Het voelt alsof het zwaard van Damocles altijd boven mijn hoofd hangt. Valt hij of valt hij niet?
Het ritueel begint elke keer opnieuw van vooraf aan.
De uitnodiging voor de controle valt op de deurmat.
Een harde datum, al duurt het nog even.
Een momentje van bewustzijn dat gezondheid niet vanzelfsprekend is.
Wat vroeger wel zo was.
Of niet zo was, maar wel zo voelde.
Angst mag er zijn, maar het mag je niet leiden.
Ik noteer de datum in mijn agenda.
Daarna laat ik het los.
Pas zorgen maken als het nodig is.
Positief blijven, dat is mijn kracht.
Ik voel me, ondanks al mijn lichamelijke klachten, goed.
Ik voel me sterk & fit.
Het leven is te kort om er niet van te genieten!
Mijn laatste controle is alweer even geleden.
Zes jaar lang ben ik om de drie maanden gecontroleerd.
Stapsgewijs krijg ik meer ruimte.
Dat geeft van de ene kant lucht,
van de andere kant is dat ook weer spannend.
Want hoe weet ik nu of het echt goed met me gaat?
Een paar dagen voordat ik naar Leiden moet, slaat de stress echt toe.
Een paniekaanval.
Ik ben bang.
Pijn in mijn buik.
Spanning in mijn hele lijf.
De emoties zitten hoog.
Tranen breken uit.
Afleiding is wat ik nodig heb.
Bezig blijven en onder de mensen zijn.
Mijn hoofd vooral geen ruimte geven voor nare hersenspinsels.
Ik eet, maar proef niets.
Ik luister, maar hoor niets.
Ik kijk, maar zie niets.
Ik schrijf, maar ben niet gefocust.
Ik doe mijn dagelijkse ding, maar op de automatische piloot.
Ik ga naar bed, maar slaap niet.
Ik sta op, wetende dat vandaag het lot weer bepaalt.
Na een onrustige slapeloze nacht sta ik op.
Wat staat er vandaag te gebeuren?
Niemand weet het.
Weet je dat ik zo’n dag als deze heel bewust mijn kleding en sieraden uitzoek?
Met een krachtige uitstraling wil ik laten zien dat ik midden in het leven sta.
Dat ik er toe doe.
Alsof dat ook maar iets uitmaakt voor de uitslag, maar toch.
Het geeft me zelfvertrouwen en dat is ook wat waard.
Op weg naar Leiden ben ik stil, in gedachten verzonken.
Ik staar naar de prachtige kleurige bloemenvelden.
Het is alsof ik alles met andere ogen zie.
Het ongeduld in het verkeer stoort me.
Het is zo onbelangrijk.
Bij mij speelt slechts de vraag door mijn hoofd of ik ‘schoon’ ben.
Alsjeblieft, laat mij gezond zijn!
Dat is nu het enige dat telt.
Ruim op tijd arriveren we bij het LUMC.
Frank parkeert de auto op de invalideparkeerplaats.
Met een mondkapje op rol ik achter manlief aan naar binnen.
We desinfecteren onze handen.
Een dame achter de balie vraagt of we de COVID vragenlijst hebben ingevuld.
Natuurlijk hebben we dat gedaan.
Bij de aanmeldzuil mag ik de vragen nogmaals beantwoorden.
We ontvangen een aanmeldnummer en worden doorverwezen naar route 1000.
Voor ons een onbekende route.
Het blijkt een nieuwe locatie te zijn, een barak naast de parkeergarage.
Dus terug door de draaideur naar buiten.
Door de storm kom ik amper vooruit.
Frank duwt me tegen de wind in.
Bij binnenkomst in het noodgebouw is het rustig.
De wachtkamer is zo goed als leeg.
Dat is wel eens anders geweest.
De receptioniste merkt op dat we ‘aan de vroege kant’ zijn.
Het is lunchpauze voor het medisch personeel.
‘Willen jullie misschien een plakje snijkoek?‘
Wat lief en attent. ‘Ja graag!’
Frank haalt koffie, terwijl ik gespannen in de wachtkamer achterblijf.
Mijn arts loopt voorbij en zegt me vriendelijk gedag.
Niet veel later word ik opgeroepen door de afdeling Radiologie.
Met de rolstoel rol ik de kleedcel binnen.
Mijn bovenkleding en ketting mogen uit.
Binnen in de ruimte staat het röntgenapparaat.
In eerste instantie mag ik op mijn rug en daarna op mijn zij op de tafel gaan liggen.
Terwijl de radiologe de foto’s maakt van mijn heup, bekken en onderrug.
Zou ze iets zien?
