Selecteer een pagina

Gisterenavond begon het al. Fantoompijn. Getver! De nacht was daarom niet heel relaxed. Heftige pijnscheuten gingen door mijn rechterbeen naar mijn voet. En het ergste is…dat been is er niet meer. Die voet ook niet. Wat heb ik gedaan waardoor het zo geprikkeld is? Misschien toch het ‘vallen’ op het fitness apparaat? Of teveel gezeten. Ik weet het niet. Kan van alles zijn. Een ding is zeker; het is verdomd vervelend! ????

Het zag er buiten niet best uit. Grijs en nat, echt ongezellig weer, maar de rolstoelles buiten ging gewoon door. Gelukkig was het even droog en konden wij rondom Heliomare verschillende heuveltjes op en af. Het schuine stoepje achter het zwembad was killing. Maar…ik heb het wel gehaald! Natuurlijk. ????????????

Omdat we om tien uur eindigde in de sporthal, kon ik mooi aansluiten bij de ochtendgym. Het is altijd goed voor je spieren en leuk om mee te doen. Ook nu gebruikten we gewichtjes. Na deze twee trainingen, had ik even tijd om op bed te liggen. De volgende therapie was de ergo-fysio combi, deze keer kregen we uitleg over ‘schouderblessures’ en vooral hoe deze te voorkomen. Ook mijn schouders hebben het best heel zwaar door het rijden met de rolstoel, lopen met krukken en het handbiken. Soms voel ik ook echt al pijn in mijn schouders, dus de tips die we kregen, zal ik zeker ter harte nemen. Het was tijd voor de lunch in de huiskamer. Vandaag kregen we een kopje erwtensoep aangeboden, dat was erg lekker, lang geleden ook. Daarna konden we weer aan de bak. Eerst het zelfstandig oefen half uurtje, waar ik met de fysio een bal overgegooid heb, buiten de loopbrug. Dat was best spannend, want ik had alleen de bank achter mij waar ik op terug kon vallen en dat gebeurde ook…een paar keer. ???? Tussen de bedrijven door had ik afgesproken met één van de medewerkers van Heliomare, waar ik een paar jaar geleden de Rabo Lenteborrel en de Heliolympics mee georganiseerd had. Echt een bizarre situatie, nu zaten we samen aan de koffie, maar in een hele andere setting. Zij zag mij voor het eerst tijdens de rolstoelles vanochtend en was zich rot geschrokken. Dan besef ik me weer dat wat mij overkomen is echt heel heftig is. ????

De laatste training was by far de zwaarste van de hele dag. Mat training. Hier deden we oefeningen liggend op een mat, voor de buik, de rug en de benen/been. Ook ben ik zonder hulp van de mat opgestaan, dus vanuit mijn eigen beenkracht ben ik op één been staande gekomen. Best knap toch?! Na dit uurtje was ik kapot, dus ging ik terug naar mijn kamer om even te liggen. De rust duurde alleen niet zo lang, want Sven en Frank kwamen binnen. Frank was een beetje ‘baldadig’ en ging in mijn rolstoel los; wheelies, rondjes draaien en als een dolle door de gang. ???????? We gingen samen eten in de Orangerie. Frank nam de witlof met een slavink en Sven en ik kozen voor de spaghetti. Als toetje kregen we een Ben &Jerry’s ijsje! ????Na een lekkere cappuccino gingen we weer naar boven.

Sven mocht mijn loopje filmen en Frank kon het niet laten om mij even te pesten. Ach ja, iemand moet de leukste zijn…????

[wpvideo tYU8yRCi ]

Ik heb de heren uitgezwaaid bij de lift en ben daarna even naar de huiskamer gegaan om een potje te Keezen. Om half negen lag iedereen voor de buis om ‘Stuk’ te kijken van de VPRO. Stuk is een vierdelige docu waarin een aantal mensen wordt gevolgd tijdens de periode die ze hier doorbrengen in Heliomare.

Deze uitzending had ik al gezien, maar ook nu was het weer ontzettend indrukwekkend. En het blijft gek, dat ik één van de revalidanten ben. ????

De één moet in het leven, veel meer dan de ander dragen. Zodra je dat durft toe te geven, heeft je geluk pas kans van slagen. Martin Gijzemijter