De nacht van vrijdag op zaterdag heb ik vreselijk geslapen. Pijn in mijn rug, fantoompijn en kramp, kids die midden in de nacht thuis kwamen en ik moest een aantal keer naar de toilet. Door dit alles kon ik de slaap niet vatten. Toen ik daarnaast ook nog last kreeg van mijn oren en per ongeluk in het donker niet het flesje oordruppels pakte, maar wietolie in mijn oren druppelde, was het feest compleet. ???? Grrr…moest ik er weer uit om de olie uit mijn oren te halen. ???? De zaterdag begon ik dus met een flinke achterstand. ????Gelukkig was het mooi weer en konden Frank en ik eindelijk weer eens bij Lynn haar hockey gaan kijken. Ik deed mijn prothese aan, Frank zette de rolstoel en Body achterin de auto en ik stapte in. Bij HBS konden we op de invalide parkeerplaats parkeren. Frank nam de rolstoel mee en ik ging lopend naar veld 3, waar de wedstrijd inmiddels al begonnen was. Ik heb het staan afgewisseld met het zitten, omdat staan op zich best wat energie kost. Maar ik heb de wedstrijd, die eindigde in een 2-2 gelijkspel, gezien en daar gaat het om, toch? We liepen terug richting de auto en onderweg kwamen we nog wat bekenden tegen die wilden weten hoe het gaat, dus een praatje hier en daar. Eenmaal thuis om Body af te zetten, dacht ik mee te kunnen naar de honkbal, maar manlief vertrok zonder mij. Hij zei dat Lynn onderweg was en met mij wilde lunchen. Heel eerlijk gezegd wilde ik heel graag naar Kinheim, dus ik bedacht er op mijn handbike achteraan te gaan, na de lunch. Toch werd ik emotioneel, toen Lynn thuis kwam en mijn fiets niet buiten wilde zette. Ik snapte er niets van. Heel stom, maar ik moest echt huilen, omdat ik me zo afhankelijk voelde van iedereen. Lynn troostte mij en vertelde me dat ik wat rust zou moeten pakken. Ze hadden een verrassing voor mij in petto en ik werd geacht om half zeven fris en fruitig te zijn. ???? Oké dat maakte veel goed. Ik liet de honkbal los en ben een filmpje gaan kijken. De post bracht ondertussen een hele stapel met kaarten. Wat leuk! Toch heb ik ze nog niet open gemaakt, dat wil ik heel graag, voor een echt verjaardagsgevoel, morgen doen. Ik kan bijna niet wachten…???????? Op het afgesproken tijdstip vertrokken we netjes gekleed naar…????verrassing????…restaurant Fris in Haarlem.???? Daar hebben we genoten van een heerlijk vijfgangendiner, met bijpassende wijnen????????. Het was erg gezellig en we hebben echt fantastisch gegeten. Vraag me alleen niet wat, want navertellen kan ik het zeker niet. ???? Door de wijntjes heb ik afgelopen nacht overigens wel redelijk geslapen.????

Vanochtend na het ontbijt, bleek de honkbalwedstrijd van Kinheim Heren 1 tegen DSS afgelast vanwege het regenachtige weer. Geen verplichtingen dus vandaag. Lekker op de bank hangen en Ajax kijken. Dit is mijn laatste dagje als 49-jarige, morgen word ik 50!✨ Jeetje…vroeger was vijftig oud, nu al lang niet meer. In mijn hoofd ben ik blijven hangen ergens half in de dertig…alhoewel mijn lijf met mijn beperkingen en kwaaltjes op dit moment toch echt wel stokoud voelt. Nee, ik ben geen ‘spring in het veld’ meer. Al mijn inspanningen moet ik van te voren bedenken en doseren. Dat is wennen, ik kan niet anders zeggen. In mijn hoofd kan ik alles nog en dat is best lastig, maar het is wat het is. Afgelopen jaar met mijn 49ste verjaardag lag ik in het LUMC en kwamen Frank, Sven en Lynn op visite met een heerlijke monchoutaart. Omdat ik die dag erg ziek was en bijna veertig graden koorts ????had, heb ik daar bijna niets van gegeten. Daarom besloot ik vandaag een monchoutaart te maken voor mijn familie die morgen op de koffie komt. Ik heb mijn prothese aan gedaan en ben de keuken ingegaan. Nu is het allemaal niet zo spannend, maar al die kleine stapjes en draaitjes in de keuken met Leggy maken het best intensief. En…ik doe er wat (lees: veel ????) langer over dan normaal. Maar ach…wat maakt dat uit, de taart is met liefde gemaakt. ????Volgend weekend is pas het echte ????feestje, maar het is fijn om deze bijzondere verjaardag te vieren met de mensen die ik zo liefheb.❤️

Uit een doosje vol geluk:????

Behandel het geluk alsof het een vogel is: zo lichtjes en losjes mogelijk! Als hij zich vrij voelt, blijft hij graag op je hand zitten.✨