Selecteer een pagina

Van 31 augustus t/m 4 september steunt NPO de collecteweek van KWF met de NPO Radio 2 Collecte Drive-in op locatie in Deventer. Door COVID-19 gaan er in 2020 minder collectanten op pad. Door de Collecte Drive-in kunnen donateurs deze week naar de collectanten komen.

Maandagochtend zat ik om tien uur klaar voor het geplande radio-interview ten behoeve van de collecteweek van het KWF op NPO Radio 2. Het intake gesprek met Rosa van de redactie afgelopen week, was heel fijn verlopen, maar we hadden best uitgebreid met elkaar gesproken. Nu hadden ze aangegeven dat het interview tussen de vijf en tien minuten mocht duren. Duidelijk, ik moest mijn verhaal hier en daar wat inkorten. Best lastig als je een periode van zes jaar, wat een absolute rollercoaster was vol operaties, behandelingen, controles, revalidatie, re-integratie, hoop en wanhoop, wil beschrijven. Het was toch echt de bedoeling dat er ook nog tijd was voor het draaien van (verzoek) plaatjes en ik dus niet de hele uitzending vol mocht kletsen. ???? Ter voorbereiding had de redactie mij wat vragen gemaild, die ik zondags serieus had voorbereid. Rutger (dj) belde mij iets na tienen, zei dat hij het bijzonder vond dat ik mijn verhaal wilde vertellen en vroeg of ik er klaar voor was. ‘Kom maar op!’ zei ik. De opname werd gestart en ik werd geïntroduceerd door de presentator. Tja, en dan loopt zo’n gesprek door de spontane vragen net even anders dan verwacht, waardoor mijn beknopte uitvoering toch een ietsie pietsie langer werd. ???? Ik had geen benul van tijd en kletste er op los. Op het moment dat de radio dj mij bedankte voor het delen van mijn verhaal (zat al ver boven de tien minuten ????), was de vraag over mijn ‘houvast’ nog niet voorbij gekomen en had ik dus nog niets verteld over de Ride for the Roses. ???? Dus voordat hij de kans kreeg het gesprek te beëindigen, zei ik dat ik graag nog wat wilde vertellen over de Ride en stak meteen van wal. Geen spelt meer tussen te krijgen, haha…???? Geen idee wat ik allemaal gezegd heb, maar de klok op mijn iPhone gaf aan dat ik ruim twintig minuten ‘over tijd’ was. Het interview werd afgerond en Rutger bedankte mij vriendelijk voor mijn bijdrage en wenste mij een fijne dag toe. Het zat erop. ???? Ik bleef aan de lijn hangen, maar wist eigenlijk niet of hij, buiten de opname, nog bij mij terug zou komen. Gelukkig deed hij dat wel. Rutger vond het heftig te horen wat ik allemaal meegemaakt heb. Zoveel ellende. Wel zei hij meteen dat hij zou moeten ‘snijden’ in de opname, omdat het echt te lang was. Alle begrip uiteraard, maar wat een klus zal dat zijn geweest. ???? Wat schrap je wel en niet? Ik wenste hem veel succes met ‘knippen’ en de verdere uitzending en was stiekem heel benieuwd wat er van ons gesprek overeind zou blijven. ????

Vanochtend rond tien over half zes was ik ‘in the air’. Zelf lag ik heerlijk op één oor te tukken ???? hoor, maar er blijken genoeg mensen op dat tijdstip wakker, aan het werk of onderweg te zijn. Mocht je de uitzending ‘toevallig’ (????) gemist hebben en wil je het interview terugluisteren klik dan hier. ???? Ons Inge was de eerste die geluisterd had en reageerde meteen. Zij zei het ook al, maar wat klink ik heerlijk Brabants… Die zachte G, geen ontkomen aan! ???? Wel gek om jezelf op de radio te horen. Die stem… ???? Op de vraag van Rutger, welke naam hij mocht vermelden, gaf ik aan dat het Ilse Moerkerk – van Hooijdonk mocht zijn. Dan is mijn pa ook weer blij en tevreden… ????

Laten we hopen dat het de nodige aandacht heeft getrokken bij de vroege luisteraars en er deze week veel nieuwe donateurs aansluiten bij het KWF, want daar is het uiteindelijk om te doen. Tegen kanker. Voor leven. ????????

Spreuk van de dag ????

Elk verhaal heeft een einde, maar in het leven is elk einde slechts een nieuw begin.