Bekijk het leven door een positieve bril!
What is next?
De Swim is nog maar net voorbij en mijn hoofd draait alweer op volle toeren.
Hoe lang kun je teren op een unieke ervaring? Alle voorbereidingen naar de 2 km Swim toe, de donaties uit verwachte, onverwachte en verrassende hoeken, de lieve en hartverwarmende berichtjes, gedragen worden door mensen die je van de zijlijn aanmoedigen, het gevoel van een warm bad in het koude water van het Spaarne en dan de climax, het behalen van de finish. Mission completed, uitdaging meer dan geslaagd. Alles is vastgelegd met filmpjes, foto’s, en natuurlijk in mijn blog. Ik geniet er nog elke dag van, maar toch, hoe nu verder? Want dan ineens…is het stil, vallen de trainingen en steunbetuigingen weg en is er even geen stip aan de horizon. Geen project waar ik me op kan focussen. Die berg in Oostenrijk of Frankrijk heeft zeker mijn aandacht, maar dat is nog een heel jaar van dit punt vandaan. Terwijl ik bijna wanhopig zoekende ben naar iets nieuws, bang voor niemandsland, heb ik dat eigenlijk al lang in handen…
The best project you’ll ever work on is yourself!
De zomervakantie staat voor de deur, zes weken zo goed als ‘vrij’ van vrijwilligerswerk, sport en andere verplichtingen. Een periode waar normaal gesproken de volledige aandacht uitgaat naar het gezin, maar ja, wat als je gezin half in duigen ligt, dan ziet de zomer er toch iets minder ‘zonnig’ uit. Een lege agenda vind ik eng, want dan word ik met mezelf, mijn angsten en onzekerheden geconfronteerd. Hmmm, ik wil vooral ver wegblijven van het donkere gat. Daar trap ik deze keer niet in. Zóóó geen zin in. Nee, deze zomer ga ik vooruit kijken en de tijd nemen om me te oriënteren op de woningmarkt. Ik zie er best tegenop, maar ik heb geen keus, tis wat tis. De zoektocht naar een fijn huisje, dat wordt mijn zomerproject. Na het eerste gesprek met makelaar – een paar weken geleden – bleef het aanbod op mijn zoekopdracht uit. Eigenlijk vond ik dat helemaal niet erg, ben gek op uitstelgedrag, maar gek was het wel. Na een belletje bleek er een vinkje niet aan te staan. Nu de kink in de kabel is opgelost, worden er dagelijks nieuwe objecten aangeboden. De eerste bezichtigingen staan inmiddels gepland. I keep you posted!
Misschien is het moeilijk, eng en zwaar,
durf je er niet aan te beginnen.
Maar de ironie is dat juist daar,
het allermooiste valt te winnen.
Martin Gijzemijter
Op vakantie zie je dat het leven toch anders bedoeld was…
Een ander voornemen is om tijd te nemen de boeken te lezen die al veel te lang op mijn nachtkastje liggen. En ach, misschien moet ik ook eens wat rust pakken en de confrontatie met mezelf aangaan, weglopen is niet helpend, dat weet ik heus wel. Gelukkig ga ik de laatste week van juni met de kids een weekje naar Mallorca. Sven heeft – na veel zwoegen en zweten – zijn eindscriptie ingeleverd en Lynn heeft haar laatste tentamen gemaakt, dat betekent; vakantie! Je wilt niet weten hoe ik daar naar uit kijk! ENORM! Zon, zee, strand, lekker eten, een goed boek en rondtoeren met een autootje met mijn twee schatteboutjes. Zij gaan uiteraard ook nog met hun liefdes op reis, maar zijn de beroerdste niet om hun moedertje een weekje te vergezellen. Je kent me, helemaal niets doen kan ik niet, dus natuurlijk heb ik daarnaast toch nog wat kleine uitjes in het verschiet. Maar goed, first things first.
Wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft twee maal!
Wat ik vast ook ga doen op het Spaanse eiland is herinneringen ophalen. Ik heb namelijk ooit samen met ‘ons Inge’ in El Arenal gewerkt als propper. Misschien ken je dat verhaal al lang, maar ik val graag in herhaling, haha. Je weet wel, ik was zo iemand die schaars gekleed het uitgaansvolk (voornamelijk van het mannelijke geslacht) probeerde over te halen voor een bezoekje aan de discotheek waar ik voor werkte. Op het strand deelden we vrijkaartjes uit, in de avond spraken we jongelui aan op de boulevard en van middernacht tot drie uur in de ochtend stonden we te dansen. Nee niet vrijblijvend, maar verplicht. En dat allemaal voor vijfduizend pesetas per dag en dat zes of soms zelfs zeven dagen per week.
