Na een lekker nachtje slapen werd ik wakker en wist ik meteen wat er vandaag op het programma stond. De poliklinische VAC (spons) wissel, deze keer voor het eerst in Heliomare. Heel spannend. Ook omdat de 1ste poliklinische wissel in Leiden traumatisch was verlopen.

Zoals elke dag kreeg ik eerst ontbijt op bed. Daarna werd ik even met rust gelaten. Normaal word ik in bed gewassen, maar nu zou ik met brancard gedoucht worden. Daar keek ik echt naar uit, maar het was ook bedoeld om de wondverpakking en de sponsen die in de wond zaten los te weken. Een uur voor de wissel kreeg ik extra pijnstilling. Dit helpt een beetje om mij rustig te houden, maar het helpt helaas niet tegen fantoompijn.

Om half elf werd ik overgeheveld van mijn bed, naar een douche-brancard. De heerlijke Rituals en de shampoo & crèmespoeling nam ik mee naar de badkamer. Eerst mocht ik douchen, het water was heerlijk warm en het voelde zo goed! Thuis douche ik elke dag, hier 1 keer in de 4 weken.???? (Nee, ik stink niet hoor, word elke dag goed gewassen!????) Ik kan je zeggen, ik heb nog nooit zo lekker gedoucht!

Maar de verpleging gebruikte het water ook om de wondverpakking langzaam te verwijderen en de sponsen te verzadigen met water, zodat deze makkelijker los zouden laten. Het plastic ging er redelijk makkelijk af, al is de huid super gevoelig. De witte spons liet deels ook los en het andere gedeelte werd er langzaam afgetrokken. Ik gilde het even uit van de fantoompijn en de tranen rolde over mijn wangen. Daarna werd ik even met rust gelaten en mocht ik weer genieten van het warme water over mijn lijf. De verpleegster zei dat de wond er mooi uit zag en de witte spons eraf was. Pfff… gelukkig maar. Er zat nog maar een klein stukje zwarte spons in het diepere gedeelte van de wond. Het laatste stukje zou de wondspecialist in bed doen.

Dus werd ik afgedroogd, terug gebracht naar mijn kamer en weer overgeheveld naar mijn bed. Nu zou het laatste stukje spons verwijderd worden, dus zette ik mij schrap. Voor ik het wist was het laatste stuk spons eraf. Zo die viel mee! Nu kwam het laatste deel van de behandeling: de wond opnieuw voorzien van de nodige sponsen en daarna de verpakking die vacuüm getrokken moet worden door de VAC pomp. Het ging in een keer goed. Mooi werk van de verpleegkundige en de wondspecialist. ????????

Voor mij was het tijd om bij te komen en uit te rusten omdat het heel intensief is vanwege de fantoompijn. Binnen no time lag ik te knorren. ????

In de middag ben ik toch een uurtje uit bed geweest. Eerst met de ergotherapeut om te kijken hoe ik met de rolstoel naar de wc kan, een soort van droog oefenen. Daarna ben ik een kopje koffie gaan drinken in de huiskamer.

Terug in mijn kamer, kwamen Frank, Sven en Lynn op visite. Fijn om ze weer even te knuffelen, vooral na het dipje van gisteren. Ik mis ze gewoon. Rond etenstijd gingen ze weer weg

dus bleef ik, met een bordje wit-vis in currysaus met rijst en boontjes, achter. Heel veel trek had ik niet, dus ik was snel klaar. Collega Carla kwam nog op bezoek, dat was leuk en we hebben gezellig bijgekletst.

De verpleging heeft mij later weer geholpen om mijn nachtponnetje aan te doen. Nu lekker Expeditie Robinson kijken en proberen de hevige fantoompijn te negeren. Het blijft een raar fenomeen…

Het compliment van de dag is: ‘Met jou kun je lachen’. ????