Selecteer een pagina

Dat was nog eens fijn, eindelijk weer eens koortsvrij wakker geworden! Dan voel je je toch even iets meer mens dan de dagen ervoor.

Het is een dag van rust, veel hazenslaapjes en natuurlijk wel de bezoekjes van de nodige artsen. De wond heeft het moeilijk en de huid blijkt op sommige plekken heel kwetsbaar te zijn.

Vandaar dat ik vandaag bedrust kreeg opgelegd.

De pijnpoli wil weten hoe het gaat met de pijn en ja, die score blijft hoog. Heel gek ook om je been te voelen dat er niet meer is. Had vannacht 2 koude voeten, hoe dan?

Mijn vriendin Inge kwam op verlaat verjaardag bezoek en ik voelde mij redelijk. Heb zelfs echt even gelachen om haar cadeau ‘alcoholvrije champagne’….

Daarna volgde een gesprek met de psycholoog en Frank. Want een beetje begeleiding in dit traject is meer dan welkom. Maar helaas is er geen kant en klaar handboek, hoe om te gaan met een amputatie en al zijn aspecten… Stapje voor stapje en de tijd zal het leren.

Zij was de deur nog niet uit of ik had alweer 39,9 gr koorts. Dus weer bloed moeten prikken ter controle. Lig nu als een natte warme zieke dweil in bed. Jeroen was er in de avond nog even voor de gezelligheid en om mij te voorzien van koude washandjes op mijn voorhoofd…

Deze eerste week is zwaar voor mijn lichaam dat knetterhard werkt om beter te worden, kom op ‘You can do this!’