Ik ben nog steeds aan het bijkomen van afgelopen weekend. Nu ik eenmaal een beetje heb toegegeven aan mijn vermoeidheid is het sterker aanwezig dan ik zou willen. Zucht.

Gisterenochtend kwamen mama en Manja op visite. Ik kreeg van mams een mooie bos bloemen, omdat ik de 25 km van de Ride op de handbike heb volbracht. ???? We hebben onder het genot van een kopje koffie en een heerlijke koek, alle foto’s samen bekeken. Even later belde de bloemist aan en werd er nog een prachtige bos bloemen afgegeven, afkomstig van een vriendinnetje, met een mooi kaartje eraan met felicitaties omdat ik de Ride voltooid had. Wat lief allemaal! ????

Daarna zijn we naar Elswout gegaan om met Body een blokje te wandelen. Ik uiteraard in mijn rolstoel. We hebben een mooi rondje gedaan, maar eerlijk gezegd was het niet heel handig. Er lag veel mul zand op de paden en het was hard werken hoor om daar met de rolstoel doorheen te komen. ???? Sommige stukken moest ik met krukken lopen en nam Manja de rolstoel mee. Een goede training was het daardoor wel. ???????? Thuis hebben we geluncht en voelde ik toch wel dat de energie een beetje weg was. De familie ging naar huis en ik ging languit op de bank. ????

Bij het opstaan vanochtend was ik eigenlijk nog steeds moe, maar na een beetje rekken en strekken en een warme douche ging het wel iets beter. Na het ontbijt ging de bel en stond Marloes Teerenstra, redacteur van het KWF voor de deur. Zij zou mij interviewen voor de rubriek ‘Wilskracht’ van het magazine ‘Sterker’. Dit blad is een magazine voor KWF relaties. Het gaat om een integer stuk over wilskracht. In de vorige editie was het verhaal van Bibian Mentel opgenomen, mijn held. Best gek dat ik op diezelfde plek kom met mijn verhaal. Het blad verschijnt pas in december, maar de redacteur wilde mij vlak na de Ride spreken, omdat alles dan nog vers in mijn geheugen lag. Er worden foto’s bij geplaatst die tijdens de Ride zijn gemaakt. Tja, ik zeg keuze genoeg…! ????

We hebben bijna tweeënhalf uur zitten praten. Het was een leuk en fijn gesprek. Omdat het gesprek opgenomen werd, hoefde ze geen aantekeningen te maken en had ze echt volledig de aandacht bij mijn verhaal. Het was een leuke en spontane meid trouwens. We hebben afgesproken dat ik het verhaal vooraf te zien krijg, maar dat duurt waarschijnlijk nog wel even.

In de middag was mijn batterijtje toch weer redelijk leeg en heb ik zelfs een tukkie op de bank gedaan. Om ook het lopen met prothese een beetje te blijven trainen, heb ik een rondje om het zwembad gelopen met onze Body. Toch gaat het lopen op dit moment niet zo soepel, dat komt onder andere door de pijn en stijfheid van de breukjes in mijn onderrug. Daarbij denk ik dat het weer eens tijd wordt om naar de prothesemaker in Heliomare te gaan, omdat ik het gevoel heb dat het korset van de prothese niet goed genoeg meer aansluit en mijn rechterbeen daardoor langer lijkt. Volgende week maar eens bellen.????

Uit een doosje vol geluk:????

Het leven moet worden bekrachtigd met veel vriendschappen. Beminnen en bemind worden is het grootste geluk van het bestaan.????