Selecteer een pagina

Mist

29 augustus 2022 | 16 reacties

Een waas, een vlaag.
Reactie te traag.
Geen helderheid.
Verlaag je snelheid.
Ruitenwissers aan.
Zag ik daar iets staan?
Plots een felle lamp.
Ik zie waterdamp.
Afslag gemist.
Vervelende mist.
Taallent

Ik weet het niet mam…

Ik weet niet hoe het is om langzaam maar zeker, steeds meer te vergeten.
Ik weet niet hoe het voelt als de simpele dagelijkse dingen niet meer vanzelfsprekend gaan.
Ik weet nog die keer dat je niet de oven, maar de magnetron had aangezet met als gevolg een zwart verbrand brood en een huis dat zich vulde met dikke rook.
Dat je ineens de cijfers en wijzers van de klok niet meer begreep.
Dat je steeds je spulletjes verplaatste en vervolgens alles kwijt was.

Ik weet het niet mam…

Ik weet niet hoe het is om steeds een stukje van jezelf en eigenwaarde te verliezen.
Ik weet niet hoe het voelt om onderzoekende en bezorgde blikken te krijgen, omdat je niet begrepen wordt.
Ik weet nog dat je steeds, tot vervelens toe, in herhaling viel en er zelf geen erg in had.
Dat je situaties niet meer goed kon inschatten en achterdochtig werd.
Dat je oprecht geloofde in complottheorieën.

Ik weet het niet mam…

Ik weet niet hoe het is om niet te weten waar je bent of welke dag het is.
Ik weet niet hoe het voelt om overal briefjes te moeten hangen, die je vertellen wat je moet doen.
Ik weet nog dat je, hoe goed bespraakt je ook was, de juiste woorden niet meer kon vinden.
Dat je spellingsfouten maakte, terwijl je altijd schooljuf bent geweest.
Dat jouw prachtige schoolhandschrift veranderde in onleesbare hanenpoten.

Ik weet het niet mam…

Ik weet niet hoe het is om de stap naar de geriater, op aandringen van je kinderen, te moeten maken.
Ik weet niet hoe het voelt om de diagnose ‘dementie’ te krijgen.
Ik weet nog dat je stoer zei; ‘Ach, iedereen vergeet wel eens wat‘.
Dat de ernst van de diagnose niet bij je binnen leek te komen.
Dat het verdriet en onze tranen langs je heengingen.

Ik weet het niet mam…

Ik weet niet hoe het is om de gezichten van mensen niet meer te herkennen.
Ik weet niet hoe het voelt om een knuffel te krijgen van een naaste die op dat moment een vreemde voor je is.
Ik weet wel dat je ons, je eigen kinderen vaak verwarde met je broers en zusters.
Dat je je eigen vlees en bloed nu zelden meer herkent.
Dat je leeft in het verleden en overtuigd bent dat jouw ouders nog leven.

Ik weet het niet mam…

Ik weet niet hoe het is als de leegte in je hoofd steeds groter wordt.
Ik weet niet hoe het voelt om al onze mooie herinneringen samen, kwijt te zijn.
Ik vergelijk het met plotseling opkomende mist of een mistbank die ineens ontstaat, maar wat weet ik ervan?
Het lijkt me verschrikkelijk niet meer te kunnen vertrouwen op wat je voelt, denkt, ruikt en ziet.
Wat zal het je die tijd onzeker hebben gemaakt.

Ik weet het niet mam…

Ik weet niet hoe het is om je vertrouwde en veilige haven, jouw thuis achter te moeten laten.
Ik weet niet hoe het voelt om op een gesloten afdeling terecht te komen.
Dat een vreemde kamer van de ene op de andere dag, jouw nieuwe thuis blijkt te zijn.
Een huis met enkel een bed, een kast en een wastafel.
Een huis met een deur die niet op slot kan.

Ik weet het niet mam…

Ik weet niet hoe het is om volledig afhankelijk te zijn van zorgmedewerkers.
Ik weet niet hoe het voelt om alles van wie en wat je bent, te zien verdwijnen in de mist.
Dat je niet de vrijheid hebt om te gaan en staan waar je wilt.
Dat anderen over je praten en beslissingen nemen.
Dat je leven stil staat, terwijl de wereld draait. 

Lieve mam…

Jij bent echt de aller, aller, allerliefste moeder en oma bent van de hele wereld!
Wij zijn enorm dankbaar dat we samen jouw 81ste verjaardag hebben mogen vieren. ????
Jij was, met je nieuwe roze ‘Beautiful’ T-shirt, het stralende middelpunt van deze dag.
We hebben met liefde voor je gezongen, je geknuffeld en verwend met gebak en cadeautjes.
Weet dat wij jou warme persoonlijkheid zo ontzettend missen, terwijl je nog bij ons bent.
Maar weet je mam, dat als er niets meer is om voor te leven, dat je los mag laten?
Wij staan voor, achter en naast je staan, zoals jij dat altijd voor ons hebt gedaan.
We zullen er altijd voor je zijn, hoe je ook bent, waar je ook bent.
Onze liefde voor jou is oneindig. ????

