Selecteer een pagina

Mijn eerste vrije dag! Na maanden van hard werken, had ik lekker weer eens een dagje vrij. Even niets moeten. Toch zat uitslapen er niet in, omdat de hulp in de huishouding zou komen. Om kwart over acht zat ik gedoucht en wel, aan de koffie. Sven was thuis en zat achter zijn boeken te studeren. Morgen beginnen de eindexamens. Spannend hoor. Lynn begon wat later en kon dus mooi Body even uitlaten.

Rond koffietijd kwam (oma????????‍♀️) Irene met de kleine Kay op visite. Wij dronken een lekker bakje koffie, terwijl Kay op onderzoek uitging. Zo grappig zo’n klein mannetje. Samen hebben we een rondje door de buurt gelopen.

[wpvideo IQTK6scu ]

Deze keer liep ik niet met krukken, maar achter de kinderwagen! Dat ging best heel goed, terwijl ik toch het gevoel heb, dat mijn prothese niet helemaal goed staat afgesteld. Maandag toch de prothesemaker er even naar laten kijken. Irene ging na de wandeling weer naar huis, want het was etenstijd voor de kleine man. Omdat ik mijn prothese aan had, vroeg ik of Sven mij wilde helpen om de trap op en neer te lopen. Een mooie oefening! Als ik dat dagelijks een keertje doe, wordt het vanzelf routine. Zoals ik al zei, het was lunchtijd en dan heb ik het geluk dat Sven thuis is, want hij verzorgde een overheerlijke salade.

Daarna ging ik lekker wat rommelen, maar toen de prothese pijn ging doen, heb ik hem afgedaan. Het was tijd om even wat rust te pakken. Er werden prachtige rozen???? en een mooie bos bloemen???? afgeleverd. Zo lief! ???? Frank vertrok naar Amsterdam voor de wedstrijd ⚽️ Ajax – Tottenham. Super vet! Ook nu zorgde Sven voor een heerlijk bordje avondeten. Wat heb ik het toch goed! Daarna hebben Sven en ik samen Body uitgelaten. Nou ja, Sven liet Body en mij uit kan ik beter zeggen. ???? Omdat ik toch best veel gedaan heb met prothese aan, vrees ik dat ik wel een klein drukplekje heb. Bij Heliomare gaan dan de alarmbellen rinkelen, dus nu moet ik zelf zorgen dat het plekje beschermt en wat ontlast wordt. Lynn en ik hebben samen naar Ajax gekeken, wat een spanning en wat een deceptie in de tweede helft. Zo jammer.

Soms krijg ik de vraag hoelang ik nog blijf bloggen. Zelf weet ik het antwoord niet. Mijn revalidatie is nog niet klaar, dus daar zal ik zeker over blijven schrijven. Misschien niet meer elke dag, maar dat zien we wel.

Zo lekker slapen en morgen gezond weer op! ????