Selecteer een pagina

Vanochtend werd ik wakker met fantoompijn. Getver! Dat is zo vervelend. .. Ik kan daar niets mee, alleen hopen dat het snel weg ebt en gelukkig gebeurt dat uiteindelijk meestal ook.

Het is duidelijk weekend, alles gaat wat langzamer dan normaal. Mijn ochtend ritueel duurde bijna tot elf uur. Daarna probeerde ik een beetje te lezen, maar mijn oogluikjes vielen dicht. Ik was in diepe slaap toen de collega’s Maria en Annelies binnen kwamen. Maar eenmaal wakker ben ik met hulp van de verpleegkundige in mijn rolstoel gaan zitten, om met de visite in de huiskamer koffie te drinken.

Ik kreeg een heel praktisch en fijn cadeau. Een kapster uit Wijk aan Zee die mijn haren knipt wanneer ik wil, hier in Heliomare. Briljant! ????

In de middag kwamen Frank en Sven en buiten een tas vol schone was, hadden zij ook het zonnetje meegenomen.

Toen de verpleegster ons voorstelde om even naar buiten te gaan, dacht ik: Yes!

Voor het eerst in al die weken ben ik samen met mijn mannen in de rolstoel naar buiten gegaan. We waren niet de enige, maar we konden nog op een mooi plekje uit de wind, in de zon zitten. Heerlijk!!☀️ Dat ga ik vaker doen, mijn huid kan wel wat vitamine D gebruiken. Mijn gezicht is nog altijd erg bleek en ik herken mijzelf nog steeds niet echt in mijn spiegelbeeld. Ik hoop toch binnenkort de ’Ilse’ in mijzelf terug te zien.

Jorn kwam met mams aanlopen toen wij nog buiten zaten. Dat is toch ook een leuker ontvangst, dan dat ik altijd maar in bed lig. Maar ik mag maximaal twee keer per dag een uurtje zitten. Dit was mijn tweede uurtje, dus ik moest weer naar binnen. Frank en Sven gingen naar huis, broer en mams gingen mee naar mijn kamer. We hebben gezellig gekletst en toen het etenstijd was heeft Jorn, de tagliatelle met draadjesvlees die nicht Floortje voor mij gemaakt had, opgewarmd en uitgeserveerd. Dat was lekker! ????

Yvonne was de gezellige hekkensluiter van de visite. Het was een mooi dagje zo.

Toch gaat de medische zorg daarna gewoon door. De controles van bloeddruk, temperatuur en saturatie werden uitgevoerd.

Mijn bloeddruk was zorgelijk laag; 86/48. Gelukkig was mijn temperatuur oké, 37,5 graden. Ik heb altijd een lage bloeddruk, maar dit is ook voor mij extreem laag. Toch heb ik er weinig last van, alleen een beetje bij het opstaan. Nou ja, het zal wel weer goed komen. De verpleegster helpt mij elke avond mijn kleding uit te doen en mijn nachthemdje aan. Om acht en tien uur krijg ik de nodige medicatie, daarna ga ik lekker tv kijken en val ik vanzelf in slaap.

Morgen weer een nieuwe dag en ze zeggen dat het zonnetje gaat schijnen. Mooi! ☀️

Het compliment van de dag is: ‘Je lach maakt een ander blij’. ????