Als barvrouw in de Heinekenbar had ik het qua werkomstandigheden beter voor elkaar, maar al met al was het een enorme gave tijd en super toffe ervaring! Denk trouwens niet dat de boulevard en clubs nog herkenbaar zijn, maar wel leuk om er een kijkje te nemen en even weg te zwijmelen in Memory Lane. Twee oud reiscollega’s van me wonen in de buurt van ons hotel en dat is geen toeval, dus daar gaan we gezellig een avondje mee wijnen, wijnen, wijnen. Zin in!
WMO
Keukentafelgesprek.
Een ander zomerprojectje (nou ja, ik denk eerder dat het een zomer-, herfst-, winter- en lente-project wordt) is het aanvragen en aanmeten van een nieuwe opmaat gemaakte rolstoel en kussens. De casemanager van de WMO is al bij me langs geweest voor, zoals ze dat noemen, een keukentafelgesprek. Mijn rolstoel is te breed en hangt van provisorische kussentjes en steuntjes aan elkaar. Het wordt tijd om er serieus werk van te maken, want mijn lijf en met name mijn rug heeft het zwaar. Het is geen sexy onderwerp en het vraagt veel tijd, energie en geduld, maar het is wel erg belangrijk. De eerste keer dat je hulpmiddelen krijgt weet je zo goed als niks, niet wat lekker zit, wat goed voor je is en niet wat je allemaal nodig hebt. Inmiddels ben ik iets wijzer en hoop dat ze de noodzaak van mijn hulpvraag inzien, zodat ik niet hoef ’te vechten’ en in de verdediging moet over dat wat voor mij noodzakelijk is. Het moet nu gewoon goed, met minder neem ik geen genoegen. Zeg ik nu heel stoer…
Hulplijntjes
Sometimes the bravest thing you can do is ask for help.
Het is geen geheim dat ik hard werk om mezelf bij elkaar te rapen, sterker en zelfstandiger te worden. Om de dingen die op mijn pad komen te accepteren en op mijn ene been, hupsje voor hupsje verder te gaan in het proces. Naast de psycholoog, praat ik ook met enige regelmaat met de praktijkondersteuner van de huisarts. Al denk ik soms dat ik mijn situatie redelijk onder controle heb, lijkt het in een gesprek toch net even anders te zijn. Binnen no time komt er een waterval aan frustraties, emoties en andere zooi uit. Fijn dat de goede man een geduldig luisterend oor en een groot empathisch vermogen heeft, want mijn emmer heb ik voor de zoveelste keer volledig bij hem leeg gekiept. Oeps, sorry! Ach hij wordt er voor betaald en het lucht mij in elk geval op en dat is volgens mij precies de bedoeling. En weet je, soms, echt heel soms voel ik me een split second super goed en sterk, dus ik maak echt wel stapjes, al zijn ze misschien onzichtbaar of heel klein. Ik kom er wel!
Body Stress Release.
Op aanraden van de psych ben ik ook gestart met Body Stress Release (BSR). Ken jij het? Ik had er nog nooit van gehoord, maar het is een milde gezondheidstechniek, gebaseerd op de kracht van het lichaam om zichzelf te genezen. Het richt zich op het vrijmaken van spierspanning (body stress), want een lichaam vrij van stress is energiek en functioneert optimaal. Nou en dat wil ik wel natuurlijk! Het is blijkbaar best populair, want in Haarlem zat de praktijk bomvol en konden ze geen nieuwe mensen meer aannemen, vandaar dat ik in Santpoort terecht ben gekomen. En wel in het oude Rabobankkantoor op de Burgemeester Weertsplantsoen. Geinig toch? De intake nam heel wat tijd in beslag en terwijl de vriendelijke therapeut al mijn ziektes, aandoeningen, beperkingen, pijnpunten en emotionele blokkades vastlegde op de patiëntenkaart, schrok ik er zelf van. Het was veel en indrukwekkend en dan heb ik het over mijn eigen leven. Niet gek dat het soms gewoon even niet zo lekker met me gaat. Kortom zomerprojectje nummer drie dus; ont-stressen.
Houtfestival
Al plannen voor het weekend? Kom zondag naar het Houtfestival in de Haarlemmerhout en geniet van muziek, theater, beeldende kunst, lekker eten en drinken.
