Dit is de eerste dag van de volgende stap, fase 4. Vanaf vandaag ga ik weer opbouwen! ????????

Samen met Frank ging ik met de auto volgeladen op naar Heliomare. Ik werd warm onthaald door de verpleging. Nu kreeg ik kamer 22 toegewezen. Er lagen al 2 kaartjes op mijn bed, super leuk! Deze heb ik opgehangen samen met de 2 kaartjes die vrijdag al bezorgd waren. ???? Ik heb mijn koffer uitgepakt en alles een plekje gegeven. Helaas heb ik nu geen ‘duinzicht’, maar ‘dakzicht’.???? Nou ja, maakt niet uit, ik ben toch de hele dag bezig.

Om kwart voor elf mocht ik naar de fysio. Frank ging naar huis en ik ging samen met de fysiotherapeut mijn been ophalen bij de prothesemaker. Terug in de oefenzaal mocht ik in de loopbrug mijn been aantrekken. De afspraak was dat ik de eerste dagen alleen maar mocht staan en wiebelen van het ene naar het andere been. Er werden twee weegschalen bijgehaald, waarop ik moest gaan staan. Zo konden we zien of ik mijn gewicht goed verdeelde over beide benen. Op zich ging dat wel, maar de fantoompijn werd aangewakkerd en het voelde heel gek. Ik heb zes maanden alles met één been gedaan, nu moest ik mijn bovenlijf meer naar rechts laten zakken. Zo raar. Het voelde zelfs onnatuurlijk. Eigenlijk was ik dat wiebelen snel zat. Ik kon toch niet een been aantrekken en er vervolgens niet op lopen? Dus ik stelde toch voor, om die uitdaging maar meteen aan te gaan. De therapeut kent mij al langer dan vandaag en moest lachen. ‘Nou vooruit, probeer het maar’. Het is lastig uitleggen, maar zal een poging doen. Ik moest eerst mijn linkerbeen voorzetten, dan het gewicht op links en proberen mijn rechterbeen iets op te tillen, dan het heupschanier in beweging zien te krijgen en dan mijn knie proberen te bewegen. De voet volgt dan vanzelf. Het viel niet mee, maar het lukte wel.???? Yes, de eerste tien stappen zijn gezet en bijgaand het bewijs!

[wpvideo pliE3lJu ]

Helemaal in de Gloria ging ik naar boven, om in de huiskamer te lunchen. Mijn dag kon eigenlijk al niet meer stuk. Aansluitend had ik de intake met de arts. We hebben een paar doelen gesteld, waar we mee aan de slag gaan. Op 1 staat natuurlijk het leren lopen, op 2 de fantoompijn onderdrukken, op 3 staat het zitcomfort verbeteren en op 4 staat opnieuw leren autorijden. Kortom genoeg werk aan de winkel!

Frank was weer terug, omdat we om half drie de afspraak hadden met de ergo en een medewerker van het Hulpmiddelen Centrum Haarlem voor de WMO aanvraag. Door een misverstand kwam deze meneer pas om kwart over drie. ???? Hij had een rolstoel bij zich, maatje XL ???? en een handbike. We hebben van alles met elkaar besproken, maar we zijn er qua rolstoel nog niet helemaal uit. We hebben afgesproken dat de man van het Hulpmiddelen Centrum een nieuwe afspraak inplant, waarbij hij twee verschillende handbikes en een andere rolstoel meeneemt die ik mag uitproberen. Daarnaast zal er een kussen op maat gemaakt worden. Uiteindelijk heeft de man ons toegezegd dat we pas klaar zijn, als alles helemaal naar mijn wens is. Voor nu heeft hij ons overtuigd. Laten we hopen dat hij deze afspraak ook nakomt!

Na deze ‘passing’ ging Frank weer naar huis en ik naar mijn kamer. Het was kwart voor vijf dat ik op mijn bed ging liggen. Pas toen viel mijn oog op de 3 dozen van Greetz die in mijn hoekje stonden. Jeetje cadeautjes voor mij! Wat leuk! ????

Van mijn lieve angels???? kreeg ik een geweldige ballon????, een heel lief kaartje en een bos bloemen????.

Van oud-collega Saskia kreeg ik een super lief kaartje en een heerlijke ????doucheschuim van Rituals. Werd er helemaal blij ???? van en mijn kamer zag er meteen gezellig uit.

Iets na vijven ging ik richting de Orangerie voor het avondeten. Ik schoof aan bij ‘bekende collega revalidanten’ en koos voor een lekkerbekje met wortel en aardappeltoefjes. Als toetje een paar stukjes fruit. Ik kon na het eten niet meer zitten van de fantoompijn, dus ben ik even op mijn bed gaan liggen. Om deze dag af te sluiten heb ik natuurlijk een potje Keezen gespeeld…en gewonnen! ????

Dit was best een hele mooie dag. Ik ben blij en tevreden! ???? Welterusten! ????

Het leven is een mooie reis, zonder bestemming, zonder doel. Dus geniet, beleef, wees eigenwijs, en stuur op je gevoel. Martin Gijzemijter