Voor de thoraxfoto worden mijn tepels afgeplakt.
Zonder krukken spring ik naar de plaat waar ik voor moet gaan staan.
Eerst met de voorkant er tegenaan, daarna met de zijkant.
Het voelt koud aan.
‘Adem diep in, adem vasthouden…en adem maar uit‘.
Binnen no time zijn de foto’s gemaakt en mag ik terug de wachtkamer in.
Tijd voor de uitslag.
Meestal krijg je de uitslag niet op de dag zelf.
De scans moeten namelijk ‘verslagen’ worden.
Onmenselijk, want je hangt dan dagen tussen hoop en vrees.
Die spanning is niet te doen.
Met röntgenfoto’s is het anders.
Deze worden direct door mijn eigen arts beoordeeld.
De orthopeed haalt ons na zijn pauze op zonder dat hij de röntgenfoto’s ingezien heeft.
Normaal gesproken probeer ik het gezicht van de arts te lezen.
Dat heeft nu dus geen zin, hij heeft geen tijd genomen zich voor te bereiden.
Het wordt een live beoordeling. Spannend wel.
In zijn spreekkamer vraagt hij meteen hoe het met me gaat.
Duh, dat is nu precies wat ik van hem wil weten! ????
Dus…zeg het maar! ik vertel daarna graag hoe ik me voel.
Een klein stemmetje in mijn hoofd zaait onrust.
Het zal toch niet?
Nee. Het kan en mag niet!
Mijn arts is vrolijk en neemt ruim de tijd voor ons.
Hij bekijkt de röntgen op zijn beeldscherm en wij kijken mee.
De foto’s worden vergeleken met die van de vorige controle.
Nog even en ik kan ze, door alle ervaringen, zelf ‘lezen’. ????
Dan komt het verlossende woord.
Alles ziet er goed uit.
Heupgebied, longen en onderrug.
Geen gekke vlekjes of plekjes.
Niets aan het handje dus.
Jezus, wat een opluchting!
De knoop in mijn maag verdwijnt.
Een euforisch gevoel overspoelt mij.
Nu durf ik te vertellen hoe het met me gaat.
Ik stel mijn vragen en leg de pijnklachten op tafel, al bagatelliseer ik die ook meteen.
Het is even niet belangrijk, ik ben schoon!!
Ik kan de hele wereld weer aan!
We appen het goede nieuws naar de kinderen.
Ook zij reageren blij en opgelucht.
Ik weet zeker dat ik er weer een paar grijze haren bij heb…
We kunnen er weer even tegen.
Al besef ik me, dat we over vijf maanden weer op hetzelfde punt staan.
Met dezelfde angsten, dezelfde vragen, schommelend tussen hoop en vrees.
Waarschijnlijk krijgen jullie dan een zelfde soort blog voorgeschoteld.
Maar hé, nu geniet ik van dit moment.
Ik ben super blij!
Eens een kankerpatiënt, altijd een kankerpatiënt? ????
Kanker met als gevolg een bekkenamputatie, is een zware last.
De rugzak vol zorgen draag ik elke dag met me mee.
Het gevoel dat het zwaard van Damocles ergens boven mijn hoofd hangt.
Valt hij of valt hij niet?
Nee, hij valt niet. Nu niet. Nooit niet.
Dat vertrouwen wil (nee, moet!) ik hebben.
Misschien waardeer ik het leven nu meer dan ooit.
Nee, ik weet het zeker!
Omdat ik het niet meer voor lief neem.
Elke dag is tenslotte een cadeautje.
Laat mij maar vrolijk springend op één been door het leven gaan, ik beloof je dat ik geniet!
Hallo leven leven, trek iets moois aan. We gaan!! ????
Spreuk van de dag
Maak je leven simpel.
Zet gisteren en morgen even uit.
Maak het leven simpel.
Pluk de dag.
Leef je uit.
Lief leven
Gefeliciteerd!!????????????????????????
Top dat het oké is !!!
Waauw wat ook een gestresst gedoe steeds weer … onmenselijk en zooooooo vreselijk ..
Maar je bent schijn en mag weer volop jezelf als krachtige powervrouw laten ‘shinen ! ‘
Ik be. Blij voor jou ! En voor Frank en the kids !!
Ik neem er een neut op morgen! Nu eerst tukken ????????????✅
Liefs,
Annet
Lieve Isle
Wat een verhaal en wat een spanning.
Uitslag positief ,wat geweldig….in een adem gelezen….
Iedere dag is er weer een en zo is het…
Op naar weer nieuwe dag.
Liefs en groetjes
Precies Sylvia elke dag is er een! Nu kan ik weer even gewoon ademhalen. Carpe diem! ????????
