Selecteer een pagina

Deze ochtend werd ik vroeg wakker van de fantoompijn. Sinds ik de medicatie aan het afbouwen ben, heb ik echt meer pijn. In de nacht en in de ochtend. Zo balen! ???? Misschien moet ik eens vragen of ze de acupunctuur nog een keertje willen herhalen. Baat het niet, dan schaadt het niet. Morgen heb ik EMDR therapie, ook daar zal ik het nogmaals bespreekbaar maken. Na een beetje rekken en strekken, kon ik opstaan en douchen. Lynn vertrok naar school en ik nam een bakje kwark met muesli als ontbijt, met een kopje koffie natuurlijk.☕️ Daarna was het wachten op het busje. En wachten…en wachten. Ruim een half uur te laat, maar daar ben ik al een beetje aan gewend, dus op naar Wijk aan Zee. Of nee, toch niet. We moesten nog mensen ophalen in IJmuiden. Van twee verschillende adresssen. ???? Uiteindelijk kwamen we om iets over half tien aan bij Heliomare. Dus ik snel mijn been weggezet in de oefenzaal en naar maatschappelijk werk gereden, waar ik bijna drie kwartier te laat aanschoof. Gelukkig had ik in de bus al even contact gehad, zodat de maatschappelijk werkster wist dat ik vertraagd was. Onder het genot van een bakje koffie, hebben we toch nog even bijgepraat. Aansluitend had ik de amputatie loopgroep. Deze keer begonnen we al kletsend, want één revalidant van deze groep, had afgelopen week meegedaan aan de handbike-battle in Oostenrijk met team HelioHeroes en had een hoop te vertellen. Hele leuke enthousiaste verhalen over een week vol inspanning en ontspanning. Bij Heliomare proberen ze mij een beetje te paaien voor de editie van 2020. Nou, daar moet ik nog eens goed over nadenken…het is namelijk heeeeel zwaar. ???? Natuurlijk hebben we niet alleen gekletst, maar ook wat gelopen. De oefening van vandaag was versnelling in het lopen. De therapeut gaf aan of we sneller of juist langzamer moesten lopen. Het ging goed, maar het was wel uitkijken, toen mijn been blokkeerde viel ik bijna op mijn neus… ???? Hierna ben ik op de ‘bonnefooi’ naar de sporthal gegaan om te kijken of ik mee kon doen met een potje badminton. Yes, ik mocht spelen, leuk! Dat was alweer even geleden, maar ik werd er weer heel blij van.???? De drie kwartier die ik vrij was, heb ik nuttig besteed door met mijn prothese aan wat rondjes te lopen. Vanaf de receptie richting de sporthal, langs de fitness door naar buiten om vervolgens via de hoofdingang weer naar binnen te lopen. Ik ging als een speer! ????

Om twaalf uur stond de vrijwilligersbus van Stichting OIG-IHD al klaar om ons naar het Uitgeestermeer te brengen, voor de tweede zeilles. Grappig, want de chauffeur was een bekende van mij, een oud ledenraadslid van de Rabobank. Het was nog wisselend bewolkt, maar de temperatuur was goed. Aangekomen in de haven, stonden de vrijwillige instructeurs al op ons te wachten. Ook mijn instructeur van de afgelopen week was er en omdat het goed bevallen was, mocht ik ook vandaag met hem in een zeilbootje.⛵️

Deze keer niet de paarse, maar het hemelblauwe bootje. Onderweg werd er van alles uitgelegd en werd ik aan het werk gezet. Ik had het roer (letterlijk????) in handen en bediende het fokzeil. Voor de wind, door de wind, overstag en gijpen, ik heb het allemaal gedaan. De zon☀️ brak door en het was heerlijk op het water. We hadden een lunchpakketje voor onderweg meegekregen, dus heb ik op het meer mijn broodjes gegeten. Oud collega Loes kwam, deze keer met onze begeleider, het Uitgeestermeer opvaren om gedag te zeggen en wat foto’s te maken. Gezellig, maar veel tijd om te kletsen hadden we niet. Woensdag komt ze samen met Esther lunchen, dus dan praten we bij! ????????

Na het zeilen zijn we met het vrijwilligersbusje terug gebracht naar Heliomare. Daar ben ik snel naar de wc gegaan, heb ik mijn been opgehaald en een glaasje water voor de dorst en toen stond het busje alweer klaar om mij naar huis te brengen. Ook nu was het erg druk onderweg en gingen we via IJmuiden naar Haarlem. Omdat ik al even ‘gezeten’ had in de boot en busjes, was het nu echt een beetje op. Mijn rechterbil deed pijn, vervelende steekpijnen. Ik was blij toen het busje onze straat weer inreed. Thuis! Zucht…????

Uit een doosje vol kracht????

Door je zorgen te maken verdwijnen de problemen van morgen niet, maar verdwijnt de kracht van vandaag.