden moet revalideren. Natuurlijk ga ik hier hard werken, maar zolang de wond nog open is, mag ik nog niet heel veel. En de wond is nog minimaal 3/4 weken open, als het niet langer is. Ik heb nog een lange weg te gaan. Nu eerst maar even landen.

Morgen weer een nieuwe dag in fase 2!

Adres:
Heliomare
Relweg 51
1949 EC Wijk aan Zee
Afd. 2B, kamer 16 (rechts)