Selecteer een pagina

Lynn en ik hadden vandaag afgesproken om te gaan shoppen in Haarlem. Voor mij de eerste keer na ruim acht maanden. We hadden er zin in! ???? Frank had daarvoor een lekker fruitontbijt verzorgd, heerlijk al die vitaminen. Wij waren er klaar voor! Omdat ik nog geen handbike heb en het met de rolstoel toch net iets te ver en te vermoeiend is, heeft Frank ons in het centrum afgezet. We waren best vroeg, de eerste winkels waren zelfs nog niet eens open.???? Na tienen konden we winkel in, winkel uit. Niet alle winkels waren even rolstoelvriendelijk. Er waren soms echt te hoge drempels of een rolstoel-plank die zo steil was dat je ongetwijfeld met je neus in de schappen zou belanden, als je daar vanaf zou gaan.???? Lynn slaagde al vrij snel. Haar staat alles natuurlijk fantastisch. ???????????? Soms probeerde ik ook wat te passen, maar ook dat viel niet altijd mee. De pashokjes waren soms zo klein dat er amper een rolstoel in kon. En als ik er wel in paste, kon ik mijn kont niet keren.???? Maar het is gelukt, ik heb wat gekocht, een tuniek/ jurkje.

Best vermoeiend eigenlijk dat shoppen.???? Op een gegeven moment moest ik naar de toilet, maar ja waar doe je dat midden in de stad? Aangezien de Delifrance het dichtste bij was, gingen we daar naar binnen. Mijn rolstoel kon maar net door de ingang en eenmaal binnen bleek dat de wc op de eerste etage was.???? Weer een uitdaging dus. Ik liet de rolstoel beneden en ben samen met Lynn naar boven gegaan. Fijn dat ik op zo’n moment toch een beetje kan ‘traplopen’, wel zo handig ook. Gelukkig was er een goede trapleuning en kon ik veilig naar het toilet.

Aan het eind van de winkelstraat had Lynn genoeg tasjes met leuke aankopen, was mijn portemonnee leeg en mij energie hartstikke op.???? De terrassen zaten overvol en ik voelde mij enorm bekeken. Heel begrijpelijk, maar het stemde mij deze keer ietwat verdrietig. Tijd om naar huis te gaan dus! Lynn had Frank gebeld om ons op te halen. Eenmaal thuis ben ik languit gegaan en heeft Lynn een lekker broodje gesmeerd. Even bijkomen, maar… we hebben geshopt! ✅????????

Aan het eind van de middag kwamen Lonneke & Wim gezellig borrelen en barbecuen.???? We hebben de hele avond lekker buiten gezeten. Terwijl de mannen voetbal zaten te kijken, hebben Lonneke en ik nog een rondje door de buurt gewandeld. En het lopen ‘liep’ gesmeerd! ????

Dat het leven eindig is, lijkt erg, maar is het niet. Juist de angst voor het gemis, zorgt dat je haar waarde ziet. Martin Gijzemijter