Grappig, ik hoor van iedereen dat ik zo druk ben met alle therapieën en dat is natuurlijk ook zo, maar dat vind ik juist heel fijn. Hoe meer, hoe beter. Het geeft mij energie om sportief bezig te zijn en de pijn verdwijnt wat naar de achtergrond. Misschien is het ook verstoppertje spelen, want zo hoef ik niet na te denken over wat er allemaal gebeurd is en gebeurt nu. Maar goed, als dat mij helpt…???? Natuurlijk pak ik ook mijn rust. Tijdens lunchtijd lig ik meestal op bed en eet ik dus mijn broodje daar. So don’t worry, ik zorg echt wel goed voor mezelf! ????

Mijn dagstart begon met de ergo-fysio therapie, een rustig half uurtje praten over rolstoelen, aanvragen aanpassingen enzo. Daarna ging ik door naar de ochtendgym om een beetje warm te draaien voor deze dag. Na een kopje koffie kon ik meedoen met een potje Jeu de boules. We vormden twee teams. Links de spelers met een amputatie, rechts de rest. ???? Hoe cru dat ook klinkt, wij kunnen daar hartelijk om lachen. Gelukkig maar. Durf het bijna niet te zeggen, maar ook nu zat ik in het winnende team! ???????? We gingen vroeg lunchen, omdat we om tien over twaalf in de kapel deel drie van ‘Stuk’ mochten kijken. Ook deze aflevering was weer mooi en indrukwekkend. Een ieder die hier verblijft heeft een verhaal. Een heftig verhaal. Één les die we hieruit kunnen leren is ‘Pluk de dag’, morgen kan echt alles anders zijn. Zeker kijken dus volgende week!

Frank zat al op mij te wachten voor het gesprek met de maatschappelijk werkster. Samen hebben we gekeken naar wat er nodig is als ik straks met ‘ontslag’ ga en dus weer thuis kom. Na vier maanden…Ik kijk er heel erg naar uit. Maar goed voor het thuisfront betekent dat wel extra werk, omdat ik toch wel een beetje afhankelijk ben. Zij gaan gewoon naar school en werk, dus ik moet het in mijn eentje kunnen redden. Dat wordt nog wel even spannend. We bekijken de twee komende weekends hoe het thuis gaat en dan met name het douchen. Als ik me niet veilig genoeg voel, gaan we hiervoor toch thuishulp inschakelen.

Frank ging ook nog even mee naar de fysio. Ik koos ervoor om een mat training te doen. Dus vanuit mijn rolstoel moest ik op de mat komen liggen. Dat is al een oefening op zich. Overgooien met de bal vanaf buik ligging en draaien op mijn linker en rechterzijde. Links is geen probleem, maar over rechts kan ik slechts een klein stukje draaien, omdat ik dan onwijs veel fantoompijn, maar ook pijn voel vanuit het wondgebied. Maar als we dat blijven herhalen, gaat dat straks ook vast beter. Goed ik kan dus vanaf de rolstoel naar de grond en ook weer terug. Kan zomaar handig zijn! Frank ging naar huis en ik ging mijn jas halen voor een uurtje handbiken. Ik kreeg dezelfde fiets als vorige keer, dus met ondersteuning. Samen met de trainer hebben we een uurtje door de prachtige duinen gefietst, echt heel mooi.

Koud was het wel (heel koud!⛄️) en mijn handschoenen waren te klein waardoor ik niet bij de handrem kwam. Voor de veiligheid heb ik dus mijn wielerhandschoentjes aangedaan, maar deze boden weinig bescherming tegen de kou. Terug in Heliomare duurde het echt wel even voordat ik ontdooit was. Mijn vingers deden gewoon pijn van de kou, maar de tocht was prachtig, het fietsen leuk en we hebben de Schotse Hooglanders gezien! ????

Ik lag net op bed toen Lynn en Marie de kamer binnen kwamen, Sven volgde iets later. Samen hebben we in de Orangerie gegeten, een bakje salade, een lekkere lasagne en een bakje fruit toe. Na een kopje koffie, gingen we weer terug. Sven moest trainen en Lynn oppassen, dus heb ik ze bij de lift uitgezwaaid. Het was lang geleden dat ik vanaf zeven uur, visite-vrij was. Ook wel een keer lekker. Maar ik lag nog maar net toen één van mijn collega revalidanten kwam vragen of ik mee wilde doen met een potje Keezen. Nou vooruit dan maar! ????

Het spelletje duurde best lang, maar was wel gezellig. En ja ook hier de winst in de pocket! ???????? ????

Nog één nachtje slapen, dan mag ik lekker naar huis. Yes!

Wees zo druk met houden van, met het zien van al het lieve, dat kritiek je niet meer deren kan, leunend op het positieve. Martin Gijzemijter