Je voelt je thuis, daar waar je wordt begrepen. ????
Het inloophuis
Warm, welkom, huiselijk, gastvrij en laagdrempelig.
Een veilige haven voor mensen die te maken hebben met kanker.
Direct of indirect.
Waar deskundige begeleiding en betrokken vrijwilligers met een hart van goud werkzaam zijn.
Waar je altijd terecht kunt voor een luisterend oor en een goed gesprek.
Waar je jezelf mag zijn, in welke hoedanigheid dan ook.
Met al je emoties, boosheid, frustraties en angsten.
Een plek waar je de aandacht krijgt die je nodig hebt en verdient.
Hier wordt het verschil gemaakt.
De derde cursusdag van de IPSO Basistraining.
Afgelopen week was de laatste dag van de (verplichte) cursus voor de rol van gastvrouw van Inloophuis Kennemerland. Nee, maak je geen zorgen, ik ga zelf niet aan de slag als gastvrouw, dat trek ik (nog) niet. Maar omdat ik een kleine rol heb in de PR & Communicatie van het huis, vond ik het goed en leerzaam om wat meer gevoel te krijgen bij de taken van de vrijwilligers. Ik heb vaak genoeg aan de andere kant van de tafel gezeten met een pak zakdoeken, nu mocht ik meekijken over de schouders van de gastvrouwen en activiteitenbegeleiders.
Volgens mij heb ik de verkeerde dag geplukt! Mwah ????
Het was ‘zo’n’ dag. Je kent het vast wel, van die dagen dat er van alles misgaat; file, tas vergeten, te laat vertrokken, autosleutel kwijt, dubbele afspraak, telefoon leeg. Dat dus. En dan moest de dag nog beginnen. Wiek Luza, de cursusbegeleidster van IPSO heette de groep welkom en stelde ons voor de stress van het dagelijkse leven achter ons te laten en te beginnen met een korte ochtend-meditatie.
We sloten onze ogen en lieten ons meevoeren door haar rustgevende stem. Precies op dat moment hoorden we het plakband, van het zojuist opgehangen laken voor de PowerPoint Presentatie, losgaan en viel het doek half op de grond. Iedereen was meteen weer ‘bij de tijd’ en kon er hartelijk om lachen, omdat er toch twee dames hun stinkende best hadden gedaan het doek zorgvuldig op te hangen. Klusje van pak hem beet een half uur…???? Poging mislukt. De toon was gezet! ???? Toch gingen we vrij snel door tot de orde van de dag. We bespraken kort de twee voorafgaande cursusdagen en vervolgden de training daar waar we gebleven waren. De flip-over werd erbij gehaald en we gingen plenair aan de slag met de cruciale vraag:
Wat verlies je als je kanker krijgt?
Omgaan met ziek en zeer.
Veerkracht is ons grootste goed.
Het waren best heftige dingen om te bespreken, maar het bracht mij ook veel zelfinzichten. Gelukkig is een mens veerkrachtig en kunnen we meer aan dan we denken, al gaat dat niet vanzelf. Je begeeft je tijdelijk in een achtbaan van emoties, behandelingen en revalidatie. Uitstappen is geen optie, je moet er doorheen om verder te komen. Met alles wat we geleerd hadden mochten we weer een rollenspel doen. Niet het meest favoriete onderdeel, omdat het toch wat ongemakkelijk voelt om te acteren, maar wel het meest leerzame stuk. We werden in kleine groepjes opgedeeld en stapten om de beurt in de rol van gast, gastvrouw en observator. En geloof het of niet, maar de training werpt zijn vruchten af. Het ging echt veel beter dan op de eerste cursusdag. ????
Ik was oprecht blij dat het tijd was voor de lunch. Even op adem komen. Het zonnetje scheen en een paar dames gingen lekker naar buiten. Helaas kon ik niet mee aan de wandel, want ik had zowel mijn rolstoel als Leggy thuisgelaten. Wel zette één van de dames voor mij een stoeltje bij de deur in de zon, zodat ik toch even kon genieten van de warmte op mijn huid. ????
Paraplu van zorg.
Eenmaal terug in de grote ruimte namen we plaats in een kring om samen de PowerPoint Presentatie door te nemen, die op een witte muur (als alternatief van het eerder gevallen doek ????) gepresenteerd werd. Wow en die kwam even binnen zeg. Het ging over het zwarte gat, waar vele kankerpatiënten in vallen na de diagnose, de behandelingen en de revalidatie. Oef, dat was pijnlijk herkenbaar. Verder ging het over positieve gezondheid, over rouw (verlies- en herstelgericht), maar ook over feiten en cijfers. En daar werd ik geraakt. Toen het ging over de meest voorkomende kankersoorten (die van mij stond er niet eens tussen, zo zeldzaam), recidieve fase en percentages overlevers haakte ik af. Too much information! ????
Ik voelde de spanning in mijn buik omhoog komen en probeerde mijn emotie weg te drukken.
Tranen prikten achter mijn ogen. Wat ga ik nu doen? Ik wilde natuurlijk niet in huilen uitbarsten. Ik wilde sterk zijn en blijven. Dit kon ik toch? ‘We nemen tijd voor een korte pauze’ kwam voor mij als een grote verlossing. Iedereen stond op om de benen te strekken en een kop koffie of thee te halen. Ik twijfelde, maar kon niet anders dan even aan de trainster Wiek duidelijk maken dat ik het zwaar had. De tranen volgden onherroepelijk en ik liet het maar even gaan. Mijn hele proces was gedurende de dag voorbij gekomen, ik had de hele tijd bevestigend zitten knikken en ik realiseerde mij dat ik wel heel veel voor mijn kiezen heb gehad. ????
