Bijna twee jaar geleden, op 22 juli 2018, ging ik nog niets vermoedend van wat mij te wachten stond, op pad met ons Inge en onze twee meiden in een 2CV. Toerend door memorylane; Tilburg, Oisterwijk, Udenhout en ons thuisdorp Berkel-Enschot. We bleven slapen in de caravan, wat hadden we een lol! ???? Dat was de laatste keer dat ik in Eindhoven was…

Het was alweer even geleden dat ik mijn vriendinneke gezien had. Dat was bij ons in Haarlem op 3 januari van dit jaar. De afspraak in februari kwam door omstandigheden te vervallen en vervolgens kregen we te maken met Corona. Nu mijn wereld door het autorijden weer wat groter wordt, durfde ik de oversteek naar het ‘verre zuiden’ wel te maken. Samen met Lynn dan natuurlijk, die al jaren bevriend is met dochter Laura. We hadden ons voorgenomen om halverwege een koffiestop in te lassen, om de benen (ik maar ééntje ????) te strekken. Precies om twaalf uur vertrokken we, de rolstoel en Leggy liet ik thuis. We hadden toch geen bijzondere plannen om iets te ondernemen, bijkletsen was echt het enige wat op het programma stond. De auto stond met de neus de goede kant op, dus ik hoefde voor de deur niet te keren. ???? Op mijn gemak en met het koppie erbij reden we richting Brabant. Bij wegrestaurant ‘De Lucht’ ter hoogte van Zaltbommel, waar we vroeger ook wel eens kwamen, gingen we eraf voor een kopje koffie en een broodje. Ik parkeerde bewust en voorzichtig de auto. So far, so good! Binnen was alles coronaproof en de pijlen op de grond gaven de looprichting aan. Wij gingen daar dwars tegen in ????, omdat ik de kortste route wilde nemen vanwege het lopen met krukken op een ietwat gladde vloer. Ik had het idee dat iedereen daar wel begrip voor had. Na een lekker broodje, gingen we nog even naar de wc voordat we verder zouden rijden. Er kwam een medewerkster naar mij toe met de vraag of ik van het invalide toilet gebruik wilde maken. Heel attent! En ja, dat wilde ik graag, omdat ik dan aan de beugels kan hangen. Wel zo makkelijk! ???? Deze aangepaste wc zat echter aan de andere kant van het restaurant, bij de Burger King, dus hupste ik achter de vrouw aan. Bij de ingang van het toilet stond een hekje, waar je met een rolstoel never nooit langs zou kunnen. ???? Er werd iemand met een pasje opgetrommeld, die mij verder zou helpen. Terwijl ik stond te wachten, kwam de dame in kwestie van het invalide toilet af. ???? Goed, ze haalde het pasje ergens doorheen, waardoor ze het hekje uit de grond kon trekken en de ingang van het toilet vrij kwam. Ze liep mee naar binnen en deed zelfs de beugels voor mij naar beneden. Service! ???? Na dit bezoekje huppelde ik weer terug richting het restaurant La Place, waar Lynn stond te wachten. Op de parkeerplaats ging ik heel voorzichtig in z’n achteruit de parkeerhaven uit. ‘Geen fouten maken nu’, zei ik tegen mezelf, want dan zou ik of de bosjes in rijden of bovenop een aantal geparkeerde auto’s knallen. Het ging gelukkig goed en we vervolgden onze weg. Rondom Eindhoven ging het even mis met de route en werden we omgeleid, waardoor we een stuk terug moesten om een andere snelweg te nemen. Lang leve de eigenwijze Tom Tom. ???? Eigenlijk wilden we onderweg nog ergens stoppen voor een boodschapje, maar eerlijk gezegd durfde ik dat niet aan. Dat zou betekenen dat we naar een druk winkelcentrum zouden moeten rijden, ik een plekje zou moeten zoeken, inparkeren en alle andere handelingen die daar uit voort zouden komen. Ik had mijn portie met twee uur autorijden wel gehad en zo arriveerden we, toch een beetje trots, even later op de plaats van bestemming. ???????? Inge en Laura kwamen meteen naar buiten lopen. Na het lange weerzien, geen dikke knuffel, maar een luchtzoen op anderhalve meter. ???? Dat blijft gek!

Onderweg hadden we slecht weer gehad, het regende hier en daar, maar toen we aankwamen bij Inge klaarde het op en konden we zelfs de hele middag buiten in de fantastische tuin zitten. We begonnen met een lekker kopje koffie met z’n allen, maar rond borreltijd ging natuurlijk de fles wijn open. ???? Inge en ik zochten een relaxed plekje in de tuin, zij hielp mij op een laag ligbed te komen, zodat ik echt kon ontspannen en we eindelijk weer eens face to face konden bijpraten. Rond zeven uur kwam zoon Niels binnen, die ik ook al in tijden niet meer gezien had. Zo leuk! Met z’n allen gingen we gezellig aan tafel en hebben we heerlijk gegeten en gekletst. Toen het vriendje van Laura vertrok en ook Niels naar huis ging, doken Laura en Lynn in de hottub. ????????Vorige keer hadden we daar met z’n viertjes ingezeten, maar dat is één van de dingen die ik echt niet meer kan. Het is voor mij onmogelijk om het steile trapje op te klimmen of te springen, om mij vervolgens in het heerlijke warme water te laten zakken… ???? Er was wel een mooi alternatief, het tuinhuisje aan de zijkant van het huis met een heerlijke bank en open haard erin. Geloof het of niet maar we hebben daar tot vier uur vannacht zit te kletsen. ???? De meiden kwamen er na het badderen gezellig bij liggen, maar hielden het om twee uur voor gezien. Inge en ik waren niet kapot te krijgen en ging eigenlijk zonder slaap naar bed, maar ik wilde toch een beetje mijn rust pakken wetende dat ik vandaag weer het halve land moest doorkruisen. Ze hadden voor mij de bank opgemaakt tot een mooi en stevig bed, waar ik prima op heb geslapen. Niet heel lang, maar toch! ????

Rond negen uur begon één van de honden te blaffen…. ook goedemorgen! ???? Ik draaide me nog eventjes om en probeerde nog wat te sudderen. Het huis werd langzaam wakker. Inge kwam naar beneden en ging het ontbijt voorbereiden, niet veel later volgden de meiden en ook Ronald. Lau zorgde voor een gebakken roerei en hebben we gezellig samen ontbeten. De douche boven lag buiten mijn bereik, dus voor vertrek heb ik in de keuken wat gepoedeld en zijn we rond het middaguur weer vertrokken. Inge was heel benieuwd of haar huis in dit blog als ‘rolstoelvriendelijk’ uit de bus zou komen. Nou lieve Inge, die rolstoel had ik gelukkig niet nodig (ik prijs mij rijk met een goed functionerend linkerbeen), de drempels zijn wat hoog, maar daar spring ik ‘gewoon’ overheen. Jullie hadden het prima voor elkaar, dus rolstoelvriendelijk is het huis misschien niet, maar gastvrij zeker wel. ✅ We hebben enorm genoten!! ❤️

Vriendinnen ????

Slappe lach. ???? Met één blik genoeg. ???? Luisterend oor. ???? Samen van alles beleefd en beleven. ???? Geheimpjes delen. ????Voor elkaar klaarstaan. ???? Alles kunnen zeggen. ???? Vriendinnen zijn goud waard! ????