Mijn bedje in de huiskamer slaapt lekker. Ik lig naast Body…en zijn etensbak. Het was dan ook dat ik wakker werd van zijn gesmak en geslurp….om zeven uur in de ochtend. ???? Ja het baasje is een vroege vogel. ????

Ik ben maar verder onder mijn dekbedje gekropen. Nog even een klein tukkie doen. Om iets over acht maakte Frank mij wakker. ‘Tijd voor je pillen’. Oh…ik dacht dat ik mocht uitslapen, maar nee hoor. Gelukkig kreeg ik er een kopje koffie bij, dat is een goed begin van de dag! De kids kwamen precies op tijd naar beneden voor het ontbijt. Of ze het ruiken… ????

Na het ontbijt kwam Inge bij ons thuis voor een massage van mijn rug en linkerbeen. Ik heb veel last van mijn rug, dus zo fijn dat Inge mij helpt om alles wat losser te maken en hiermee een stukje ontspanning biedt. Precies toen zij klaar was, kwam de thuiszorg binnen. Wissel van de wacht. Mooi, dat kwam goed uit. Vandaag was het niet nodig om het donorgebied op mijn linkerbeen opnieuw te verbinden, maar alleen de wond aan de achterkant.

Het was prachtig ☀️weer vanmiddag, dus ik kreeg zwaar de behoefte om even naar buiten te gaan. Lynn durfde het wel aan en ging met mij mee naar buiten. Eerst een jas aan, daarna stelde ik mij de vraag of ik mijn ene been zou afdekken met een dekentje of niet.

Ik voelde mij (op dat moment) sterk genoeg om het niet te doen. Ik had een langere jas aan en een flinke sjaal, waarmee ik de lege plek een beetje afdekte. Lynn wilde de rolstoel duwen, maar uiteindelijk besloot ik om (deels) zelf mijn rolstoel te rijden. Toen ik aan Lynn vroeg hoe ik eruit zag en zei dat het volgens mij niet eens op viel dat ik maar één been had, was het antwoord luid en duidelijk. ‘Nee mam, je ziet het echt wel’. We moesten er eigenlijk samen heel hard om lachen.???? Het rondje door de buurt was fijn en nee, we zijn geen bekenden tegen gekomen. ???? De stoep in de buurt bleek werkelijk schots en scheef. Nooit eerder zo opgevallen…nou ja lang geleden met de kinderwagen misschien. Het was op sommige punten ook wel hilarisch, als mijn rolstoel precies een andere kant op wilde dan ik. Maar goed, we zijn veilig thuis gekomen! Ik ben trots dat ik voor het eerst als Ilse 2.0 de ‘boze buitenwereld’ in ben gegaan. Weliswaar met kleine stapjes of beter gezegd kleine hinkjes????, kom ik er wel.

Gedurende de dag kwamen er verschillende buren en vrienden langs om te vragen hoe het gaat en ons fijne feestdagen te wensen. Zo ook ons Inge en Ronald uit het verre Brabant. Fijn om even bij te praten en te proosten op het leven! ????Samen met ons Inge heb ik krukhoezen met roosjes???? besteld om mijn krukken op te pimpen. Cadeautje van ons Inge. Hoe leuk en lief is dat?

Toen iedereen weg was en de rust was wedergekeerd, hebben we lekker hapjes gegeten. Daarna languit voor de buis voor ‘All you need is love.’❤️

Morgen is het Kerstmis, de mooiste tijd van het jaar.⭐️ Ik wens iedereen hele fijne feestdagen! ????????????????