Het was heerlijk wakker worden thuis. Ik kreeg twee versgebakken croissantjes en een kopje koffie op bed.
Zodra ik boven slaap, zal deze luxe vast een keer over zijn. ???? Omdat ik de trap geoefend had, durfde ik met mijn krukken naar boven te hupsen om mezelf in de badkamer te verzorgen. Daarna even wat kleding uitgezocht met Lynn. Fris en fruitig kwam ik weer naar beneden. Gisteren had ik het verslag ontvangen van Alice Binnendijk, schrijfster van de Margriet: ‘Mijn persoonlijk verhaal’, die ze mij ter goedkeuring had toegestuurd. Dus ik ging aan de keukenbar zitten om het artikel te lezen. Wow, die kwam binnen. Ook Frank was ontroerd na het lezen van het verslag. Prachtig geschreven, maar ook zo confronterend. ???? Het blijft gek, dit aangrijpende verhaal gaat over mij…
Rond twaalf uur kwamen Jorn, pap, mams en Alexandra om te lunchen. Eerst een kopje koffie voordat we aan tafel gingen. We hebben gezellig met elkaar aan tafel gezeten, gegeten en gekletst over van alles en nog wat. De afgelopen maanden zijn ze elke week in Heliomare op visite geweest, maar omdat mijn dagen daar steeds gevulder zijn met verschillende therapieën, zijn ze deze keer uitgeweken naar dit weekend. Samen hebben we, na het eten, een rondje door de buurt gewandeld, even een frisse neus gehaald. Altijd fijn! Na de wandeling ging de familie weer richting Brabant en kwam Petra langs voor een kopje thee. Even later kwamen ook Henk en Irene langs voor een drankje. Irene is mijn ‘personal shopper’ en had een broek voor mij meegenomen. Eigenlijk zonde, want ik heb maar de helft nodig. ???? De vraag was dus, vermaak ik deze broek of doe ik dat niet met het oog op mijn prothese? Maar ja, dat duurt dus nog even. Conclusie: we verknippen deze broek, heb ik de komende maanden in elk geval geen last van het ‘lege broekspijp’ syndroom. ???? Het was een gezellige middag met een hapje en een drankje. ????
Nu zit ik voor de buis voor ‘Wie is de Mol’. Tot morgen!????
