Selecteer een pagina

Bedankt voor de lieve en mooie reacties op mijn Sinterklaas gedicht. Die roos ???? komt recht uit mijn hart. Zonder jullie steun, zou mijn traject nog moeilijker zijn. Echt! Het is fijn te lezen dat jullie met mijn verhaal ‘naar bed gaan of opstaan’. Dat mijn verhaal raakt. Dat is mooi, dan heeft al die ellende en al mijn ervaringen toch ook nog betekenis en positieve kanten. Mijn nicht Gerda schreef zojuist een super mooi gedicht als reactie op mijn Sinterklaas-blog. Dank, dank, dank! ???? Graag deel ik het met jullie.

Je hebt een zwaar jaar acher de rug.

Blikte daar met een gedicht op terug.

In weinig woorden zoveel gezegd.

Je gedachten en gevoelens bloot gelegd.

Zoveel pijn en leed met ons gedeeld.

Je verhalen hebben ons niet verveeld.

Fijn ook die vele positieve zaken.

Die jouw leven aangenaam maken.

Je gezin, je familie en je vrienden, fantastische mensen.

Een betere omgeving kun je je niet wensen.

Ilse 2.0, we houden van jou.

Je bent gewoon een geweldige vrouw.

Prachtig! ❤️ Iets anders. Laat ik met positief nieuws beginnen. De uitslag van het borstonderzoek is binnen. Er zijn geen aanwijzingen gevonden voor borstkanker. Yes! ???????? Dit betekent dat ik over twee jaar pas weer opgeroepen word voor een volgend bevolkingsonderzoek. In the pocket! ✅ Daarnaast heb ik de huisarts gesproken over de uitslag van mijn bloedonderzoek. De bloeduitslag was goed met uitzondering van één waarde. Toch is dat niet de oorzaak van mijn ‘vermoeidheid’ of ‘energielek’. Over drie maanden herhalen we dit onderzoek om te kijken of de waarden dan wel oké zijn. Nu hoef ik daar niets mee en laat ik het los. Wel moet ik misschien iets meer rustmomentjes inlassen. ???? Uiteraard heb ik de huisarts ook gevraagd of hij ervaring heeft met een hypnotiseur die fantoompijn behandeld. Helaas was ook hier het antwoord, ‘nee sorry’. Het ziekenhuis niet, Heliomare niet, de huisarts niet…wie dan wel? ???? Blijkbaar is mijn probleem niet heel erg veel voorkomend. Fijn, want het is echt een nare pijn en ik gun het niemand. Wel zou hij de vraag in de groep gooien van huisartsen en revalidatieartsen. Zodra hij wat weet neemt hij contact met me op. Ik wacht het af. Ondertussen heb ik wel een tip ontvangen van een van de dames waarmee ik train in de oncologische groep bij de fysio, en een tip van mijn zus. Die tips ga ik uiteraard bekijken.

Gisterenochtend heb ik getraind bij de fysio. Het was erg druk, niet alleen met mensen die voor de fysiotherapie komen, maar ook personal trainers die de ruimte ‘huren’ om met hun klanten te trainen. Nou en die kreunen en steunen wat af hoor. ???? Ze gooien met gewichten en voelen zich soms heel wat. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mij dan best ‘naakt’ voel met mijn ene been. In de rolstoel. ???? Ik herken het fanatisme wel hoor. Vroeger, met name in Tenerife, heb ik ook een tijd gehad dat ik super hard trainde. Fitness, steps, BBB en Aerobics. Was bijna sportverslaafd zelfs. Zo zie je maar, tijden veranderen. ???? Na de training hebben we met ons groepje een kopje koffie gedronken en een paar mooie gesprekken gevoerd. Op mijn handbike fietste ik weer naar huis en na de lunch en een rustpauze op de bank, vroeg Sven of ik mee ging fietsen. Het was grijs en grauw, maar droog. En ja, ik wilde wel! We kozen een nieuwe route, via Overveen, Bennebroek, Zandvoort en terug naar Haarlem.

Onze Sven op de racefiets. Dat betekende dat ik mijn maximale ondersteuning aan moest zetten en veel moest schakelen om meneertje bij te kunnen ‘benen’. Binnen een uur hadden we er twintig kilometer op zitten, daar waar ik er met Ireen bijna twee uur over deed. Maar…Irene zat op een gewone fiets en ik fietste toen met minimale ondersteuning. Dus… ???????? Hoe dan ook, we kwamen met frisse rode wangen weer thuis en hadden nog meer zin in het geplande etentje. Frank voelde zich gelukkig wat beter, dus we hoefde niet te cancellen. Nadat iedereen opgefrist was gingen we naar Bistrobar Indonesia in de stad, om te genieten van een heerlijke Indische rijsttafel. Frank had vooraf gereserveerd, maar hij kreeg die ochtend een berichtje van het restaurant dat het niet rolstoelvriendelijk was. Netjes, dat wel. ‘Wat doen we nu?’ vroeg hij. ‘Dan laat ik de rolstoel thuis en ga ik op krukken naar binnen en neem ik mijn zitkussen mee’, zei ik. Prima, zo gezegd zo gedaan. Komen we daar binnen, loop ik met mijn krukken direct tegen een brede trap aan van zes, zeven treden, zonder leuning. ???? Dus niet alleen rolstoelonvriendelijk, maar ook krukonvriendelijk. ❌ Sven en Lynn hielpen mij naar boven, we werden naar de tafel begeleid en mijn kussen werd op de stoel gelegd. We hebben gezellig getafeld en lekker gegeten. Mooie tent trouwens.???? Op de weg naar buiten, was de trap (na twee wijntjes ????????) best eng. But I did it. ???? Eenmaal thuis bleek dat Sinterklaas was geweest. Frank, Sven en Lynn zijn in het zonnetje gezet, omdat ze lief zijn geweest en zo goed voor mij zorgen. Voor alle drie doucheschuim van Rituals (ook mijn favoriet) een sieraad en bioscoopbon voor de kids, een saunabon voor manlief en…sokken. Die hadden ze gewoon nodig. ???? 

Vanochtend kwam Mandy eerst een bakkie koffie doen, voordat ze, in de regen ☔️????, Body ging uitlaten. Ondertussen kwam Jorn binnen en even later ook Manja met mams. Ook wij hebben gezellig zitten kletsen onder het genot van een kopje koffie en een appelflap. Samen met Sven die ook thuis was, hebben we uitgebreid geluncht. Lynn sloot wat later aan, toen ze uit school kwam. Om half drie vertrok de familie richting Bavel en Alblasserdam en Sven en ik reden naar Heliomare, om mijn korset opnieuw te passen. Precies op de afgesproken tijd kwamen wij binnen. De prothesemakers zaten aan de koffie en wij sloten aan, met een bakkie uit de automaat. Na een praatje poep, ging Cor aan de slag en werd mijn been omgezet naar het nieuwe korset. Het was passen en meten en weer sleutelen. Het voelde echt niet meteen goed. Het zit anders. Het loopt anders. Het zou een verbetering moeten zijn op de huidige, maar ben nog niet overtuigd. Na anderhalf uur sleutelen, hebben afgesproken dat ik dit weekend, ‘proef’ zou lopen. Woensdagmiddag ga ik dan weer naar Heliomare om te bespreken hoe het bevalt en wat er nog aangepast moet worden. Morgen maar eens een rondje oefenen!

Spreuk van de dag ????

Soms zijn kleine dingen groot genoeg.