Ik draag nog steeds de lach die jij mij gaf! ???? Ingspire

28 augustus

81 Kaarsjes voor mijn jarige mamsie!

Met Sim in de achterbak vertrokken Sven, Joos, Lynn en ik richting Alblasserdam om de verjaardag van mijn lieve mams en hun oma te vieren. Frank zat het weekend in Mallorca, de bofkont, dus hij moest dit feestje helaas missen. Maar lekker genieten van de Spaanse zon, de nodige biertjes en tapas is ook niet verkeerd, toch? Bij de Appie maakten we een korte tussenstop om voor onze viervoeter een lekker botje te kopen. Dan had hij ook wat lekkers, als wij aan de taart zouden gaan. En, niet geheel onbelangrijk, dan is hij ook even zoet. En stil. ????
Om half elf liepen we het verpleeghuis binnen. Wij, die van ver moesten komen, waren de eersten. Zo hadden wij de tijd om een gezellige tafel te creëren, voordat de rest er was. Manja had voor heerlijke gebakjes gezorgd en een feestelijke slinger op tafel gelegd. Het was tijd om de jarige op te halen. Manja, Lynn en ik liepen via de deur met code door naar de huiskamer, die ook speciaal voor ons mam was versierd.

Het jarige Jetje keek niet erg vrolijk, maar ze was pas net wakker en zat nog aan haar ontbijt.

Enthousiast feliciteerden we haar en vroegen of ze zin had in een feestje. ‘We hebben koffie en heerlijke taartjes mam, want je bent vandaag 81 jaar geworden!’ Haar ogen stonden dof en een flauw knikje volgde. We namen haar in de rolstoel mee naar de binnentuin, waar de feesttafel klaar stond. Ze had geen flauw idee wat er gaande was en bleef nog even hangen in haar eigen lege wereld. Ineens leek de mist in haar hoofd op te trekken, verscheen er een glimlach op haar gezicht en keek ze de kring rond. Ja, ze was er! In het hier en nu. Jippie! Terwijl we allemaal ons favoriete gebakje kozen, en er soms eentje deelden om zo twee verschillende soorten te kunnen proeven, voerde Sven oma haar taartje. Ze vond het lekker en genoot zichtbaar. Ook toen we samen voor haar ‘lang zal ze leven’ gingen zingen, al blijft dat een gekke tekst voor iemand die in de laatste fase van haar leven zit. Tja, en dat raakt.????

Voor de beste, liefste en aardigste moeder die je maar kunt wensen.

Natuurlijk waren er cadeautjes voor de jarige: Dove douchegel en bodycream, twee nieuwe kleurige truitjes en een ‘voel-, tast- en friemelkussen’ speciaal voor mensen met dementie. Ze vond het maar een gek ding en toen we de Dove wilde laten ruiken, deed ze haar mond open, maar het was natuurlijk niet de bedoeling dat ze die zou proeven. ???? Het was gezellig en fijn en ons mam heeft gelukkig veel gelachen. Na anderhalf uur zag je wegzakken in haar eigen wereldje, dus brachten we haar na vele kusjes en knuffels weer terug naar haar veilige rustige plekje.

4 het leven!

 

Le Barrage.

Wij hebben het feestje verplaatst en zijn met z’n allen naar Le Barrage gegaan voor een heerlijke lunch aan het water. En dan bedoel ik letterlijk aan het water. Het was een beetje de kat op het spek binden voor onze Sim, want die lag met zijn kop op de kade met zijn neus boven het water, maar mocht er natuurlijk niet in. Ten eerste omdat hij er nooit meer uit zou kunnen, maar meer nog omdat we allemaal onze zondagse kleren aanhadden en dan wil je geen natte stinkhond onder tafel. Met een glaasje rosé hebben we geproost op onze lieve mams en oma. Eigenlijk had ze er gewoon bij moeten zijn… ????

Geen feestvarken, maar een vies varken…

Na deze gezellige middag reden wij met z’n viertjes nog even richting Kinderdijk, om Sim uit te laten. En ja hoor, daar sprong meneertje alsnog in de eerste de beste vieze stinkende moddersloot vol kroos. Nee!! ???? Te laat. Dat blije ei kwam daarna vrolijk, nat, vies en groen op ons afrennen, terwijl wij gilden dat hij ver uit de buurt moest blijven. Hij vond het vooral een leuk spelletje. ???? Sven kon niet anders dan hem een stuk verderop in wat schoner water te dompelen, zodat we niet met dat vieze stinkvarken naar huis hoefden te rijden….