Op Vaderdag, zondag 18 juni vindt het bekende Houtfestival plaats in de prachtige Haarlemmerhout. Het festival wordt op zaterdag 17 juni ingeluid met de Houtnacht. Bereid je voor op een bijzondere ervaring met muzikale klanken uit alle uithoeken van de wereld, ontdek aanstormend talent en geniet van meeslepend theater voor jong en oud. Laat je verrassen door alle optredens, bewonder beeldende kunstwerken en verwen je smaakpapillen bij de diverse foodtrucks. En het mooiste van alles? Dit Haarlemse festival is helemaal gratis en toegankelijk voor iedereen!
Poort naar de wereld.
Het voordeel van een project is dat het een kop en een staart heeft. De staart van het Houtfestival is in zicht. Dit weekend gaat het gebeuren. Maanden werken we met een groep vrijwilligers toe naar Houtnacht en Houtfestival. Mijn rol binnen het communicatieteam is de ‘Social Media’ van het Houtfestival onderhouden. Een taak die ik gewoon vanuit thuis, zittend, liggend en staand kon doen, al was de materie totaal nieuw. Nog niet eerder hebben ik gecommuniceerd over verschillende muziekgenres en stijlen, zoals allerlei crossovers van wereldmuziek met jazz, funk, disco, elektro en combinaties daarvan. Toch heb ik er heel wat over geschreven. Laat ik zeggen het was zeer interessant en leerzaam. Weer eens wat anders dan Hazes, Beste Zangers en de Edwin Evers Band.
Schouw.
Zaterdagavond ga ik met een aantal ambassadeurs van Toegankelijk Haarlem en Drempelloos het festivalterrein op, om de toegankelijkheid te testen en de nodige aanbevelingen te doen. Nu is dit festival veel kleinschaliger dan Bevrijdingspop en zal echt niet alles tiptop in orde zijn, maar het feit is dat ze werken aan toegankelijkheid en dat is een mooi startpunt. Er wordt geen entree geheven en er staan geen hekken om het festivalterrein. Lekker een ongedwongen sfeer, waar jong en oud zich welkom voelt. Het programma ziet er fantastisch uit, met ruim zestig optredens en ik heb er wel zin in! Kom jij ook? Bekijk hier het programma/ blokkenschema!
Hoezo een lege agenda? Volgende week is project Houtfestival dan weliswaar afgerond, stilletjes zal de zomer niet verlopen. Ik heb het kei druk met al mijn nieuwe zomerprojectjes. Saai? Nooit!
Spreuk van de dag
Thuis
De plek waar je terugkeert
aan het einde van de dag
De plek waar je je even
terugtrekken mag
De plek waar je vrij bent
Soms boos bent en huilt
De plek waar je droomt
En de plek waar je schuilt
De plek waar je danst
waar je zingt en hard lacht,
De plek waar je naar verlangt
De plek die op je wacht.
Bij MarNaar deze plek, ben ik op zoek…
Ik wens je een hele mooie zomer lieve Ilse en veel succes met al je “projectjes”. Geniet! ☀️????????
Dankjewel Corina, jij ook! ❤️
Lieve Ilse,
De boog kan niet altijd gespannen staan. Dus pak je rust momentjes. Een heerlijke zomer ????????????????
Helemaal mee eens hoor Loes, komt goed! Jij ook lekker genieten! X
Lieve Ilse, mooie blog weer en ik hoop dat je een fijn nieuw thuis vindt en dat je een heerlijke week met je kinderen hebt in Spanje en in de zomer pak ik graag weer x terrasje met je om even bij te kletsen ????.
Dat is lief Nathaly, thanks! Gaan we doen! X
Lieve Ilse,
Je schrijft het zelf ook al, maar het valt mij echt op: je klimt echt de ladder weer op! Zo sterk, positief en optimistisch ben je dus. En natuurlijk gaat dit proces met ups en downs, dat weet je. Nu lekker voorgenieten van al je zomerse plannen! Heerlijk, vooral dat weekje weg met je kids. Liefs van mij.
Dat is ook zo Marijke, ik klim die ladder wel weer op, maar soms lijkt hij zo verrekte hoog…
Nu eerst maar eens genieten van de vakantie met de kids. Zin in! X
Van thrill naar thrill leven is heel vermoeiend! En dat bewijs of die bevestiging heb je toch eigenlijk niet meer nodig?
Nee, eigenlijk niet, maar ben misschien een beetje hardleers, haha.