Selecteer een pagina

Oh, ik word bijna verlegen van alle mooie, hartverwarmende reacties op mijn nieuwe website! Het doet mij ontzettend goed te lezen dat mijn blogs als inspirerend worden ervaren. Echt. Dank jullie wel! ???? Bibian Mentel en Marc de Hond (helaas overleden) zijn mijn inspiratiebronnen en hebben ondanks (of dankzij) alle tegenslagen, heel wat bereikt in het leven. Zij hebben van hun beperking hun kracht gemaakt. Bijzonder mooi. Dat probeer ik ook te doen. We hebben wel het een en ander met elkaar gemeen; ervaring met (kut????)kanker, de ziekenhuiscontroles. het omgaan met tegenslagen, de rolstoel en al het gedoe wat daarbij hoort, het vallen en weer opstaan, maar ook de levenslust en positiviteit. Beiden zijn Paralympische sporters en hebben meerdere boeken uitgegeven. Dat schrijven hebben we misschien dan wel gemeen, topsport in elk geval niet. Ik heb hooguit een paar zwemdiploma’s gehaald, ook knap trouwens. ???? Of ik een echte powervrouw ben, weet ik niet. Zo ervaar ik dat natuurlijk zelf niet. Ik ben wie ik ben, heb goede en slechte dagen, maar probeer er ondanks alle tegenslagen en gedoe het beste van te maken en schrijf hierover open en eerlijk. Dat is het, niet meer en niet minder.

Eerlijk gezegd heb ik wel een slechte nacht achter de rug. De fantoompijn raasde door mijn fantoombeen, ik had het koud en moest ook nog plassen midden in de nacht. Grrr…???? Lampje aan, op de rand van het bed draaien, krukken pakken, gaan staan, hupsend naar het toilet en klaarwakker weer terug. ???? De wekker ging wel bijtijds, want vandaag zou er gestart worden met ons Burendag project, het opnieuw bestraten van de steeg, waar ik mede initiatiefnemer van ben. Het pad was zo verzakt, dat er met een fiets al geen doorkomen aan was, laat staan met mijn handbike. Ik werd elke keer weer totaal door elkaar gehusseld als ik door de poort fietste. Met Leggy achterom, was niet te doen. Er moest dus iets gebeuren. Vandaag was het zover. Samen met twee andere dames uit de straat, waarvan één halverwege afhaakte wegens vakantieplannen, hebben we de organisatie op ons genomen. Mijn buuf werd projectleider en ik verzorgde de communicatie richting alle buren en de subsidie van het Oranje Fonds. Goed teamwork! Om half negen zaten we, met het klusteam, aan een lekker bakje koffie, dat gesponsord was door Douwe Egberts. Na een gezellige dagstart gingen de mannen aan het werk, super om te zien dat er zoveel buurtjes aansloten om te helpen. Vele handen maken immers licht werk. Een mooi initiatief van het Oranje Fonds en Douwe Egberts. Buurten worden nu eenmaal leuker, socialer en veiliger als buren elkaar ontmoeten en zich samen inzetten voor de buurt. Als soort van opzichter heb ik met Leggy wat rondgelopen en foto’s gemaakt, nuttiger kon ik mij niet maken. Ik ben verantwoordelijk voor het ‘bewijs’ dossier. Ieder zijn taak, toch? Om half elf was het koffiepauze en daar sloot ik natuurlijk bij aan. De buren hebben keihard gewerkt en precies voordat er een fikse regenbui naar beneden kwam, was de steeg leeg gehaald. Alle stenen zijn eruit en het zand is ingereden. Morgen met een andere club verder met de opbouw van de steeg!


Spreuk van de dag ????

Kijk ik naar het gras van de buren. Blijken ze het niet te hebben.???? Loesje