Ja zo fijn, super blij! Proost op het leven Annet!????
Wat knap van je!!!
????
Wat goed nieuws!! En weer even af van die stress zeg.
Xxx mariska
Ja heerlijk hè!? Super fijn! ????
Yeah!!! Gefeliciteerd!! ???????? En wat fijn dat je gelijk de uitslag kreeg; dat scheelt inderdaad een hoop stress!! Geniet lekker en alvast een heel fijn weekend!!????
Dank je Corina, zo blij weer. Jij ook een fijn weekend!????
Hi ilse, wat fijn dat de uitslag weer goed is en wat een spanning weer. Heftig hoe je het omschrijft. Sterkte en geniet ervan ????.
Hallo Ilse, wat ontzettend fijn dat de uitslag goed is. Nog heel veel sterkte.
Lieve groet ????????????
Dank je Karin! ????
Genieten doe ik zeker Maris van deze uitslag. Zo fijn!! ????????
Het is ook zo spannend iedere keer weer, niet te doen. Dat doe ik zeker Mariska!????
Pfffffff gelukkig weer goed nieuws! Het is net of ik mijn verhaal weer lees, want die controles blijven “niet te doen”. Verschrikkelijk die spanning.
Geniet van de dag Ilse!
Het zal voor jou heel herkenbaar zijn Marijke. Ik hoef jou niets te vertellen, maar het is vreselijk en went nooit. Fijn weekend! ????
Wat fijn Ilse! Heftig hoor, iedere keer weer….
Super blij voor je!????????
Ja het blijft heftig Saskia, ik heb er weer een hoop grijze haren bij. ???? Maar, nu ben ik een blij ei! ????????
Ilse, ???? gefeliciteerd! Top ????????. Nu nog ????
Ja fijn hè?! Zo blij.???? Nu hopelijk snel weer samen een potje badmintonnen! ????????
Gefeliciteerd, super blij voor jou/jullie ????
Lieve Ilse,
Wat jij al weken van te voren voelt (de spanning) lees ik in enkele minuten in je blog en dat vind ik al slopend. Pffff lieverd ik kan me niet verplaatsen in alles wat jij meemaakt, maar wat ben en blijf jij een kanjer!!!! Lieve kus en weer gefeliciteerd met deze mijlpaal… Op naar mooie momenten… liefs
Dank je Mirjam! Lief!❤️ Een ding weet ik zeker, wennen zal het nooit. Op naar vele mooie momenten! ????
Dank je Ingrid! ????
Gefeliciteerd Ilse. Wat een goed nieuws. Die stress vooraf? Het zal wel nooit wennen.
Thanks Gerda! ???? Nee wennen zal het nooit. Die spanning is niet te doen…
Zo ontzettend blij voor je Ilse, echt heel erg fijn!!
Dank je Sabrina! Heel lief! ❤️
Wat beschrijf je het toch weer enorm pakkend. Ik voel de spanning met je mee. Super fijn dat de uitslag goed is. Mag ook niet anders !
Kus, broer
Dank je broer. Ben het totaal met je eens; het mag ook niet anders!
Liefs zus ❤️
Heerlijk dit goede nieuws daar houden we van. Ook fijn dat je het direct te horen kreeg. Blijft toch altijd weer spannend.
Precies, hier houden we van! Zo fijn! ????
Wow , ben er even stil van! Wat pakkend omschreven en voelde bijna de spanning zoals jij deze iedere keer voelt! ( uiteraard bij lange na niet)?super fijn weer deze uitslag !!! Dikke kus Jacqueline
Dank je Jacqueline! Leuk van je te horen. Ja echt super fijn. Wat een spanning iedere keer, pffff. Dikke kus terug ????
Wat fijn dit nieuws. Die spanning is killing voor jou en je gezin. Maar gelukkig kun je het nu weer voor even loslaten en gaan genieten van de zomer (hoop dat deze snel komt). Je bent een topper Ilse. Lieve groetjes uit Berkel-Enschot ????
Dank je Claudi! Laat die zomer maar komen! ???? Hoop dat we na Corona eens kunnen afspreken in Berkel Enschot. ????
Yeah Ilse dat is goed nieuws! ????
Maar oh wat een spanning vooraf zeg!
Daar gaan we vanmiddag maar een borrel op drinken ????????
Super blij! ???? Inmiddels hebben we samen geproost op de goede uitslag en het leven! Dank voor de gastvrijheid, was erg gezellig! ❤️
Hoi Ilse,
Ik lees het nu pas maar ben super blij voor jullie!
Liefs,
Annemieke
Ja, het was weer een pak van mijn hart! ????
Big hug van mij.