Spreuk van de dag

Jij strijdt
Een strijd
Met jezelf
En de wereld.
Je bevecht
Jouw gevecht
Met je lichaam
en geest
En ik weet
Dat ik nu
Niet egoïstisch
Mag denken
Want wij
Missen jou, maar
Je mist jezelf
Nog het meest ????
De lachende traan

16 Reacties

  1. Anneke
    Anneke op 30 augustus 2022 om 08:37

    Mooi geschreven Ilse.

    Lieve groetjes……..

    Antwoord
    • Ilse Moerkerk
      Ilse Moerkerk op 31 augustus 2022 om 12:15

      Dankjewel Anneke!????

      Antwoord
  2. Corina
    Corina op 30 augustus 2022 om 09:11

    Nog van harte gefeliciteerd met je mams en wat een vreselijke ziekte is dat toch….. Fijn om even een glimlach op haar gezicht te zien en samen te zijn. Heel dubbel denk ik, want ook verdriet om wat er niet meer is en ook niet meer terugkomt…. Koester de mooie momenten en herinneringen ❤️
    En wat een boef is die Sim toch, haha!

    Antwoord
    • Ilse Moerkerk
      Ilse Moerkerk op 31 augustus 2022 om 12:18

      Dank je Corina! We genieten van alle mooie momenten samen zolang we kunnen. Deze verjaardag hebben we maar mooi in de pocket! En Sim, die zorgt voor een hoop hilariteit! ????

      Antwoord
  3. Anke
    Anke op 30 augustus 2022 om 10:59

    Nog gefeliciteerd Ilse. Mooi verwoord weer en voor mij persoonlijk heel herkenbaar helaas. Je bent blij dat ze er nog zijn, ook al zijn ze toch “ver weg” Desondanks kun je toch genieten van de kleine momenten, en zij́ genieten daar ook van. ????

    Antwoord
    • Ilse Moerkerk
      Ilse Moerkerk op 31 augustus 2022 om 12:20

      Thanks Anke! Ja, dat denk ik ook. Het kan niet anders dan dat zij onze liefde voelt en op haar manier geniet. Het verhaal is helaas voor veel mensen herkenbaar…????

      Antwoord
  4. Marijke van Hengstum
    Marijke van Hengstum op 30 augustus 2022 om 11:40

    Gefeliciteerd met de verjaardag van je lieve mam. Wat fijn dat ze toch even heeft kunnen genieten van jullie allemaal. Maar wat moeilijk en verdrietig om te zien dat ze dan toch weer naar haar eigen wereld verdwijnt….. Je kunt het allemaal zo goed verwoorden. Dikke knuffel!

    Antwoord
    • Pascal
      Pascal op 30 augustus 2022 om 21:46

      Gefeliciteerd en wat mooi beschreven Ilse. Jullie waren samen dat is belangrijk hoe dan ook. En daarna met ondeugende Sim erop uit.liefs

      Antwoord
      • Ilse Moerkerk
        Ilse Moerkerk op 31 augustus 2022 om 12:27

        Gracias Pascal! We pakken elk moment die we nog hebben samen. Liefs! X

        Antwoord
    • Ilse Moerkerk
      Ilse Moerkerk op 31 augustus 2022 om 12:21

      Dankjewel Marijke! Knuffel terug, X

      Antwoord
  5. Diana
    Diana op 30 augustus 2022 om 16:45

    Wat mooi geschreven Ilse en wat lijkt me t zwaar je mams zo te zien. Gelukkig allemaal mensen om haar heen met zoveel liefde te geven ❤️

    Antwoord
    • Ilse Moerkerk
      Ilse Moerkerk op 31 augustus 2022 om 12:23

      Grazie Diana! Het is een verdrietig proces voor ons allemaal, maar we proberen zoveel mogelijk mooie momentjes te creëren.????

      Antwoord
  6. Irma
    Irma op 30 augustus 2022 om 18:48

    Elke keer als je over moeder schrijft knijpt mijn keel dicht. Lieve tante Betsy, wat een triest bestaan heb je toch. Erger dan dit kan ik me niet voorstellen. Maar hopelijk ligt dat voor haarzelf anders, als zij in haar diepe dementie niets beseft van het lot dat haar getroffen heeft.

    Antwoord
    • Ilse Moerkerk
      Ilse Moerkerk op 31 augustus 2022 om 12:25

      Ja, het is heel verdrietig Irma. Wat er in haar koppie omgaat weet niemand. Mocht je de behoefte voelen om haar op te zoeken, kan dat hè?! Hopelijk zie ik je op de familiereünie! ????

      Antwoord
  7. Loes
    Loes op 30 augustus 2022 om 20:52

    Gefeliciteerd met je mams. Het is maar goed dat we niet alles van te voren weten. Het is een nare ziekte daar weet ik alles van.

    Antwoord
    • Ilse Moerkerk
      Ilse Moerkerk op 31 augustus 2022 om 12:26

      Dank je wel Loes! Het is inderdaad maar goed dat we niet weten wat er allemaal op ons pad komt…Big hug. ????

      Antwoord

Reactie verzenden

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *