Over ongeveer een week springen honderden deelnemers van de Swim to Fight Cancer het Spaarne in om verschillende afstanden te zwemmen en daarmee geld op te halen voor baanbrekende onderzoeken waaronder het vaccin tegen kanker. Een vaccin, dat klinkt bijna als muziek in de oren, toch? Don’t worry, ik ben niet overgehaald om alsnog zelf het water in te springen, maar wil wel een steentje bijdragen aan dit event. En zo dachten meer mensen daar blijkbaar over. Er hadden zich namelijk maar liefst negentig vrijwilligers aangemeld om deze dag tot een succes te maken. Ook Lonneke en ik zijn de 18de van de partij!

‘Graag nodigen we jou uit voor de vrijwilligers informatieavond in Rijksmonument de Koepel.’

Zodra je een Fight cancer crew shirt draagt, ben je onderdeel van de organisatie en kun je aangesproken worden door deelnemers of media. Daarom werden we uitgenodigd om bij elkaar te komen, kennis te maken met het kernteam en de belangrijkste informatie te ontvangen van het verloop van deze dag. Lonneke kon er niet bij zijn, dus ik moest opletten voor twee. De locatie was de voormalig, inmiddels volledig gerenoveerde, gevangeniskoepel. Leuk, want daar had ik al veel goeds over gehoord, maar was er zelf nog niet geweest.

Team ontvangst.

Rondom de Koepel was het een beetje chaotisch, omdat er allerlei wegwerkzaamheden waren en er delen waren opgebroken. Gelukkig vond ik de ingang vrij snel, al moest ik iets omrijden, omdat de stoeprand bij de oversteek te hoog was. Voor de deur twijfelde ik even waar ik mijn handbike kon afkoppelen, maar zag dat er binnen voldoende ruimte was, dus fietste ik de hal in. Daar koppelde ik mijn bike af, om vervolgens aan te sluiten bij de rij vrijwilligers ter registratie. Er waren een aantal bekende gezichten, maar het merendeel van de groep kende ik niet. Toen ik aan de beurt was, werd verteld op welke post Lon en ik zijn ingedeeld, namelijk team ontvangst. Ik had als voorkeur aangegeven dat ik graag medailles wilde uitreiken aan alle bikkels die gezwommen hebben, maar aangezien dat op het ‘ponton’ (vlotbrug) gebeurt, leek het de organisatie niet zo geschikt voor een eenbenige. Dan zou ik waarschijnlijk alsnog in de plomp belanden, haha.

Spring!

Jorn – Swim 2018

Iedereen kreeg twee consumptiemunten voor de avond, een blauw crew shirt en een Swim-armbandje voor het event en een callsheet voor de post. Daarna werd je verzocht aan te schuiven bij je team, dus rolde ik naar de tafel ‘Ontvangst’, waar de anderen teamleden al aan de koffie zaten. We stelden onszelf aan elkaar voor en niet veel later begon het programma. Op de vraag wie er zelf direct of indirect geraakt is door kanker, stak echt bijna iedereen zijn hand op. Kanker raakt niet meer één op de drie personen, maar één op de twee of zelfs meer. De cijfers liegen er niet om. Er is werk aan de winkel! Marleen Bijleveld zong na het welkomstwoord het lied ‘Spring’, dat ze in 2018 speciaal voor dit event geschreven heeft. Kippenvel bij het horen van het nummer toen mijn broer in dat jaar voor mij het water in sprong en kippenvel nu het hier zo klein gezongen werd voor de groep vrijwilligers. Prachtig!

Je moet roeien met de vrijwilligers die je hebt!

Zonder vrijwilligers geen event, dus mooi om te zien dat zoveel mensen zich hiervoor in willen zetten. Jarenlang heb ik bij de Rabo een fietstocht georganiseerd voor duizenden deelnemers en hield ik ook een informatief praatje voor alle collega’s en vrijwilligers, omdat het belangrijk is dat alle neuzen dezelfde kant opstaan. Nu zat ik aan de andere kant en luisterde aandachtig naar wat ze te vertellen hadden. De hele stad kleurt die zondag blauw en dat vraagt een strakke planning en een goede organisatie. We moeten het tenslotte samen met de verschillende teams fiksen.

It takes teamwork to make dreamwork!

Het gaat van team Ontvangst (welkom!) tot team Tapijt (die een blauwe loper uitrollen van maar liefst tweeduizend meter), Team Sub (voor de mogelijke problemen op het water), Team Horeca (voor een natje en een droogje), Team Massage (voor de nodige ontspanning), Team Medaille (voor het uitreiken na het volbrengen van de zwemtocht), Team Deco (voor het versieren van de stad), Team Douche (om alle ruggen te schrobben ????), Team Foto (voor de verslaglegging in beeld) en ga zo maar door. Oh ja, niet geheel onbelangrijk, er is ook nog een team Duikers dat de zaterdag voorafgaand aan de Swim het Spaarne induikt om al het schroot van de bodem te vissen. Daar is de gemeente natuurlijk heel blij mee, een duidelijke win-win dus. Ik ben trouwens wel blij dat we pas om half twaalf hoeven te starten (mooie tijd voor een zondag), want er zijn teams bij die staan ingedeeld van zeven uur in de vroege ochtend tot sluit. En sluit betekent dan dat alles, maar dan ook echt alles netjes is opgeruimd. Ook die blauwe loper van tweeduizend meter. ????

We sloten het formele gedeelte af met het maken van een groepsfoto in het blauw. Hiervoor moesten we allemaal in het centrale gedeelte van de Koepel, op de trap gaan zitten. Aangezien ik Leggy aanhad, ging hem dat voor mij niet worden, ik bleef veilig bovenaan staan. Na afloop was er tijd voor een gezellig praatje, een drankje en…een bitterbal. Nou vooruit, eentje dan! ????