Het zwarte gat
Op het moment dat je leven totaal op zijn kop staat.
De grond onder je voeten vandaan is geslagen.
Waar angst en machteloosheid de overhand neemt.
Als je even niet meer weet, hoe je verder moet.
Als niets meer vanzelfsprekend is.
En je letterlijk doodsbang bent.
Als alle energie uit je is verdwenen.
En vermoeidheid en lichamelijke ongemakken je parten spelen.
Als je alledaagse leven volledig is verstoord.
Dan heb je steun en houvast nodig.
Een luisterend oor om tegen te praten.
Iemand die niet oordeelt of ongevraagde adviezen geeft.
Een schouder om op uit te huilen.
Nieuwe handvatten om verder te kunnen.
Inspiratie om energie en kracht op te doen.
Ga opzoek naar een lichtpuntje.
Iets waar jij blij van wordt.
Om het vuur in jou opnieuw te doen branden.
Geslaagd!
Bubbels (alcoholvrij) en bitterballen (uit de oven). ????????
Spreuk van de dag
Durf je uit te spreken
Geef jouw behoeften aan
Kies waar je voor wil kiezen
Sta waar je voor wil staan
Laat je horen, laat je zien
Ook al voelt dit eerst niet fijn
Durf je uit te spreken
en jouw hele jij te zijn
Jip.
Wauw lieve Ilse wat heb je dit mooi verwoord. Een hechte groep waren we en ik ben blij dat ik jou heb mogen leren kennen. Wat een doorzettingsvermogen heb jij. Ik ben rete trots op jou. Viva la vida. Dikke kus ❤
Wauw Mieke, wat een mooie woorden. Dank je wel! Het genoegen is geheel wederzijds! ????
Lieve Ilse
Wat een mooi verhaal en wat kom je dan dichtbij jezelf. Trots op jou dat je dit hebt doorlopen deze dagen. Confronterend maar ook leerzaam . Verwerking is een groot goed en accepteren.
Deze drempel is ook weer overwonnen…..op naar de verdere reis in je leven.
Liefs en dikke knuffel
Syl ♥️
Ben het helemaal met je eens Sylvia, verwerking is een groot goed en accepteren.
Ik ben blij en trots met het behaalde certificaat. Big hug, X
<3
Lieve Ilse, dit prachtige verhaal verwoordt zoveel: kracht, moed, vechtlust, verdriet, etc etc. Wat een PRACHT mens ben je. Ik hoop je nog heel vaak te zien en te spreken. Een big hug voor jou.
Oh wat lief Carla! We gaan elkaar vast en zeker vaker zien, al laat ik de marathon graag aan me voorbij gaan… ????
????
Lieve Ilse,
Je podcast beluisterd, dit mooie stuk gelezen,
Woorden te kort voor jou.
Mooie power vrouw. Trots op je????
Wat lief, dank je Marion! Ik word er een beetje verlegen van hoor… ????
Lieve Ilse,
Wat heb jij dit prachtig verwoord, niet alleen de 3 IPSO dagen, maar daarmee ook jouw gehele weg…
In 2018 leerden we elkaar kennen, met de Swim to Fight Cancer…
En Wow afgelopen jaren heb jij zo gevochten, je zo enorm ontwikkeld,
Die lach laat je altijd weer zien, en die traan mag er zeker zijn!
Moedig je iedereen weer aan in sept 2022?! Ik reken op je! Wow prachtig & krachtig ben je! Je mag/ moet echt trots zijn op jezelf! Liefs Marielle
Lieve Mariëlle, wat een mooie, lieve en warme woorden. Het waren in alle opzichten intensieve dagen, maar ook heel leerzaam en waardevol.
Ik lach en ik huil (dat is wat het is) en deel mijn verhaal in de hoop er anderen mee te inspireren. Natuurlijk mag je in september 2022 op mij rekenen. Met liefde moedig ik alle deelnemers aan die in Haarlem te water gaan voor de Swim to fight cancer! ????
Lieve Ilse je bent een voorbeeld voor velen met je strijdlust, je kracht en ook om je kwetsbaarheid te tonen. Een prachtmens met een heel groot ❤️.
Wat mooi beschreven deze intense dagen en heel waardevol om deel van uit te mogen maken denk ik????. Dikke knuffel Karin
Dank je lieve Karin! Het waren zeker intense, maar ook erg leerzame dagen. Big hug terug! ????
“Mijn hele proces was gedurende de dag voorbij gekomen, ik had de hele tijd bevestigend zitten knikken en ik realiseerde mij dat ik wel heel veel voor mijn kiezen heb gehad. ????” Dat is zou ik zeggen een understatement….., maar wat toon jij een kracht om met elk van je heftige ervaringen om te gaan. Heel goed van je om ook deze IPSO Basistraining te volgen. Het brengt inzichten en ook dat kan je weer een stapje verder helpen. Respect voor de wijze waarop je de verwerking steeds weer aangaat. Ja, en we weten het allemaal dat gaat met ups en downs, maar je blijft gelukkig kiezen voor een positieve benadering!!!
Dank Simon voor je mooie woorden! Gelukkig heb ik positieve genen, die helpen me letterlijk en figuurlijk staande te blijven. ????????